Δεν υπάρχει άλλη λύση…

Αν νομίζετε ότι οι εκλογές μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα είστε βαθιά νυχτωμένοι.

Αν μπορούσαν  να άλλαζαν θα τις είχαν καταργήσει.
Οι εκλογές είναι το πρόσχημα και η νομιμοποίηση για να επιβάλει η εξουσία αυτά που θέλει κάτω από τον μανδύα της λαϊκής αποδοχής.

Ο λαός « ψήφισε »… Η «Δημοκρατία» νίκησε…

Για να έρθει η δημοκρατία χρειάζεται αγώνας και αίμα, πράγμα που κανείς στην παρούσα φάση δεν είναι διατεθειμένος να κάνει.

 Δεν είναι μόνο αφέλεια αλλά και έλλειψη στοιχειώδους λογικής να πιστεύει κανείς ότι με μια ψήφο στην κάλπη το σύστημα,  και τα λογής - λογής παρακλάδια του,  που έχει βαθιά ριζώσει κατατρώγοντας τις σάρκες και πίνοντας το αίμα των πολιτών θα σηκωθεί και θα φύγει. Αν τα πράγματα ήταν τόσο εύκολα τότε η λύση για όλα θα ήταν οι εκλογές.

Επειδή όμως οι εκλογές ποτέ δεν έλυσαν το πρόβλημα   της αδικίας,  της τυραννίας,  της επιβολής, της εκμετάλλευσης και τόσα άλλα προβλήματα που θέλουν τους λίγους αφέντες και δυνάστες  των πολλών , γι΄ αυτό η λύση ήταν , είναι, και θα είναι μια. Εδώ πραγματικά ο δρόμος είναι μονόδρομος.

Καμία εξουσία ποτέ δεν παραχώρησε καμία ελευθερία , οι πολίτες πάντα κατακτούσαν τα δικαιώματα τους με πολύ αίμα και αγώνα.

Όποιος πιστεύει ότι αρκεί μια ψήφος στην κάλπη τους για να αλλάξουν τα πράγματα τότε εκτός από αφελής δεν δικαιούται τον τίτλο του πολίτη έστω και του υποδουλωμένου πολίτη. Τότε  είναι άξιος της μοίρας που του διαμορφώνουν οι ιδιοκτήτες του.

Η εικόνα του "νέου κόσμου"...

Για να πετύχεις αυτό που θέλεις και επιδιώκεις η συνταγή είναι μια. Πρώτα δημιουργείς το «πρόβλημα»  , το γιγαντώνεις, και μετά προτείνεις την λύση , που πάντα πρέπει να είναι η μια και  μοναδική για την επίλυση του προβλήματος.

Το πρόβλημα το δημιούργησαν με την κυκλοφορία του ευρώ και την δυνατότητα της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας να εκδίδει εκείνη το νόμισμα , αφαιρώντας το δικαίωμα από τα κράτη μέλη της ευρωζώνης να εκδίδουν νόμισμα, αφού τους αφαιρέθηκε η δυνατότητα να έχουν εθνικά νομίσματα.

Μέτα το πρόβλημα γιγαντώθηκε, αφού με την συμφωνία της Λισαβόνας τα κράτη δεν μπορούσαν να δανείζονται κατ΄ ευθείαν από την ΕΚΤ χρήματα, αλλά μόνο από τις τράπεζες, πληρώνοντας πολλαπλάσιο επιτόκιο σ΄ αυτές από το επιτόκιο που δανείζονται οι εμπορικές τράπεζες το «άυλο» χρήμα από την ΕΚΤ.

Έτσι ήταν μόνο θέμα χρόνου τα κράτη μέλη της ευρωζώνης να εμφανίζουν ολοένα και αυξανόμενα χρέη ενώ την ίδια στιγμή βρίσκονταν στο έλεος των τραπεζιτών που τις δάνειζαν, τις λεγόμενες και «αγορές».  Γιατί  οι τράπεζες είναι οι αγορές , στην περίπτωση της Ελλάδας οι «ελληνικές» ιδιωτικές  τράπεζες είναι μέρος αυτών των «αγορών». Τράπεζες που ο Έλληνας φορολογούμενος τις πλήρωσε με χρήμα και εγγυήσεις 173 δις ευρώ  μέχρι στιγμής και μέχρι τον Ιούνιο θα δώσει άλλα 48 δις ευρώ . Δια μέσω μηχανισμών και δανείων δίνουν πακτωλούς δισεκατομμυρίων στις τράπεζες  αλλά το τελικό κόστος της εξυπηρετήσεως αυτων των δανείων θα βαρύνουν τον Έλληνα πολίτη.

Αν σ όλα αυτά  προσθέσουμε και τη διαφθορά  και τις λαθροχειρίες τότε η γιγάντωση του προβλήματος ήταν απλά διαδικαστικό θέμα που απλά είχε  κάνει με το ποτέ θα αποφάσιζαν να εμφανίσουν την «κρίση». Ήταν μόνο θέμα επιλογής του χρόνου της «κρίσης».

Οι αγορές λοιπόν έπαιρναν τα χρήματα από την ΕΚΤ με την εγγύηση των ομολόγων των χώρων και στη συνέχεια δάνειζαν τα ίδια αυτά χρήματα με πολλαπλάσιο επιτόκιο στα κράτη, ωραίο το κόλπο και οδηγεί σε σίγουρο αποτέλεσμα.

Ο υπερδανεισμός των κρατών ήταν σίγουρος και αναπόφευκτος το ίδιο και η «κρίση» που θα επακολουθούσε. Άλλα το κυριότερο ήταν ότι  οι «αγορές» είχαν καταστήσει τα κράτη μέλη της ευρωζώνης υποχείρια τους και τα έλεγχαν πλήρως. Αρα το μόνο που χρειαζόταν όταν ο χρονικός προσδιορισμός του αρχής της «κρίσης». 

Μιας κρίσης που οι «αγορές» την χρειαζόντουσαν για να επιβάλουν την «λύση».

Και η λύση είναι μια και μοναδική και φέρει την κωδικη ονομασία ESM - european stability mechanism ή αλλιώς ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας.

Μέσα από αυτό το μηχανισμό δημιουργίας χρέους που θα είναι ατέρμονας και συνεχής υποτάσσουν τις χωρες και τους λαούς τους. Μεσα από τον μηχανισμό σταθερότητας τα κράτη μέλη θα είναι υποχρεωμένα να καταβάλλουν, δια μεσω της φορολόγησης των πολιτών τους, μέσα σε 7 ημέρες ότι ποσό απαιτήσει ο μηχανισμός.

Η Ελλάδα είναι μόνο η αρχή, στην ίδια κατάσταση θα βρεθούν η μια χώρα μετά την άλλη, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο, Γαλλία, και πάει λέγοντας.

Το ζητούμενο είναι η υποδούλωση των πολιτών , που θα είναι πλήρης και καθολική. Καμία ελευθερία δεν θα είναι δυνατή να παραχωρηθεί στον πολίτη, και κανένα ατομικό δικαίωμα στο όνομα της κρίσης , των αγορών, και του μηχανισμού δεν θα είναι απαραβίαστο. Άλλωστε στις «δημοκρατίες» αυτές που υφίστανται δεν υπάρχουν δικαιώματα αλλά προσωρινά προνόμια που την στιγμή που τα χρειάζεσαι περισσότερο το κράτος στα αφαιρεί.

Βέβαια υπάρχει και ο παράγοντας των πολιτών που μπορεί με την αντίσταση του και την επανάσταση του να τα ακυρώσει όλα, αλλά δυστυχώς δεν φαίνεται ικανός σε καμιά περίπτωση στην παρούσα φάση να απειλήσει έστω στο ελάχιστο αυτά που επιβάλλονται.

 Ο σύγχρονος πολίτης ζει ευνουχισμένος στον καταναλωτικό πολιτισμό που του δίνουν και αυτόν τον πολιτισμό τον αποδέχεται πλήρως , μάλιστα πολεμάει με νύχια και με δόντια για την ύπαρξη του ως γρανάζι του πολιτισμού αυτού.
Γι αυτό και το «κίνημα των αγανακτισμένων» ηταν ένα βολεμένο και ύπουλο κίνημα που το ίδιο το σύστημα καλλιέργησε για να μην αμφισβητηθεί το ίδιο ως σύνολο .

Απλώς το μόνο που θελαν οι ταϊσμένοι με μπιμπερό αγανακτισμένοι ήταν η κατάσταση ως είχε…

Αμφισβήτηση καμιά.

 Έτσι όμως ο πολίτης υποβιβάζετε σε έναν ηλίθιο και ανεγκέφαλο καταναλωτή που επιζητεί  το επόμενο που θα του δώσουν για να τον κρατάνε σε μια κατάσταση παραληρήματος και να αντλεί τις εμπειρίες από τους κόσμους και τα πρότυπα που του προσφέρουν .

Επανάσταση χωρίς Επαναστάτες…

Κατά την διάρκεια της χιτλερικής παντοδυναμίας, αν ήσουν Γερμανός και ήθελες να πολεμήσεις το σύστημα δεν νομίζω ότι κανένας θα πίστευε ότι ο τρόπος για να επιφέρεις αλλαγές και τομές θα ήταν το να είχες καταταγεί στα ες – ες και να προσπαθούσες να άλλαζες το σύστημα από μέσα.

Όταν ανήκεις υποτάσσεσαι, και τα κόμματα είναι φορείς εξουσίας που την μοιράζουν σ΄αυτους που θέλουν.

Αν είσαι λύκος και ανήκεις σε αγέλη το λιγότερο που σ΄ ενδιαφέρει είναι ο πόνος του προβατου κατά την διάρκεια της θανάτωσης .

Τι σημαίνει ότι κάποιος ανήκει σ΄ένα κόμμα και προσπαθεί να αλλάξει το σύστημα εκ τον εσω, σημαίνει ότι αποδέχεται αυτά που το κομματικό κατεστημένο αντιπροσωπεύει.

Όσον άφορα για το Βενιζέλο, το Σαμαρά, το Μητσοτακη, τον Παπανδρεου, την Μπακογιαννη, τον Τσιπρα, την Παπαρηγα, τον Καρατζαφερη και ένα σμήνος άλλων εθνοσωτήρων, αυτοί μαζί με τα κόμματα που αντιπροσωπεύουν υπηρετούν τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντα που τους όρισαν.

Και μαζί μ΄αυτους οι τριγύρω, ο «κύκλος», οι κομματικοί κτλ τσιμπολογούν ανάλογα με την θέση τους στο κόμμα και τα ανάλογα τρίμματα από το τραπέζι.

