Το σενάριο εκτελέστηκε με επιτυχία.

Το σκηνικό στήθηκε βασισμένο σε χολιγουντιανή ταινία τρόμου. Πανικός, αυτή είναι η λέξη που περιγράφει το κλίμα του έργου. Οι πολίτες πρέπει να είναι σε συνεχή και παρατεταμένη έκθεση στο φόβο, στην πίεση και την επερχόμενη καταστροφή. Θα πρέπει να δέχονται καθημερινά και νέες ισχυρές δόσεις «ενημερωτικού» πανικού μέσω των ΜΜΕ, που θα προαναγγέλλουν την καταστροφή και την διάλυση.

Μονό έτσι , με τον πολίτη τρομαγμένο και φοβισμένο, να αναζητεί την «τελική» λύση στο «απάνεμο λιμάνι του ΔΝΤ» όπως έλεγε ο αντιπρόσωπος, θα μπορούσε να γίνει ότι έγινε.
Το αναπόφευκτο θα έπρεπε να το εντρυφήσουν βαθειά στην συνείδηση και το μυαλό του πολίτη, δεν υπάρχει άλλη λύση, η μόνη διέξοδος, ΝΔΤ ή καταστροφή. Η «ενημέρωση» πυρπολούσε και έκαιγε κάθε σκέψη, δεν επέτρεπε καμία άλλη επιλογή.

Το σενάριο είχε γραφτεί προ πολλού, αυτό που έμενε ήταν η εκτέλεση του. Και γι΄αυτή την εκτέλεση έπρεπε να συναινέσουν ΟΛΟΙ.
Κατ΄αρχην η κυβέρνηση, μετά ο πολιτικός κόσμος της χώρας και το πολιτικό κατεστημένο, μετά έπρεπε να υπάρχει η αρωγή και η «υποστήριξη» από τα ΜΜΕ που θα σφυροκοπούν με καταστροφή τον πολίτη.

Για να γίνει αυτό που έγινε, που ήταν προαποφασισμένο, έπρεπε να δώσουν το χέρι βοήθειας τα θεσμικά όργανα του κράτους, η ΤτΕ , για να μπορούν οι «κερδοσκόποι», που ήταν ο μηχανισμός του τρόμου και το άλλοθι της καταστροφής, ανενόχλητοι και χωρίς να υπάρχει περίπτωση να χάσουν έστω και ένα ευρω να πυροβολούν καθημερινά και να «εξευτελίζουν» τα ελληνικά ομολόγα.
Και σ΄ αυτό η ΤτΕ έδωσε απλόχερα την βοήθεια της επιμηκύνοντας τον χρόνο εκκαθάρισης των ομολόγων από 3 σε 10 ημέρες, και δεχοντας την ακύρωση των εντολών όταν ο «κερδοσκόπος» έχανε από την εντολή που είχε δώσει.

Τι άλλο να πούμε , να αναφέρουμε τι έκανε ο ΟΔΔΗΧ, που εδινε στους κερδοσκοπους την δυνατότητα να πάρουν ομολόγα που η «αγορά» τους ζητούσε 16 % επιτόκιο επειδή από το σορταρισμα είχαν γίνει δυσεύρετα.
Τι άλλο να αναφέρουμε ακόμα, τα τραγικά και εγκληματικά σενάρια περί έκδοσης δολλαριακων ομολόγων, την έκδοση 7ετους ομόλογου που είναι περιορισμένης εμπορευσιμότητας, που μεγιστοποιούσαν το πρόβλημα της ελληνικής «κρίσης» που μας πλάσαραν.

Όλα έγιναν με έναν και μονό έναν σκοπό να οδηγηθούμε στο ΔΝΤ . Όταν ο πρωθυπουργός εδώ και μήνες μιλαει για «ασθενή σε εντατική» για «απώλεια της εθνικής κυριαρχίας» , όταν ο υπουργός των οικονομικών μιλαει για τιτανικό και παγόβουνα και την ιδια στιγμή ζητανε από τις αγορές να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα, τότε δεν χρειάζεται και πολύ να καταλάβουμε τι γινετε πραγματικά.

Ακόμα όμως και σ΄αυτές τις στιγμές η «αγορά» δανείζει την χώρα , στις 25 Ιανουαρίου οι «αγορές» δίνουν στην Ελλάδα 25 δις, τα οποία η χώρα δεν παίρνει, αργότερα το Μάρτιο οι «αγορές» τις δίνουν 16 δις που πάλι η χώρα δεν παίρνει, με επιτόκιο καλύτερο απο το επιτόκιο που θα μας χρηματοδοτήσει η Ε.Ε τώρα.
Μιας και το επιτόκιο δανεισμού των αγορών ήταν 6,2% για τα 10ετη ομόλογα, ενώ το επιτόκιο δανδισμού της Ε.Ε. είναι 5% για τα τρία χρόνια και μετά των τρίτο χρόνο μπαίνει ένα «καπέλο» 1%.

Αυτά όμως δεν είναι λάθη, είναι μια συνειδητή επιλογή, μια πορεία που βασίζεται σ΄ ένα τελικό στόχο.
Να είστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει πισωγύρισμα.