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι αυτή.
Το απογοητευτικό είναι ότι όλος στο σύνολο του σχεδόν ο κόσμος αυτό που θέλει είναι να γίνει και αυτός ο άνθρωπος της «κατάστασης» που θα τσιμπολογαει από το τραπέζι αποφάγια, μέχρι εκεί πάει η Επαναστατική του έπαρση και η ηθική τους, αυτό είναι το τραγικό και όχι οι «ταγοί» που χλιμιντρίζουν.

«Μια νέα τάξη με πλουτοκράτες και δυνατούς μας κοροϊδεύουν με συναυλίες , και με πατάτες, για τους φτωχούς…»

 "Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κι οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι οξαποδώ
κει δεν είναι παρά δω.

Aν το δίκιο θες, καλέ μου,
με το δίκιο του πολέμου
θα το βρείς. Oπού ποθεί
λευτεριά, παίρνει σπαθί."

Είναι μόνο η αρχή…

Αυτά που βιώνουμε και αυτά που έρχονται είναι μόνο η αρχή.

Η χρεωκοπία της χώρας και η πτώχευση της , αφού το πολιτικό κατεστημένο που εκπροσωπεί τον ξένο παράγοντα, δέχτηκε αμετάκλητα  και άνευ όρων την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας είναι η πρώτη φάση του δράματος, που είχε αρκετά ομολογουμένως κεφάλαια.

Δεν φτάσαμε εδώ επειδή το χρέος ήταν μεγάλο και δεν μπορούσαμε να το εξυπηρετήσουμε. Χρειάστηκαν Τιτανικοί, τ+10, περίεργες δημοπρασίες του Μαρτίου του 2010, και ένα σωρό αλλά για να έρθουμε εδώ που είμαστε σήμερα. Μεθοδικά και συντονισμένα έγιναν όλα.

Ένα είναι το σίγουρο , δεν υπάρχει κρίση. Ποτέ δεν υπήρχε . Η κρίση είναι η αφορμή για να επιβάλουν αυτό που θέλουν.
Αρκούσε μόνο μια απόφαση , μόνο μια , για να εξαφανιστεί η κρίση ως δια μαγείας, αρκεί να επέτρεπαν την ΕΚΤ να δανείζει τα κράτη κατ΄ευθειαν και όχι δια μέσω των εμπορικών τραπεζών.

Η κρίση είναι το κατασκεύασμα , ο μπαμπούλας για να επιβάλουν αυτά που θα έρθουν, για να οικοδομήσουν την νέα τάξη τους, τον νέο κόσμο τους , την νέα τάξη των πραγμάτων.

 Και για να γίνει αυτό χρειαζόταν μια κρίση που θα καθιστούσε το λαό και τους πολίτες έρμαιο στις βουλήσεις τους, φοβισμένο και τρομοκρατημένο. Μόνο έτσι θα του επέβαλαν την κατεδάφιση της ζωής του.

Βέβαια σ΄αυτό διευκόλυνε και το κράτος -μαφία που κατασκευάστηκε και λειτουργούσε με τις ορδές των κομματικών του στρατών, σε μια κοινωνία ευνουχισμένη και απονευρωμένη από κάθε κριτική σκέψη.
 Γι΄αυτό και δεν υπήρξε αντίδραση στην επιδρομή, ποιος να αντιδράσει άλλωστε, το κομματόσκυλο, ο διορισμένος υπάλληλος που συνωστιζόταν για ένα μπιλιετάκι για διορισμό…

 Έτσι έρημη βρήκαν την χώρα και μπήκαν και την λεηλάτησαν. Ένω κάποιοι «αγανακτισμένοι», δημιουργία του συστήματος,  για το μόνο που φώναζαν ήταν ότι ήθελαν τα πράγματα όπως ήταν.

Στο όνομα της κρίσης λοιπόν  θα χαθεί η εθνική ταυτότητα , θα συνθλιβεί μέχρι εξαφανίσεως το άτομο, και θα επιβληθεί η νέα δικτατορία της παγκόσμιας τάξης.

Ακούστε προσεκτικά και αποκωδικοποιήστε τις δηλώσεις όλων αυτών που αναζητούν γρήγορα μια παγκόσμια διακυβέρνηση, και άλλων που δηλώνουν ότι χαίρονται που χάνει η χώρα την εθνική της κυριαρχία. Δεν επιλέγονται τυχαία να ειπωθούν όλα αυτά.

Να ξέρετε ότι είμαστε στην αρχή , τώρα μόλις άρχισε η φάση της «ολοκλήρωσης» και το μέλλον δεν είναι ρόδινο ούτε φωτεινό, είναι μαύρο , πολύ μαύρο.
Η ύφεση δεν προέκυψε αλλά ήταν το ζητούμενο ως κεντρική πολιτική επιλογή για να επιβληθούν τα μέτρα και η υποταγή. Μην περιμένετε καμία ανάκαμψη και καμία ανάπτυξη.

Η Ελλάδα είναι το πρώτο αίμα , θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες.

Η μια μετά την άλλη, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία… Ώσπου όλες να γίνουν ένα .

Ώσπου να μην υπάρχει τίποτα κανένας διαχωρισμός στην φτώχεια, στην καταπίεση και στην επιβολή που θα ασκούν οι λίγοι στους πολλούς.
Στη νέα τάξη που η "κρίση" τους θα δημιουργήσει δεν θα υπάρχουν πολίτες, θα υπάρχουν μόνο φορολογούμενοι και καταναλωτές.

 Το παιχνίδι ήταν στημένο , ήταν μεγάλο και παγκόσμιο και από κάπου έπρεπε να ξεκινήσει.

Τίποτα δεν έγινε τυχαία και τίποτα δεν έγινε χωρίς ένα τελικό στόχο και σκοπό.

 Καλή τύχη…

Ευρω χούντα με κατοχική κυβέρνηση τραπεζιτών

Πες μου πότε θα ανταλλαχθεί και το τελευταίο ομόλογο του ελληνικού δημόσιου με τα νέα ομόλογα που διασφαλίζουν τους δανειστές να σου πω πότε θα γίνουν οι  εκλογές…

Οι πρόθυμοι συνεργάτες  σχημάτισαν  κυβέρνηση για να εφαρμόσουν και να επιβάλουν αυτά που οι ξένοι προϊστάμενοι τους διατάζουν.

Μαζί και το ντόπιο τραπεζικό σύστημα που πρόθυμα δίνει τα παιδιά του που χρόνια το υπηρετήσαν στο υπέρτατο αγώνα της υποδούλωσης της χώρας.

Το πολιτικό κατεστημένο επιτέλους πεταει από πάνω του τα κάθε λογής πολιτικά φτιασιδώματα και παρουσιάζεται με το πραγματικό του πρόσωπο , αυτό της υπηρέτησης των συμφερόντων που εκπροσωπεί.

Άλλωστε γι΄αυτό το σκοπό δημιουργήθηκε.  Άλλο αν κατά καιρούς στην ρητορεία του εμφανιζόταν, το ένα ή  το άλλο κόμμα ή και όλα μαζί,  ότι κόπτονταν υπέρ του λαού και της πατρίδας, οι πράξεις είναι αυτές που μετράνε και μένουν, τα λόγια τα παίρνει ο αέρας και πάνε.

Και μπροστά στο συμφέρων,  αυτό που άλλωστε κρατάει το πολιτικό κατεστημένο ζωντανό, δεν υπάρχει τίποτα που να μην είναι διατιθέμενο να κάνει. Προέχει πάνω απ΄όλα η προάσπιση των «δικαίων» αυτών που  υπηρετεί.

Γι΄αυτό και η κυβέρνηση «ανάγκης», ανάγκης για ποιους άραγε ;;;
Ποιοι την είχαν ανάγκη αυτή την κυβέρνηση και γιατί ;;;
Πάντως δεν την είχε ανάγκη ο λαός και η Ελλάδα.

Για να μην έχετε καμία αμφιβολία πότε θα γίνουν οι εκλογές αναφέρουμε ότι θα γίνουν όταν υπογραφή η νέα δανειακή σύμβαση και ανταλλαχθεί και το τελευταίο ομόλογο του ελληνικού δημοσίου με τα νέα ομόλογα που διασφαλίζουν τους δανειστές.

Την στιγμή που αλλάξει χέρια και το τελευταίο ομόλογο, την στιγμή που με την ανταλλαγή αυτή διασφαλιστει και ο τελευταίος δανειστής του ελληνικού κράτους, τότε ο λαός θα μπορεί να προσέλθει στις κάλπες και να ψηφίσει, για ένα μέλλον όμως που θα του το έχουν χαράξει άλλοι .

Κυρίαρχε λαέ...

Η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ " ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ...

Ή ΑΛΛΙΩΣ ... Όταν οι «μυστικές υπηρεσίες» εργάζονται…


Δείτε με πολύ προσοχή το βίντεο που ακολουθεί  και ακούστε πως οι «μυστικές υπηρεσίες» είχαν υπό παρακολούθηση Έλληνες βουλευτές και γνώριζαν ότι 12 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος δεν θα ψήφιζαν το μνημόνιο το   Μάιο του 2010.

Γιατί αλήθεια σε μια «Δημοκρατία» οι μυστικές υπηρεσίες , αλήθεια ποιας χώρας, παρακολουθούν και ενδιαφέρονται για το τι θα ψηφίσουν οι βουλευτές;;;

Το μόνο βέβαια που δεν διευκρινίζεται είναι ποιος έδωσε εντολή γι΄ αυτές τις παρακολουθήσεις , και γιατί οι μυστικές υπηρεσίες είχαν υπό παρακολούθηση τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου και ενημέρωναν τον πρωθυπουργό και άλλους εκλεκτούς τους.


Επίσης είναι σύννομες και συμβατές με το δημοκρατικό πολίτευμα οι παρακολουθήσεις βουλευτών από τις μυστικές υπηρεσίες;;; Σε ποια πολιτεύματα η αστυνομία και οι μυστικές υπηρεσίες ασχολούνται με το τι θα ψηφίσουν οι βουλευτές ενός κοινοβουλίου ;;;

Σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του πρόεδρου του ΛΑ.Ο.Σ  το κόμμα του ψήφισε υπέρ του μνημονίου για να «προλάβει αποσχιστικές» τάσεις στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ και έτσι ματαιωθεί η προσφυγή της Ελλάδας στον παράδεισο του ΔΝΤ.

 Με άλλα λόγια δηλαδή το ΛΑ.Ο.Σ  ψήφισε υπέρ του μνημονίου για να τρομάξει τους κυβερνητικούς βουλευτές που ήθελαν να ψηφίσουν αρνητικά , με το επιχείρημα ότι και να γίνει το μνημόνιο θα ψηφιστεί έστω με τις ψήφους και άλλων κομμάτων , και οι βουλευτές που θα είχαν ψηφίσει αρνητικά θα έχαναν το πολιτικό τους «μέλλον», αφού και το μνημόνιο θα ψηφίζονταν αλλά και αυτοί  θα διαγράφονταν από το κόμμα τους, αποχαιρετώντας τις πολιτικές τους φιλοδοξίες και το διακαή πόθο τους  να «προσφέρουν» στην Ελλάδα.

ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ»

Αν το σύνολο των καταληστευμένων πολιτών δεν είναι πρόθυμο να κατέβει στους δρόμους , όχι σαν «αγανακτισμένοι» αλλά σαν κύμα ανατροπής και σύγκρουσης τότε δεν θα έρθει ποτέ η ανατροπή γι΄ αυτά που οι «ιδιοκτήτες»  σχεδίασαν και υλοποιούν.

Ξεχάστε τους πολιτικούς και τα κόμματα, αυτούς τους έβαλαν για να νομίζει ο «πληθυσμός» ότι έχει ελευθερία επιλογής, για να του καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι είναι στο χέρι του η τύχη των πραγμάτων και οτι δήθεν μέσα σ΄ αυτό το σύστημα οι αποφάσεις εξαρτώνται από τους πολίτες.

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχει κανείς καμία ελευθερία επιλογής , αυτό που έχει ο «πληθυσμός» είναι  «ιδιοκτήτες», σ΄ αυτούς ανήκει,  χωρίς καμία μα καμία ουσιαστική δυνατότητα επιλογής.

Και αυτοί οι ιδιοκτήτες τα ελέγχουν όλα και τους ανήκουν όλα. Τους ανήκει η γη, τα σπίτια, οι χιλιάδες επιχειρήσεις των πολιτών, καθετί που υπάρχει στην χώρα είναι δικό τους ή το κάνουν δικό τους, με το καλό και αρκετές φορές με το κακό. Τίποτα στην ουσία δεν ανήκει στο πολίτη, έστω και εάν προσωρινά νομίζει ότι το κατέχει.

Οι «ιδιοκτήτες» τα κατέχουν  όλα και έχουν όσους θέλουν στο τσεπάκι τους , πολιτικούς, κυβερνητικούς, δικαστικούς, πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους.   Τα πάντα δικά τους, όλα όσα  μπορούν να διαμορφώσουν την κατάσταση τα ελέγχουν .

Ελέγχουν τις επιχειρήσεις ενημέρωσης. Τις ελέγχουν για το τι θα πουν τι θα γράψουν τι θα «αποκαλύψουν», και  τι θα προβάλουν. Ελέγχουν την ροή των ειδήσεων, την ροή των γεγονότων , αυτοί καθορίζουν με τι πρέπει να ασχοληθείτε και τι θα παίξει στην επικαιρότητα.

Δημιουργούν τις συνθήκες που θέλουν και σας τροφοδοτούν με την «πληροφόρηση» που θέλουν.

Σας ελέγχουν, ξοδεύουν δισεκατομμύρια για να επιβάλουν αυτό που θέλουν , αυτό που τους συμφέρει, και σας το σερβίρουν ως «αναγκαίο» και «χρήσιμο»,  για την πατρίδα, για τους πολίτες, για το έθνος , για τα παιδιά σας, για το μέλλον και το παρόν σας και για την υφήλιο .

Και όμως ξέρουμε σε τι αποβλέπουν όπως και ξέρουμε  τι θέλουν, θέλουνε ολοένα και περισσότερα γι΄ αυτούς και ολοένα και λιγότερα για όλους τους άλλους.

Όπως επίσης ξέρουμε και τι δεν θέλουν.  Δεν θέλουν λοιπόν ένα πληθυσμό που να αποτελείται από πολίτες με κριτική σκέψη . Δεν θέλουν πολίτες πληροφορημένους και ενημερωμένους πραγματικά,  δεν θέλουν άτομα με παιδεία και καλλιέργεια, αυτό δεν τους βοηθάει καθόλου, ούτε ικανοποιεί τους στόχους τους. Η κριτική σκέψη των πολιτών είναι ενάντια στα συμφέροντα τους.

 Δεν θέλουν ανθρώπους να σκέφτονται και να αναρωτιούνται γιατί το σύστημα αυτό τους ρίχνει ολοένα και περισσότερο στη μιζέρια και  στην εξαθλίωση , γιατί τους αποστερεί από αυτά που δικαιούνται, και που πλήρωναν για χρόνια για να έχουν μια σύνταξη, περίθαλψη και κοινωνικές παροχές τις οποίες τις πλήρωσαν με το μισθό τους.

Δεν θέλουν να αναρωτιούνται οι πολίτες τι έγιναν αυτά τα χρήματα που κατέβαλαν,  και γιατί αυτά τα χρήματα  «εξαφανίστηκαν» . Αυτό δεν το θέλουν, δεν θέλουν πολίτες που ρωτάνε και ελέγχουν .

Αυτό που θέλουν είναι υπάκουους εργάτες και υπάλληλους, φοβισμένους και υποτακτικούς.

Θέλουν ανθρώπους που θα δέχονται την «εργασία» που τους προσφέρουν, και θα είναι έξυπνοι μέχρι του σημείου που να κάνουν σωστά την δουλειά που τους δόθηκε  , έξυπνοι μέχρι του σημείου να χειρίζονται τα μηχανήματα ή να διεκπεραιώνουν άλλα καθήκοντα που απαιτεί το πόστο τους. Αλλά συγχρόνως τους θέλουν χαζούς  ώστε να αποδέχονται τις συνθήκες εργασίας που τους επιβάλουν , τους μισθούς πείνας που τους δίνουν , τις παροχές που τους κόβουν , και την σύνταξη που τους αποστερούν όταν έρθει η ώρα να τους την καταβάλουν.

Ναι την σύνταξη που κάποιος πλήρωνε για να την πάρει όταν ερχόταν η ώρα, τώρα την θέλουν οι "ιδιοκτήτες" , τους ανήκει είναι δίκη τους , ανεξάρτητα αν με την δουλειά του ο πολίτης την πλήρωνε για χρόνια. Τώρα την θέλουν να την πάρουν . Και να το γνωρίζετε θα την πάρουν, μέχρι τελευταίου λεπτού,  για να την δώσουν στους τραπεζίτες φίλους τους που την έχουν περισσότερη ανάγκη από εσάς.

Αργά η γρήγορα θα τα πάρουν όλα , και ξέρετε γιατί;;; γιατί το μέρος αυτό τους ανήκει με ότι έχει επάνω του, με ότι αναπνέει και υπάρχει, όλα είναι δικά τους. Είναι σαν μια ιδιωτική και πολύ κλειστή λέσχη στην οποία εσείς δεν ανήκατε , ανήκουν μόνο οι «ιδιοκτήτες», γι΄ αυτούς τα προνόμια και αυτοί σας αποκλείουν από την συμμετοχή στο κλειστό αυτό κλαμπ της πραγματικής εξουσίας.

Το κλαμπ αυτό είναι αποκλειστικά για πολύ λίγους και εκλεκτούς, για τους «ιδιοκτήτες» και μόνο.

Κάθε στιγμή σας ελέγχουν και εσείς νομίζετε ότι είστε ελεύθεροι, κάθε στιγμή σας κατευθύνουν και εσείς νομίζετε ότι η «εξέλιξη» των πραγμάτων  εξαρτάται από την γνώμη και την ψήφο σας.

Κάθε στιγμή σας χτυπούν ελαφρά με «στοργή» στο κεφάλι, αλλά και με την βεβαιότητα ότι σας διαφεντεύουν ,  όπως κάνουν τα αφεντικά στα σκυλιά τους  και σας λένε τι να σκεφτείτε, πώς να νιώσετε ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι, τι να αγοράσετε, πώς να διασκεδάσετε, τι να πιστέψετε , με τι να ασχοληθείτε, τι έχει σημασία και αξία,  τι είναι χρήσιμο και τι άχρηστο.

 Και εσείς το αποδέχεστε.

Ζείτε την ζωή σας με τις επιταγές τους,  ταυτίζεστε με τις υποδείξεις τους, με τις «κρίσεις» τους, με την ιδεολογία τους , με τις νέες τάξεις τους, με τους διαπλανητικούς και πολυπολιτισμικούς κόσμους τους, με τα πράσινα μπλε κόκκινα και μαύρα άλογα τους. Με τα φύκια και τις μεταξωτές κορδέλες τους, όλα τα δέχεστε, τα καταπίνετε αμάσητα και κανονίζετε την ζωή σας όπως αυτοί θέλουν .

Δέχεστε να σας κατευθύνουν και εσείς να είσθε σαν προγραμματισμένο μηχανάκι, εξαντλώντας την ελεύθερη «επιλογή» σας κάθε τέσσερα χρόνια για να «ψηφήσετε» το ίδιο απορρυπαντικό σε άλλη συσκευασία, και μετά να πάτε στον καναπέ σας για να απολαύσετε την βραδιά των εκλογικών αποτελεσμάτων και να ακούσετε τους «αναλυτές» που θα σας λένε τις χιλιοειπωμένες αναλύσεις τους.

Η δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο, μια παράσταση φασουλήδων με σκοπό την άρνηση της πραγματικότητας, με σκοπό να διαγράψουμε τα πάντα από το μυαλό μας και να επικεντρωθούμε στον έναν ή στον άλλο που μας προβάλουν σαν μεσσία . Εσύ αποφασίζεις, όλα είναι στο Χέρι σου, τι ψηφίζεις λοιπόν. Η δημοκρατία νίκησε.

Και όμως ότι και να γίνει, όποιος και να βγει όλα παραμείνουν ίδια και όμοια γιατί απλούστατα δεν αποφασίζεις εσύ. Εσύ είσαι μόνο το άλλοθι για την «δημοκρατία» τους, για να κρατάει το παραμύθι σε καταστολή τον πληθυσμό.

Και όμως κάνεις δεν αναρωτιέται , δεν υπάρχει τέτοιος προβληματισμός,  δεν τον επιτρέπει το «σύστημα» των ιδιόκτητων, δεν αναφέρεται πουθενά.

Πρέπει να αποδέχεσαι αυτά που σου δίνουν και να παλεύεις μέσα από αυτά να «αλλάξουν» τα πράγματα, χωρίς όμως ποτέ να αμφισβητης την αναγκαιότητα τους ,την πλάνη τους,  και  το σύστημα που σου δίνουν. Αυτό είναι υπεράνω πάντων και όλων , γιατί αυτό κρατάει τους ιδιοκτήτες στις καρεκλάς τους και γι΄αυτό πρέπει να αγιοποιηθεί.

 Ο τραπεζίτης που μιλάει στο όνομα της δημοκρατίας και του λαού, που νομοθετεί για το καλό του εργάτη  , του αγρότη, του υπαλλήλου. Και ο λαός που απαίδευτος και «πονηρός» αναζητά τις απολαβές του από το νταλαβέρι, θεσούλες και ρουσφέτια.

 Έτσι ένας ολόκληρος κόσμος πορεύεται μέσα από την  «πεπατημένη» της «δημοκρατίας» τους, οι βιομήχανοι να εκφράζουν την φτωχολογιά και να αποφασίζουν δημοκρατικά και μάλιστα με τις ψήφους της «φτωχολογιάς». Η «δημοκρατια» συνένωσε «ισότιμα» σε ένα κόμμα τον πλούσιο που εκπροσωπεί τον πόνο και τις αγωνίες του φτωχού.

Έτσι η  μόνη αλλαγή πρέπει να είναι τα πρόσωπα , και τα κόμματα, ίδια και απαράλλακτα,  διαδέχονται το ένα το άλλο στην εξουσία.

 Και όμως κανείς δεν φαίνεται να το προσέχει, και κανείς δεν φαίνεται να πολυενδιαφέρεται ότι τίποτα μέσα σ΄αυτό το αγγελικά πλασμένο σύστημα που περιθωριοποιεί και εκμηδενίζει το άτομο δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τον πολίτη.

Γιατί αν υπήρχε κάτι σ΄ αυτό το κατεστημένο που έχουν δημιουργήσει, και μπορούσε  να εκπροσωπήσει τον πολίτη και τα συμφέροντα του πραγματικά, τότε το σύστημα αυτό μονομιάς θα είχε σπάσει, θα είχε διαλυθεί  σε χιλιάδες μικροσκοπικά κομματάκια που τίποτα δεν θα μπορούσε να τα ξαναενώσει.

Τίποτα στο σύστημα που μας δίνουν και το λένε «δημοκρατία», δικης τους εφεύρεσης «δημοκρατία» ,   δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τον πολίτη και δεν υπάρχει καμία τέτοια πιθανότητα εξ ΄ορισμου και κατασκευής του συστήματος,  γιατί αν υπήρχε οι «ιδιόκτητες» θα έβαζαν σε κίνδυνο τα δική τους συμφέροντα και την κυριαρχία τους.
Αυτή η «δημοκρατία» είναι ιδιωτική, ανήκει στους ιδιοκτήτες της.

Ένας ολόκληρος λαός, εξαιρούμενων των κομματόσκυλων και των παρατρεχάμενων, αναρωτιέται αν ο ενός η ο άλλος πολιτικός που μας τον παίζουν τα κανάλια και οι εφημερίδες των ιδιοκτητών μπορεί να τον σώσει, αν μπορεί να νοιαστεί για την χώρα, αν μπορεί να δώσει όραμα στο κόσμο, αν μπορεί να βάλει τάξη στο κομματικό κράτος, αν μπορεί να πατάξει την διαφθορά και την σήψη που η εξουσία παράγει.

Λησμονούν όμως όλοι ότι αυτά είναι τα στοιχεία πάνω στα οποία βασίστηκαν όλοι αυτοί και πάτησαν για να ανέβουν και να επιβληθούν. Πάνω στην συνδιαλλαγή πάτησαν, στην διαφθορά βασίστηκαν στο ρουσφέτι και το κομματικό κράτος για να επιβληθούν και να ανέβουν στην κομματική κλίμακα . Και ο αγώνας τους έγινε  για  να μοιράσουν την πίττα και να εκπροσωπήσουν επάξια τα συμφέροντα των ιδιοκτήτων.

Και όμως ο πολίτης πρέπει να τα παρακάμψει αυτά, πρέπει να δει με τα γυαλιά που του δίνουν, με τις λογικές που του επιβάλουν, με τα μικροσυμφέροντα που του έμαθαν να αποδέχεται και με τις διευκολύνσεις που αναζητά για την αντιπαροχή της υποτέλειας που δίνει.

Βλέπετε οι ιδιόκτητες γνωρίζουν πως για να ζήσεις το όνειρο που σου σερβίρουν πρέπει να κοιμάσαι.

Καληνύχτα λοιπόν και όνειρα γλυκά…

Η «χώρα» δεν έχει πολίτες… έχει μόνο φορολογούμενους

Όταν η επιβίωση της «χώρας» απαιτεί τον θάνατο των πολιτών…Τότε τα κέρδη των λίγων έχουν ταυτιστεί με την «χώρα»…

Τα «μέτρα» λιτότητας που υποτίθεται πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν για να «σωθεί» η χώρα είναι σαν μια δόση ηλεκτροσόκ για πολλές  τάξεις πολιτών που δεν αντέχουν βάρη και φόρους.

Είναι ένα παρατεταμένο και συνεχές ηλεκτροσόκ με  σταδιακή αύξηση της έντασης  του ρεύματος που δέχεται με κάθε μέτρο ο πολίτης.

Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου καθιστά απαγορευτική την θέρμανση για εκατομμύρια πολίτες, το χαράτσι των ακίνητων οδηγεί στην διακοπή του ρεύματος εκατομμύρια πολίτες…

Όλα όμως είναι μέτρα επιβεβλημένα για το " καλό" της χώρας, που στην προκειμένη περίπτωση, η χώρα, αποσυνδέεται από τους πολίτες και από την διαβίωση τους , ή ακόμα και από την επιβίωση τους.

Η χώρα πρέπει να επιβιώσει , άσχετα αν οι πολίτες της χώρας πεθαίνουν απ΄ αυτά που τους επιβάλουν. Η χώρα είναι μια ιδέα που δεν έχει ανθρώπους, ή ακόμα και να έχει, δεν έχει σημασία αν πεινάνε, αν κρυώνουν , αν έχουν ρεύμα και νερό, πρέπει να τα υπομένουν όλα για το «καλό» της χώρας.

Μετασχηματίζεται η "χώρα" λοιπόν στον τύραννο που επιβάλει  και σκοτώνει.

Βέβαια καμία «χώρα» που αποτελείται από πολίτες  και έχει θεσμούς, σύνταγμα και δημοκρατία δεν επιβάλει μέτρα που εξοντώνουν τον πληθυσμό για να ζήσει η «χώρα».

Οι «χώρες» γίνανε για να υπηρετούν τους πολίτες, όταν γίνεται το αντίστροφο τότε η «χώρα» έχει μεταβληθεί σε μηχανισμό λήστευσης και υποδούλωσης  των πολλών για χάρη των λίγων που την υπέταξαν και την διαφεντεύουν.  

Ο στόχος του «αόρατου» εχθρού της «κρίσης» είναι η ζωή σας…

Ο πόλεμος κατά του νέου «εχθρού» θα πρέπει να είναι αέναος, να μην τελειώνει ποτέ. Ποτέ παρά μόνο όταν εκείνοι που τον δημιούργησαν θέλουν να τον τελειώσουν.

Τότε μπορούν να «σκοτώσουν» σε μια εικονική επιχείρηση τον εικονικό αρχηγό των «αντιπάλων» τρομοκρατικών δυνάμεων ή να βάλουν τέλος στην οποιαδήποτε «κρίση» έχουν δημιουργήσει για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους.

Το χρέος σήμερα αυξήθηκε …Το έλλειμμα πρέπει να μειωθεί δραστικά… Και άλλη μια μάχη αρχίζει για την τιθάσευση του ελλείμματος… Ανακοινωθέν από το «μέτωπο» του χρέους και των ελλειμμάτων…

Τα «πολεμικά» ανακοινωθέντων της νέας «κρίσης» διαδέχονται απνευστί το ένα το άλλο, ο νέος πόλεμος έχει στηθεί και μαίνεται. Ένας νέος πόλεμος μ΄ έναν ακόμη αόρατο εχθρό, και όμως το θύμα είναι το μόνο σίγουρο. Ο στόχος είναι ένας, είναι η ζωή σας.  

Όλα  καταλήγουν σ΄ έναν κοινό παρανομαστή , στην υποταγή.

Καμία δυνατότητα επιλογής…

Σ΄ αυτή τη χώρα αλλά και στο σύγχρονο  «δημοκρατικό» κόσμο που ζούμε υπάρχει αυτό που ονομάζουν ελευθερία επιλογής.

Είναι η ψευδαίσθηση που καλλιεργείται ότι η επιλογή είναι δίκη σου και εσύ ως πολίτης επιλέγεις. Δημιουργούν έτσι την ψεύτικη εντύπωση ότι ο πολίτης αποφασίζει, και αυτός και μόνο αυτός με την βούληση του καθορίζει το παρόν και το μέλλον, θεμέλιο της «δημοκρατίας»αλλωστε η λαϊκή κυριαρχία.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική, ο πολίτης οδηγείται στο να αισθάνεται και να «βιώνει» αυτή την ελευθερία με το να έχει δικαίωμα να επιλέγει μεταξύ ασήμαντων πραγμάτων που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκτυπο  στην ζωη του, και στην πραγματικότητα που του επιβάλουν και τον περιτριγυρίζει.

Για όλα τ΄ άλλα που επηρεάζουν  την ζωή του άμεσα και καθοριστικά δεν έχει καμία δυνατότητα επιλογής. 

Έτσι οι μοναδικές πραγματικές επιλογές που έχει να κάνει ο πολίτης σήμερα είναι περισσότερο «οικολογικού» περιεχόμενου και σε καμία περίπτωση πολιτικού. Γιατί αν θα μπορούσε να είχε ελευθερία επιλογής  σε πολιτικό επίπεδο τότε θα μπορούσε ν΄ αλλάξει και η πραγματικότητα που βιώνει,  και να αναδυθεί μια άλλη κατάσταση που να αντανακλούσε τις πραγματικές επιθυμίες και την βούληση του .

Δυστυχώς αυτές οι "ελεύθερες επιλογές" καλούν τον πολίτη να επιλέξει μεταξύ πλαστικής ή χάρτινης σακούλας για τα σκουπίδια  και τα ψώνια του , για το αν θα είναι παράνομο  ή νόμιμο το κάπνισμα, αποστερώντας του όμως το δικαίωμα της επιλογής για τις   δανειακές συμβάσεις που του επιβάλουν , τους φόρους και τα  χαράτσια , και για ότι επηρεάζει άμεσα την ζωή του, το παρόν και το μέλλον του.

Γι΄ αυτά δεν έχει καμία επιλογή , γι΄ αυτά αποφασίζουν άλλοι γι΄ αυτόν.

Σα να μην πέρασε μια μέρα…

Πάντα όταν συντρέχει "σοβαρός λόγος" για τα εγχώρια συμφέροντα, και πάντα με τις επιταγές των ξένων αφεντικών τους, η επιχειρηματολογία αυτών που επιβάλουν την κατοχή και την προδοσία παραμένει η ίδια. 

Ο Σπύρος Μελάς στο διθυραμβικό άρθρο του για τον Τσολάκογλου «Ο Στρατηγός» (30 Απριλίου 1941) προτρέπει : «Οι Έλληνες, όλοι ανεξαιρέτως, έχομεν καθήκον να τον συντρέξωμεν, ο καθένας από της πλευράς του, να εκπλήρωση την αποστολήν του. Ενωμένοι γύρω του, πειθαρχημένοι, ας εργασθούμε, στην κατεύθυνσι που επιβάλλουν οι πραγματικές καταστάσεις, για να διευκολύνουμε, όσο μπορούμε, την προσπάθεια του.»

Αυτή ακριβώς δεν είναι η ίδια επιχειρηματολογία για την σημερινή φυτευτεί κυβέρνηση των τραπεζιτών που επέβαλαν «για το καλό της χώρας» . Δεν χρειάζεται να σκεφτούν τίποτα καινούργιο, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να αντιγράψουν αυτά που έλεγαν κατά την διάρκεια της άλλης  κατοχής 41-44.

Μονοκομματική Δημοκρατία…

Όταν η «δημοκρατία» νοθεύει την βούληση του λαού .

Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρώτα και πάνω απ΄όλα θεσμικό.
Είναι ο πλήρης και συνεχής αποκλεισμός του ελληνικού λαού από κάθε συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας.
Ο λαός δεν έχει λόγο στα ζητήματα που είναι δικά του, δεν μπορεί να εκφράσει την βούληση του, και όταν την εκφράζει αυτή διαστρεβλώνεται.

Η δημοκρατία όμως ανήκει στο λαό, είναι κτήμα του και πρέπει να την ορίζει.  Το σημερινό πολιτικό σύστημα το μόνο που μπορεί να παράγει είναι διαφθορά.

Είναι το λιγότερο αφελές να πιστεύουμε ότι με το υπάρχων σύστημα, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα και χρόνια προβλήματα της κοινωνίας, αλλά και των θεσμών.

Η ιστορία σήμερα με την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος  ξαναχτυπά την πόρτα μας, τώρα μέσα από τον όλεθρο και τη δυστυχία μπορεί να υπάρξει ελπίδα, αρκεί να αποτινάξουμε το ληστρικό πολιτικό κατεστημένο που κυβερναει τον τόπο από συστάσεως του νέου ελληνικού κράτους. Μπορεί να δημιουργήσουμε αυτό που στερηθήκαμε , μια Ελλάδα που δεν θα σκοτώνει τα παιδιά της, που δεν θα κάνει νόμο και ευαγγέλιο την απάτη , την κομπίνα , τη διαφθορά.

Μια Ελλάδα που θα ανήκει στο λαό της και όχι στα συμφέροντα που καταπατούν τα δικαιώματα του, αλλοιώνουν την βούληση του, τον καταπιέζουν, στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης δημοκρατίας, μόνο και μονό για να διατηρούν τα προνόμια τους εις βάρος του λαού.
Μιας μασκαρεμενης δικτατορίας που διασφαλίζει τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας, επιβάλλοντας νόμους για να τα νομιμοποιεί.

Μακριά από κομματικούς μηχανισμούς και κομματικά παραμάγαζα,  η ανάγκη του κόσμου για αλλαγή, για πραγματική αλλαγή γιγαντώνεται . Το καθεστωτικό, ολοκληρωτικό, και αστυνομοκρατικό σύστημα που επί δεκαετίες τώρα οικοδομούν, για να προστατεύσουν τα ληστρικά συμφέροντα τους, εμφανίζει ρωγμές και ο σεισμός συνεχίζεται.

Φόβος χωρίς όρια, για ανθρώπους χωρίς σύνορα…

Ο φόβος και ο τρόμος που μαζικά σπέρνουν τόσο οι κυβερνήσεις και οι εξουσίες, όσο και οι λογής λογής μηχανισμοί τους με τα όργανα τους, έχουν ένα σκοπό, την υποταγή των συνειδήσεων.

Ο φοβισμένος άνθρωπος είναι υποταγμένος άνθρωπος, που άβουλα παρακολουθεί την ροή των εξελίξεων ανήμπορος να αντιδράσει

Η μέθοδος είναι γνωστή και εφαρμόζεται από αρχαιοτάτων χρόνων, από την επίκληση και την επιστράτευση φυσικών και αστρονομικών φαινόμενων που θα μας καταστρέψουν, μέχρι την κατάρρευση της οικονομίας, με συνέπειες όμως μόνο για το λαό, στις μέρες μας.

Μπροστά τους όμως αυτή τη φορά δεν έχουν να αντιμετωπίσουν το φοβισμένο διαιρεμένο πολίτη, μπροστά τους έχουν να αντιμετωπίσουν τον παγκόσμια εκμεταλλευόμενο πολίτη , που με την σειρά του στο χέρι του είναι να καταλάβει την δύναμη του, και συνενώνοντας όλες τις δυνάμεις, να δράσει…

Αν το πετύχει, η ιστορία θα το δείξει…

Η «τελική λύση» της Γερμανικής αρχής…

Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι η πιο ακραία μορφή της «ελεύθερης» αγοράς ,του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης, εφαρμόστηκε με απόλυτη επιτυχία κατά την διάρκεια της κατοχής 1941-1944 στην Ελλάδα.

Της «ελεύθερης» αγοράς που επέβαλε στους λιμοκτονούντες πολίτες να ξεπουλάνε σπίτια και περιουσίες για λίγο φαγητό και μια οκά λάδι.

Τότε που η «ζήτηση»  διαμόρφωνε τις «τιμές» των προϊόντων, και οι μαυραγορίτες ως γνήσιοι εκφραστές του μοντέλου της ακηδεμόνευτης οικονομίας πλούτισαν .

Ο χειμώνας 41-42 ήταν η φοβερή ευκαιρία για τους θιασώτες της «ελεύθερης» αγοράς στην τότε κατοχική Ελλάδα. Αφού πήραν ότι ειχε ο κάθε πολίτης, χρυσαφικά, βέρες, έπιπλα κ.α., έβαλαν στο στόχο τους την ακίνητη περιουσία των λιμοκτονούντων πολιτών. Είπαμε πρόσφορα και ζήτηση, πρόσφορα και ζήτηση.

 Έτσι στην «ελεύθερη» αγορά της κατοχής ανταλλάχτηκαν σπίτια και χωράφια για λίγες λίρες και μερικής οκάδες λάδι ή ένα τσουβάλι φακές και ότι άλλο μπορούσε να κρατήσει στη ζωή αυτού που πρόσφερε το σπίτι και το βιος του στον μαυραγορίτη.

Έλληνες η ώρα είναι τώρα.

Ελευθερώστε την Ελλάδα από τους δυνάστες της…

Όλα γίνονται με τάξη, δεν θίγεται στο ελάχιστο η εξουσία του καθεστώτος, κάνεις δεν έχει στόχο την κατάρρευση του καθεστώτος που ξεπουλάει τις ζωές μας.

Ένα σύστημα που έκανε ευαγγέλιο και τρόπο ζωής την κλεψιά, την απατεωνιά, την μίζα και τη διαφθορά . Και έρχονται σήμερα αυτοί, οι συνεχιστές και οι εκφραστές αυτών των ιδεών και ζητάνε από τον πολίτη να πεθάνει. Ζητάνε να ζει με νερό  και αέρα και να πληρώνει για να αναπνέει. Και  αυτό το λένε και το βαφτίζουν «αναγκαίο».

Μην ελπίζετε σε καλύτερες μέρες, μην ονειροβατείτε ότι θα έρθει ανάπτυξη , μην τρέφετε αυταπάτες, μην έχετε καμία αμφιβολία για το τι πραγματικά θα γίνει .

Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα όσο υπάρχει αυτό το πολιτικό κατεστημένο να βγει η χώρα από την "κρίση".

Γι΄αυτό άλλωστε βρίσκονται στις θέσεις που τους έταξε η «μοίρα» και το «καθήκον»,  για την αρπαγή , την κλοπή, την καταλήστευση , χωρίς ποτέ κανείς να δώσει λόγο.

Ξέρουμε τι θέλουν, θέλουνε ολοένα και περισσότερα γι΄ αυτούς και ολοένα και λιγότερα για όλους τους άλλους. Το παιχνίδι έχει μόνο ένα σκοπό, να κρατήσουν τα δικά τους και να πάρουν και τα δικά μας.

Αυτό που βλέπετε να λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια σας για μήνες τώρα δεν είναι αποτέλεσμα της «οικονομικής κρίσης» που μας πλασάρουν, αυτό που γίνεται είναι ο μετασχηματισμός της κοινωνίας, και η επιβολή ενός άλλου μοντέλου ζωής και διακυβέρνησης.

Υπάρχει μόνο ένας μηχανισμός που σε ξεζουμίζει και σε κλέβει. Η «κρίση» είναι το άλλοθι που χρειάζονται για να νομιμοποιείται η κλοπή.

Τώρα οι πολίτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι παλεύουν για την επιβίωση τους, για την ίδια τους την ύπαρξη, και ο αγώνας πρέπει να είναι γενναίος και θαρραλέος μπροστά στον αφανισμό που οι συνεργάτες των τοκογλύφων θέλουν να επιβάλουν.

Αντισταθείτε με κάθε τρόπο στην νέα κατοχή που επιβάλουν τα πολιτικά φερέφωνα των ξένων και ιθαγενών οικονομικών και τραπεζικών συμφερόντων.

Έλληνες τα μέτρα που λαμβάνονται έχουν σαν μοναδικό σκοπό να σας κάνουν σκλάβους, δίνοντας τον πλούτο της χώρας στα οικονομικά συμφέροντα , στο πολιτικό κατεστημένο του τόπου, και στους πάντα πρόθυμους υποτακτικούς του συστήματος που το υπηρετούν.

Στα κομμωτήρια αναστενάζει το μνημόνιο…

 Ακούγοντας τις απαγγελίες του πολιτικού κατεστημένου και των lifestyle εκπροσώπων του κοινοβουλίου , που εκτός από το χρώμα του μανό έχουν και άποψη για την σωτηρία της χώρας, για ένα μόνο μπορείς να αναρωτηθείς. Τελικά ποιος είναι ποιο επικίνδυνος και επιζήμιος για την Ελλάδα, οι ξένοι νταβατζηδες ή τα ντόπια τσιράκια τους ;;;

Περισσότερο όμως απ΄ολους πιο επικίνδυνα είναι τα προβατάκια της κάθε κομματικής φράξιας που στο παράγγελμα του τσοπάνου τους «ορθώνουν» ανάστημα βγαίνοντας από τις ανήλιες τρύπες που είχαν χωθεί, πάντα όμως κάτω από την αυστηρή στιλιστική κουπ του κομμωτή τους  .   Παρέχουν έτσι  τις καλές τους υπηρεσίες στους κομματικούς κοτζαμπάσηδες για  να κάνουν τις κινήσεις που θέλουν χρησιμοποιώντας τους και ως  πιστά σκυλιά του κοπαδιού.

Με το αζημίωτο φυσικά και προς κοινό όφελος όλων, όλων εκτός του λαού και της πατρίδας.

Η ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥΣ…

Το μόνο που είναι αδιαπραγμάτευτο για το πολιτικό κατεστημένο και τις μαριονέτες του είναι η δανειακή σύμβαση και η εφαρμογή της. Γι΄ αυτό άλλωστε έγιναν όλα αυτά που έγιναν, για να υποδουλωθεί ο τόπος και οι πολίτες του, για να αρπάξουν ως λάφυρα τον πλούτο της χώρας , και για να επιβληθεί η κατοχή .

Και επιστέγασμα της προσπάθειας τους η δανειακή σύμβαση που βάζει την σφραγίδα στην παράδοση και το ξεπούλημα της χώρας.

Μετά την ψήφιση και την εφαρμογή της δανειακής σύμβασης ο λαός θα έχει δεθεί χειροπόδαρα και οι εκλογές με το καλπονοθευτηκο εκλογικό νόμο που ισχύει δεν θα έχουν καμία σημασία.

Οι μόνοι που  ενδιαφέρονται για την εκλογή τους είναι αυτοί που παρακαλάνε να τους ανατεθεί ο ρόλος του κατοχικού πρωθυπουργού και οι  συνεργάτες του , για να λεηλατήσουν τα αποφάγια που θα έχουν απομείνει από το τραπέζι της λεηλασίας της Ελλάδας από τα πραγματικά αφεντικά του τόπου.

Αυτό που προέχει είναι ΆΜΕΣΗ προσφυγή στο λαό για να αποφασίσει ΤΩΡΑ αν δέχεται αυτό που όλοι οι άλλοι του επιβάλουν χωρίς να τον έχουν ρωτήσει.

Εφιάλτες της νέας εποχής …

Τρέμουν την ετυμηγορία  του λαού και κάνουν τα πάντα για να μην εκφράσει ο λαός την βούληση του με το δημοψήφισμα.

ΟΧΙ Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗς ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ

Οι συνέπειες της επικύρωσης της νέας δανειακής σύμβασης θα είναι 30 χρόνια φτώχειας και μιζέριας για τον ελληνικό λαό , θα είναι συρρίκνωση της Ελλάδας και απώλεια των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Οι επιπτώσεις της δανειακής σύμβασης που προσπαθεί το πολιτικό κατεστημένο να επικυρώσει, μετά από μεθόδευση  με τα ξένα αφεντικά του ,  θα οδηγήσουν στην πείνα και την ανέχεια εκατομμύρια πολίτες της χώρας, ενώ η ντόπια ολιγαρχία και τα πολιτικά φερέφωνα της θα απομυζούν κάθε σταγόνα αίματος και ιδρώτα από το λαο.

Αν τώρα ο λαός διαμαρτύρεται από τα μέτρα λιτότητας που τον περιθωριοποιούν , με την επικύρωση της νέας δανειακής σύμβασης και των δεσμεύσεων που θα αναλάβουν  να εκπληρώσουν  θα τον εκτελούν επί τόπου.

Η νέα τάξη της γερμανικής Ευρώπης με τους δορυφόρους της γνωρίζει ότι η ανεξαρτητοποίηση της Ελλάδας, με ένα ΟΧΙ στη δανειακή σύμβαση,  δεν μπορεί να είναι δυνατή δίχως την διάσπαση της ευρωζώνης και της κατάργησης  του ευρω ως νομίσματος . Βιάζονται οι ξένοι και ντόπιοι,  Ευρωπαίοι και Έλληνες , βρυκόλακες να κλείσουν όλους τους ανοικτούς λογαριασμούς τους με την Ελλάδα για να προχωρήσουν στο επόμενο θύμα.

 Και μαζί με το ευρωπαϊκό ιερατείο της νέας τάξης πραγμάτων βιάζεται και το ντόπιο τραπεζικό κατεστημένο να κλείσει γρήγορα η συμφωνία και να επικυρωθεί η δανειακή σύμβαση, για να ρίξουν στις πλάτες του λαού τα δικά τους χρέη, που τώρα είναι πια χρέη των πολιτών. Αυτό άλλωστε είναι και η κρίση .

Αυτό που έγινε πραγματικά δεν ήταν η διάσωση της χώρας , αυτή την χρεοκόπησαν, αυτό που έγινε είναι διάσωση των τραπεζών και του συστήματος.

Αυτή την στιγμή διασώζονται οι ευρωπαϊκές και οι ελληνικές τράπεζες και ψυχορραγεί η Ελλάδα. Αυτό που έγινε και συνεχίζει να γίνεται  είναι προδοσία. Θα μπορούσε η Ελλάδα να κήρυττε αναστολή πληρωμών και να επαναδιαπραγματευόταν το χρέος της με κάθε έναν από τους πιστωτές της , με ξεχωριστή αξιολόγηση για το κάθε ομόλογο, λαμβάνοντας υπόψη το χρόνο διάρκεια, το ύψος επιτοκίου, τους τόκους που πήραν οι δανειστές, προμήθειες που δώσαμε κτλ. Κάθε πιστωτής και κάθε ομόλογο θα αξιολογοταν ξεχωριστά.

Αντ’ αυτού τώρα έχουμε την  χρεωκοπία των πολιτών της χώρας και την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στους ξένους και ντόπιους τραπεζίτες.

Το ζήτημα και η ουσία αυτού που μας πλάσαραν μέχρι τώρα ως «οικονομική κρίση» δεν είναι η οικονομική κατάσταση της χώρας.

Η κερδοσκοπική επίθεση ήταν ο μηχανισμός για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε με την συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης και του πολιτικού κατεστημένου. Η ουσία είναι η υποδούλωση, το πλιάτσικο και η κλοπή. Τα αρπακτικά των τραπεζών αφού επιβίωσαν από τις σάρκες των πολιτών στρέφονται τώρα  κατά  των πολιτών  με σκοπό να τους θανατώσουν .

Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η οικονομία, το πρόβλημα της Ελλάδας είναι το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο που κυβερνά την χώρα από συστάσεως του Ελληνικού κράτους υπηρετώντας πιστά τις εντολές των ξένων και ντόπιων αφεντικών τους.

Κανείς από αυτούς που τόσο  εύκολα συμφωνεί με την ψηφίσει της νέας δανειακής σύμβασης δεν αναφέρεται στις επιπτώσεις και στα αποτελέσματα που θα έχει η αποδοχή και η επικύρωση της σύμβασης για τον ελληνικό λαό και την πατρίδα.

Όλοι παραλείπουν  να αναφερθούν στο τι θα βιώνει από δω και μπρός  η χώρα για τα επόμενα 30 χρόνια τουλάχιστον και απλώς κάνουν λόγο για ένα διαδικαστικό ζήτημα που πρέπει να τελειώσει, με την ψήφιση της σύμβασης,  πριν προχωρίσουμε σε εκλογές.

Καμία σύμβαση δεν μπορεί να επικυρωθεί αν πρώτα δεν τεθεί στην κρίση του ελληνικού λαού , για να αποφασίσει ο λαός πλέον για το μέλλον του .

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η ψήφιση με αυξημένη πλειοψηφία της δανειακής σύμβασης που παραδίδει άνευ όρων την Ελλάδα στους ξένους κατακτητές.

 Μεθοδεύουν την ψήφιση της δανειακής προδοτικής σύμβασης κατ΄εντολη των ξένων αφεντικών τους αγνοώντας την βούληση του ελληνικού λαού.

Μετά την ψήφιση της κατοχικής και προδοτικής νέας δανειακής σύμβασης δεν έχει κανένα νόημα να γίνουν εκλογές .Σημασία έχει το μέλλον της Ελλάδας και των πολιτών και όχι η διαχείριση της κατοχής και της υποτέλειας , οι πολιτικές καρικατούρες παρακαλούν να τους ανατεθεί ο ρόλος του κατοχικού πρωθυπουργού στη θέση του προηγουμένου.

Οι εκλογές πρέπει να γίνουν ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ Της ΣΥΜΒΑΣΗΣ. Ουσιαστικά δένουν χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα με την επικύρωση της σύμβασης και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο να εκφραστεί ο  ελληνικός λαός. Την δανειακή σύμβαση μόνο ο ελληνικός λαός μπορεί να την δεχτεί ή να την απορρίψει με δημοψήφισμα.  

Μαριονέτες οι πολιτικοί που ουσιαστικά εκτελούν εντολές ξένων κέντρων και συμφερόντων προδίδοντας την πατρίδα και τους πολίτες.

Επιβάλουν την παράδοση και την προδοσία.

Το προδοτικό πολιτικό κατεστημένο πασχίζει με κάθε τρόπο και κάθε μέσο να επικυρώσει την κατοχική δανειακή σύμβαση που καθιστά την Ελλάδα προτεκτοράτο και αποικία .

Τα ντόπια πολιτικά φερέφωνα και οι εκπρόσωποι των ξένων επικυρίαρχων έχουν εξαπολύσει έναν άνευ προηγουμένων αγώνα να επικυρωθεί με κάθε τρόπο και κάθε κόστος η δανειακή σύμβαση που μας θέτει και επίσημα υπό κατοχή.

Βασική προϋπόθεση όλων η μη προσφυγή στην κρίση του ελληνικού λαού που μπορεί να ακυρώσει με την απόφαση του τα δεσμά που προσπαθούν και πασχίζουν να του επιβάλουν.

Σ΄ αυτή την «Δημοκρατία» ο λαός δεν πρέπει να μιλήσει…

Μιλούν οι ξένοι επικυρίαρχοι και τα ντόπια πολιτικά φερέφωνα τους .

Η επικύρωση της νέας  κατοχικής δανειακής σύμβασης επιβάλει τις πολιτικές εξελίξεις ώστε η σύμβαση αυτή που παραχωρεί τα όποια κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και την καθιστά προτεκτοράτο,  να ψηφιστεί με την αυξημενη πλειοψια που απαιτειται απο την βουλη, μετα τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει.

Για ποιο λόγο άραγε δεν θέλουν να τεθεί στην λαϊκή κρίση η δανειακή σύμβαση;;;

Θέλουν να επιβάλουν στο λαό μια σύμβαση άγριας λιτότητας και εξαθλίωσης χωρίς να μπορεί ο λαός  να εκφράσει την βούληση του, αυτή είναι η χούντα στην οποία ζούμε. Ευρωπαϊκή χούντα με ανδρείκελα τους εδώ πολιτικούς συνεργάτες τους  να εκτελούν πιστά τις εντολές τους.

Ο λαός και σ΄αυτή τη χούντα δεν πρέπει και δεν μπορεί να εκφραστεί. Αυτό θα ήταν μοιραίο για την τύχη αυτής της ευρωπαϊκής δικτατορίας.

Επιβάλουν στον ελληνικό λαό , και όχι μόνο, με το πρόσχημα της εξόδου από την ευρωζώνη και του ευρω την σκλαβιά με την επικύρωση πάση θυσία της νέας κατοχικής δανειακής σύμβασης.

Ποιοι φοβούνται τη βούληση του λαού…

Στις δημοκρατίες ο λαός αποφασίζει, και η  προσφυγή στο λαό είναι πράξη σεβασμού στη δημοκρατία και στους πολίτες.

Και ξαφνικά ενώ για μήνες τώρα οι «εταίροι» μας, δανειστές,  στην ευρωζώνη μας απειλούσαν με έξοδο από την ζώνη του ευρω, στο άκουσμα του δημοψηφίσματος όλοι , ντόπιοι και ξένοι, εκφράζουν το φόβο τους ότι η βούληση του λαού ενέχει το κίνδυνο της εξόδου από το ευρω.

 Πάση θυσία δηλαδή ο πολίτης δεν πρέπει να εκφράσει την βούληση του και την απόφαση του για το πώς θέλει το μέλλον του , και οι όποιες αποφάσεις πρέπει να παρθούν από το πολιτικό κατεστημένο που εκπροσωπεί όλα τ΄αλλα συμφέροντα εκτός απ΄ αυτά του λαού και της πατρίδας.

Έτσι λοιπόν όταν ο λαός καλείται να αποφασίσει, αυτό γίνεται  επικίνδυνο και πράξη αυτοκτονίας ενώ όταν άλλοι του επιβάλουν τετελεσμένα και τον οδηγούν στην εξαθλίωση αυτό είναι πράξη πολιτικής ωριμότητας.

Στη δημοκρατία όμως τις αποφασίσεις τις παίρνει ο λαός και αυτοί που φοβούνται την ετυμηγορία του δεν υπηρετούν ούτε το λαό ούτε τη δημοκρατία .

Και αν η απόφαση του λαού είναι ΟΧΙ τότε κανείς δεν μπορεί να επιβάλει το ναι .

Αυτό που προέχει είναι ΆΜΕΣΗ προσφυγή στο λαό για να αποφασίσει αν δέχεται αυτό που όλοι οι άλλοι του επιβάλουν χωρίς να τον έχουν ρωτήσει.

Χαιρετίσματα στην «πολιτειακή» εξουσία…

Με αφορμή το σύνθημα  «προδότη» που δόνησε την Θεσσαλονίκη κατά την ημέρα της 28^ης Οκτωβρίου και αναφέρονταν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα θέλαμε να αναφέρουμε τα εξης.

Οι προσβολές κατά της πολιτειακής εξουσίας είναι ποινικά και ηθικά κολάσιμες, με μια όμως προϋπόθεση, και η προϋπόθεση  είναι να δρα η εξουσία αυτή νόμιμα.

Η νομιμότητα των ενεργειών της πολιτειακής εξουσίας είναι αυτή που καθορίζει το μεμπτό και το παράνομο των προσβολών κατά αυτής.

 Η αποδοχή της κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας είναι νόμιμη κατά το Σύνταγμα ενέργεια;;;

Στη δημοκρατία η εξουσία υποτάσσεται στην κυρίαρχη και πρωτογενή διαμόρφωση του δικαίου,
που από εκεί αντλεί άλλωστε και την νομιμοποίηση της .
Όταν η εξουσία προσβάλει την αρχή αυτού του πρωτογενούς δικαίου τότε το δικαίωμα αντίστασης των πολιτών ενάντια στην εξουσία που δεν συμμορφώνεται με τις αρχές και τις επιταγές του συντάγματος νομιμοποιείται και γίνεται δικαίωμα αντίστασης.

Ο πολίτης σε μια δημοκρατία έχει το δικαίωμα να αντισταθεί σ΄αυτά που η εξουσία προσπαθεί να του επιβάλει όταν  καταλύεται με την επιβολή αυτή το Σύνταγμα πάνω στο οποίο  βασίστηκε  και η δίκη της νομιμοποίηση.

Αυτά για το νομικίστικο θέμα της υπόθεσης μιας και όλοι έτρεξαν να καταδικάσουν και να απειλήσουν αυτούς που εκφραζαν την «προσβολή» προς το πρόσωπο του Πρόεδρου, αφήνοντας κατά μέρος και μην αναρωτώντας αν η εξουσία αυτή δρα νόμιμα.

Εκτός όμως από τα δικολαβικά υπάρχει και η πραγματικότητα, και αυτή αποτυπώνεται στην διάλυση της χώρας και στην άνευ όρων και αμετάκλητα παράδοση της στους νέους κατακτητές.

Το να προεδρευεις μιας χώρας που είναι υπο ξένη κατοχή πως λέγεται ;;;

Ποιο το κύρος ενος ανώτατου πολιτειακού άρχοντα όταν δέχεται η χώρα του και οι πολίτες της χώρας του να ζουν υπό κατοχή.

Πολλοί , η συντριπτική πλειοψηφία, αντλούν το κύρος και την  αίγλη που η καρέκλα και το αξίωμα που κατέχουν τους δίνει, εμείς πιστεύουμε ότι ένας θεσμός υπηρετείται όταν αυτός που  κατέχει το ύψιστο αξίωμα ενος θεσμού προσδίδει ΑΥΤΟΣ κύρος και αίγλη στον θεσμό και στην καρέκλα του.

Πατρίδα χωρίς πολίτες…

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΨΕΥΤΟ - ΔΙΛΛΗΜΑΤΑ.

Κάποτε το πολιτικό σύστημα πρέπει να δεσμεύεται από την εντολή που του δίνει ο λαός, ας προσφύγουμε στον Ελληνικό λαό να αποφασίσει.

Το παιχνίδι της εξουσίας για τον περιορισμό των λαϊκών ελευθεριών είναι τόσο παλαιό όσο και οι ίδιες οι κοινωνίες. Δημιουργήθηκε για να καταστείλει και να ελέγξει κάθε μορφής λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στη δύναμη που οι λίγοι επιβάλουν στους πολλούς.

Δημοκρατία δεν υπάρχει χωρίς την συνεχή και αδιάλειπτη συμμετοχή τον πολιτών. Μα πάνω από όλα δεν υπάρχει, όταν εσκεμμένα αλλοιώνεται η σαφή και ξεκάθαρη βούληση του λαού και του επιβάλλονται αποφάσεις στις οποίες είναι αντίθετος.

Δεν υπάρχει κανένα κράτος και καμία πατρίδα που "σώζεται" όταν μια εξουσία επιβάλει την εξόντωση των πολιτών , υπάρχει μόνο ένας μηχανισμός που σε ξεζουμίζει και σε κλέβει. Η «πατρίδα» είναι το άλλοθι που χρειάζονται για να νομιμοποιείται η κλοπή.

Ένας μηχανισμός αφαίμαξης που έστησαν στο όνομα της «παρτίδας», σου επιβάλει  αν θες να αναπνέεις, να δίνεις και να πληρώνεις, δεν υπάρχει τέλος, δεν υπάρχει σταματημός , η «πατρίδα» έχει ανάγκη.

Σε καθεστώς  πλήρης και απροκάλυπτης κομματικής  δικτατορίας που επιβάλουν αρχίζει να φαίνεται αντίδραση . Ο πολίτης αντιδρά και αναζητά ισότιμη συμμετοχή στα κοινά, αναζητά ο πολίτης να καθορίζει την μοίρα του και να έχει τον πρώτο και τον τελευταίος λόγο γι΄ αυτή, αναζητά να μπορεί να εκφράσει την βούληση του ο κάθε πολίτης και οι απόψεις του να αποτυπώνονται και να προσμετρώνται ισότιμα στη λήψη των αποφάσεων. Αναζητά η πολιτική εξουσία να ασκείται από τον πολίτη και όχι από μαγαζιά και εταιρείες που τον εκμηδενίζουν ως άτομο στο όνομα μιας κομματικής σκοπιμότητας. Ο πολίτης δεν είναι εργαζόμενος στην κομματική μηχανή, έχει την δική του άποψη έξω από σκοπιμότητες και επιδιώξεις ιδιωτικών φορέων.

Στις διαδηλώσεις, στην ελεύθερη έκφραση, σε κάθε ελεύθερη και αδέσμευτη διαμαρτυρία, παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος για μια στοιχειώδη αντίδραση του λαού ενάντια σε αυτά που η εξουσία προσπαθεί να επιβάλλει.

Συλλογικά πρέπει να γίνουν πράγματα, διεκδικώντας αυτά που θέλουμε, και έχοντας ως οδηγό στην πορεία μας την δική μας συνείδηση. Για μια άλλη κοινωνία με δημοκρατικούς θεσμούς, που θα δίνει δυνατότητα και στην «μειοψηφία» των πολιτών της να εκφραστεί μέσα από τα όργανα της πολιτείας, και δεν θα τους φράζει το στόμα μέχρι ασφυξίας .

Κάθε κατοχή έχει και τους δοσίλογους της…

Το διάγγελμα ενός αλλού «Πρωθυπουργού»…

Δεν είναι σημερινή εφεύρεση η «σωτηρία» με κάθε τρόπο και κάθε μέσο. Έρχεται από παλαιά και την επικαλούνται όλοι όσοι συνεργάζονται με τις «δυνάμεις του σκότους» για να δικαιολογήσουν την προδοσία τους.

Πάντα η «σωτηρία» προϋποθέτει σκληρές μέχρι στράγγισις αίματος αποφάσεις των εθνοσωτήρων για το «καλό» του λαού που δεν μπορεί να γνωρίζει και δεν ξέρει.

Έτσι στο όνομα ενός λαού που έχει χάσει την ικανότητα να σκέπτεται και να κρίνει έρχεται ο «σωτήρας» που βάζοντας το προσωπικό του συμφέρον στην υπηρεσία των αφεντικών επιβάλει με κάθε τρόπο την «σωτηρία» της πατρίδος και την εκτέλεση των πολιτών.

Διαβάστε με προσοχή ένα άλλο διάταγμα ενός αλλού πρωθυπουργού μερικές δεκαετίες πριν, διαβάστε τι έλεγε , και εκείνος προσπαθούσε να «σώσει» και μάλιστα έλεγε «ότι η τύχη είναι στα χεριά μας». Τρομακτική ομοιότητα είναι αλήθεια με  τις καταστάσεις που ζούμε σήμερα.

«Ελληνες,

»Αι δυνάμεις του Αξονος απεφάσισαν την διά συντόνου και μεγάλης ολκής στρατιωτικής δράσεως εκκαθάρισιν της χώρας μας από τας λυμαινομένας αυτήν συμμορίας, αι οποίαι καθοδηγούνται και χρηματοδοτούνται είτε από υπούλους και εχθρικάς ξένας προπαγάνδας, είτε από επικινδύνους υπονομευτάς του διέποντος ημάς κοινωνικού καθεστώτος, είτε από κοινούς κακοποιούς, είτε ακόμη από άφρονάς τινας ανευθύνους παράγοντας παρασυρθέντας και εμπνεομένους από εκείνους οι οποίοι, εν ευμαρεία και ασφαλεία ζώντες, αδιαφορούν διά τον όλεθρον που επαπειλεί ανά παν λεπτόν τους ελληνικούς πληθυσμούς και συνεπώς αυτήν ταύτην την ελληνικήν φυλήν.

»Παν ό,τι απέμεινεν εκ του πλούτου της Ελλάδος μετά ένα αδικαιολόγητον πόλεμον, καταστρέφεται ανοικτιρμόνως. Δημόσια γραφεία, δικαστήρια, ταμεία, εφορείαι, σταθμοί Χωροφυλακής μεθ' όλων των αρχείων των, εγκληματικώς πυρπολούνται.

»Δεκάδες εκατομμυρίων του Δημοσίου, των Τραπεζών, των ιδιωτών ληστεύονται υπό ενόπλων συμμοριών. Τρόφιμα στελλόμενα κατόπιν ατρήτων κόπων και θυσιών, εις την ύπαιθρον προς τροφοδοσίαν του πεινόντος ελληνικού λαού δημεύονται και διαρπάζονται.

»Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και άνδρες ιδία της Χωροφυλακής, δημόσιοι υπάλληλοι, δήμαρχοι και πρόεδροι κοινοτήτων αγρίως δολοφονούνται.

»Βιομηχανικαί εγκαταστάσεις, Σιδηροδρομικαί συγκοινωνίαι, σιδηροδρομικόν υλικόν, γέφυραι και ολόκληρα ακόμη οδικά δίκτυα, ανατινάσσονται εις τον αέρα.

»Ουδεμία καλλιέργεια της γης δύναται να γίνη, των γεωργών δικαίως διατελούντων εν απογνώσει συνεπεία της αναρχίας.

»Φιλήσυχοι αγρόται, μη εξαιρουμένων των γυναικών και των παίδων, απανθρώπως κρεουργούνται. Τέλος ολόκληρα χωρία, χθες ακόμη εν γαλήνη διαβιούντα, μεταβάλλονται προς χάριν των ενόπλων αυτών εις τέφραν και ερείπια, οι δε κάτοικοί των φεύγουν έξαλλοι εκ τρόμου προς τα όρη, όπου ευρίσκουν τρομερόν εκ κακουχιών και πείνης θάνατον. Ιδού το έργον της Ε.Α.Μ. και των συγγενών της οργανώσεων.

»Εχων πλήρη αντίληψιν των τρομακτικών κινδύνων εις τους οποίους είναι εκτεθειμένοι οι αγροτικοί πληθυσμοί μας μετά τη δημιουργηθείσαν τοιαύτην κατάστασιν και την απόφασιν των στρατευμάτων κατοχής να θέσουν δι' αμέσου ενεργείας οριστικόν τέρμα εις αυτήν, εθεώρησα επιβεβλημένον εις εμέ καθήκον να προέλθω εις συνεννοήσεις μετά των Αρχών των Δυνάμεων του Αξονος, όπως αι συνέπειαι της εκκαθαριστικής δράσεως μη πλήξουν τους τόσον ήδη δοκιμαζόμενους φιλήσυχους, αλλά δυστυχείς κατοίκους της υπαίθρου.

»Αι Δυνάμεις του Αξονος, καίτοι δεινόν διεξάγουν πόλεμον, δεν εδίστασαν νέον να δώσουν δείγμα της προς τον νομιμόφρονα και φιλήσυχον ελληνικόν λαόν συμπαθείας των και να παράσχουν μεγαλοφρόνως αμνηστείαν, εις εκείνους οι οποίοι εντός δέκα πέντε ημερών από σήμερον, ήτοι μέχρι της 24ης ώρας της 20ής Μαΐου 1943, θέλουν υπακούσει εις την πρόσκλησιν των στρατευμάτων κατοχής.

»Καλώ συνεπώς τον λαόν της υπαίθρου να συμμορφωθή προς τους εις τας προκηρύξεις των Αρχηγών των στρατευμάτων Κατοχής τιθεμένους όρους και υπευθύνως δηλώ ότι εφ' όσον θέλουν γίνει σεβαστοί οι όροι ούτοι, ουδένα απολύτως κίνδυνον θα διατρέξη.

»Οι ένοπλοι, οι οποίοι εντός της ταχθείσης προθεσμίας θα προσέλθουν και θα παραδώσουν τα όπλα των, θα τύχουν ανεπιφυλάκτως αμνηστείας.

»Οι κάτοικοι των πόλεων, των κωμών και των χωρίων της υπαίθρου, οι οποίοι θα επανέλθουν εις τας εστίας των, εκείνοι οι οποίοι δε θα εγκαταλείψουν αυτάς κατανοούντες ότι τα Στρατεύματα Κατοχής εκτελούν απολύτως έργον προστασίας αυτών έναντι των εγκληματικώς, κατ' αυτών κυρίως δρώντων ενόπλων, ουδέν έχουν να πάθουν.

»Υπόσχομαι ακόμη ότι, εάν τηρηθούν πιστώς οι όροι τους οποίους θέτουν αι δυνάμεις του Αξονος, θα δυνηθώμεν τη βοηθεία αυτών να επισιτίσωμεν τους πεινώντας αγροτικούς πληθυσμούς και να παράσχωμεν πάσαν περίθαλψιν εις τους αστέγους και τους πάσχοντας εξ αυτών και ότι οι αγρόται τη προστασία των Στρατευμάτων Κατοχής θα δυνηθούν εν ασφαλεία να συνεχίσουν την διακοπείσαν ήδη καλλιέργειαν των αγρών των και να επανέλθουν εις τα ειρηνικά των έργα εν γένει.

»Ελληνες,

»Υπενθυμίζω εις υμάς ότι αι Δυνάμεις του Αξονος, καίτοι έχουσαι να αντιμετωπίσουν όλας τας συνεπείας και τας βαρείας υποχρεώσεις του πρωτοφανούς εις έκτασιν πολέμου επέδειξαν εις πάσαν ευκαιρίαν την προς τον ελληνικόν λαόν συμπάθειάν των.

»Μη λησμονείτε ότι διά γενναίας χειρονομίας των ηγετών της Γερμανίας και Ιταλίας ο ελληνικός στρατός αφέθη ελεύθερος, μη θεωρηθείς αιχμάλωτος πολέμου.

»Μη λησμονείτε ότι ο ελληνικός λαός τελείως εγκαταλελειμμένος και αποκεκλεισμένος πανταχόθεν, θα κατεδικάζετο εις ομαδικόν εξ ασιτίας θάνατον, αν μη, παρ' όλας τας τρομακτικάς δυσχερείας και παρ' όλα τα εγκληματικά σαμποτάζ, επεσιτίζετο η χώρα μας, εκ του υστερήματός των, υπό των Δυνάμεων του Αξονος ως και αν δεν διευκόλυνον αύται τη μεταφοράν δι' ουδετέρων ατμοπλοίων, φορτίων απαραιτήτου διά την Ελλάδα σίτου και άλλων ειδών.

»Μη λησμονείτε ότι δεν εδίστασαν αύται και εμπειρογνώμονας ακόμη να στείλουν εις τη χωράν μας, διά να σώσουν τον ελληνικόν λαόν από τον εκφυλισμόν εκ της πείνης, ότε είδον την τρομεράν τραγωδίαν του χειμώνος του 1941.

»Ελληνες,

»Εις χείρας μας έγκειται η σωτηρία μας. Μη ακούετε την ύπουλον φωνήν των επικινδύνων εχθρών μας, των λύκων οι οποίοι έρχονται εν σχήματι προβάτων.

»Ακούσατε την φωνήν μου, φωνήν ειλικρινούς πατριωτισμού, φωνήν τιμίας ελληνικής συνειδήσεως και βοηθήσατε να σώσωμεν όλοι μαζί την Μεγάλην και Αγαπητήν μας Πατρίδα και την Ελληνικήν Φυλήν.

»Εν Αθήναις τη 5 Μαΐου 1943.

»ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΡΑΛΛΗΣ».

Όπως διαβάζετε και παραπάνω από το διάγγελμα του δοσίλογου πρωθυπουργού και εκείνος τον πατριωτισμό του επικαλείτο και την τίμια ελληνική συνείδηση και την αγάπη του στην πατρίδα, γι΄αυτό άλλωστε και συνεργάστηκε με τους κατακτητές, γιατί η «πατρίδα» είναι πάντα το πρόσχημα για κάθε προδοσία.    

 Τότε ήταν τα Τάγματα Ασφαλείας που «προστάτευαν» το λαο και έκαναν «αναγκαία» την παρουσία τους για την προστασία πάντα του λαού της υπαίθρου και όχι μόνο , και την πάταξη της τρομοκρατίας. Ηταν βλέπετε οι «εγγυητές» τα τάγματα ασφαλείας της «ομαλής» καταδυνάστευσης και κατοχής του λαού και της χώρας, χωρίς την απειλή των  «τρομοκρατικών» επιθέσεων .

Σήμερα εξελιχθήκαμε , είμαστε πια  «πολιτισμένοι», έχουμε τα ΜΑΤ , πάντα τα είχαμε άλλωστε, να μας προστατεύουν από τις τρομοκρατικές επιθέσεις κατά των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων, των τελών και των χαρατσιών που επιβάλουν δια την «σωτηρία» της χώρας βεβαίως.