Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

ΣΗΚΩ ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΚΟΥΚΛΙ ΜΟΥ

Αφιερωμένο εξαιρετικά...

Αχχχ ...Εσύ θα μου τα φας

Αν πάτε σ’ ένα σκυλάδικο θα δείτε λικνίσματα στα τραπέζια , λουλούδια να εκτοξεύονται, ιδρώτα στα πρόσωπα, και ματιές, πολλές ματιές. Ματιές που σκίζουν ύφασμα στα δυο σα ξυράφι. Εκεί παίζουν τα μάτια.
Στα σκυλάδικα πρωταγωνιστούν τα μάτια, όχι τ’ αυτιά. Γι’ αυτό και η μουσική που «προσφέρουν» είναι το τελευταίο πράγμα που κρίνεται.
Όπως στην Πολιτική και στην κοινωνία .
Ένας υπουργός ή ένας βουλευτής που πρέπει να «σκίζει» δηλαδή στο υπουργείο του; ή μήπως στη βουλή; που πρέπει να μετράει ; Στα κανάλια της τηλεόρασης ρε παιδιά, εκει παίζεται το παιχνίδι, εκεί οι ματιές είναι κοφτερές και τα μάτια παίζουν.
Σιγά τώρα μη νοιάζει τον υπουργό ο προϋπολογισμός και αν πρέπει να δανειστούμε 44δις ευρω για αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων.
Σιγά τα λάχανα, τι να κάνεις στα υπουργεία, ενώ στο γυαλί ...άλλο πράγμα ρε παιδί μου, ξεχειλίζει το ταλέντο, πολύ μπλα μπλα , κοινώς παραμύθι και τελειώσαμε, σκέτη παράσταση, σουξέ μεγάλο, 60.000 δίσκοι..
Ακούμε πολιτικούς και δημοσιογράφους να διαπληκτίζονται επί φανταστικών , εικονικών καταστάσεων και λέμε, τι γίνετε , που είμαστε ; κάποιοι, ή εμείς ή αυτοί δεν θα πρέπει να ζούμε στην Ελλάδα.
Τρελά πράγματα μιλάμε στο γυαλί ...πάντα στο γυαλί.
Είδαν και οι αρχηγοί των κομμάτων βλέποντας το όλο θέμα και τις ανησυχητικές διαστάσεις που παίρνει , τσουναμι μιλάμε, και σκεφτήκαν να κάνουν τη βουλή, γυαλί.
Να γίνει η βουλή , τηλεόραση, ένα μεγάλο παράθυρο.
Αυτό είναι, εξασφαλισμένη η επιτυχία, μιλάμε για πολλά τάλιρα.
Γι’ αυτό πήραν «μπάνικες» φάτσες στα κόμματα τους , κόμματους, για να γραφούν καλύτερα όταν σηκώνονται στα έδρανα- έδρανάκια όπως τραπεζάκια - και τους ζωγραφίζει ο φακός.
Τα μανάρια του κοινοβουλίου , η νέα φυλή της βουλής. Μην την κρίνεται γι’ αυτό που προσφέρει στο θεσμό και στην κοινωνία, κρίνεται αυτούς που την αποτελούν, όπως τη μουσική στα σκυλάδικα... Είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει...
Εδώ μιλάνε τα μάτια...

ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ...

Η δημοσιογραφία πρεπει να στέκι απέναντι σε κάθε εξουσία, καθήκον της είναι να την ελέγχει !
Γι’ αυτόν το λόγο μας «ξινίζει» όταν βλέπουμε δημοσιογράφους να εργάζονται (κρατώντας μάλιστα την ιδιότητα τους) σε υπουργεία, γραφεία τύπου πολιτικών ή κομμάτων. Μας φαίνεται περίεργο οι λεγόμενοι μεγαλοδημοσιογράφοι να μιλούν με όλους όσους εκπροσωπούν την εξουσία στον ενικό και σε ένα πολύ φιλικό και πώς να το πούμε, χαλαρό περιβάλλον...

Άλλωστε έχει αποδειχτεί ότι όλα τα παραπάνω μπορούν να σε φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση, αν ο κ. Τριανταφυλλόπουλος για παράδειγμα δεν ήτανε φίλος του κ. Κουκουδήμου, δεν θα χρειαζότανε να ορκιστεί στην αντρική του τιμή και να την χάση όπως παρακολουθήσαμε όλοι στην συνέχεια...

Μέχρι σήμερα νομίζαμε ότι η δημοσιογραφία και το αστυνομικό σώμα ήταν δυο ανεξάρτητες και εντελώς αυτόνομες έννοιες, δεν λέμε αρχές, και αν θέλετε και εκδιαμέτρου αντίθετες.

Μια μέρα μετά την εκλογή του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., παρακολουθήσαμε το «Αποκαλυπτικό δελτίο» στο Εξτρα3, ο τρόπος και το πνεύμα της εκπομπής που είδαμε μας φάνηκε το λιγότερο περίεργος.

Μιλάμε για «σφοδρή» - όπως λέμε σφοδρός έρωτας - και σε βάθος ανάλυση για την προσωπικότητα του νέου Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. , μαζί με τη σχετική προπαγάνδα για το τι θα κάνει, που επικεντρώνεται η προσοχή του, σαν να ήταν μέσα στο κεφάλι του από καιρό...

Στο τέλος αναλύθηκε διεξοδικά από τους όπως φάνηκε ειδικούς επί του θέματος, που επικεντρώνεται η δυσαρέσκεια αυτού που περίμενε να πάρει την θέση και τελικά δεν επιλέγει ...μην αφήσουν παραπονεμένη καμία πλευρά...
Σαν να ήταν το σημαντικότερο νέο των τελευταίων ετών, σαν να περιμέναμε από αυτό πολλά, ίσως και πολλοί να περιμένουν πολλά και γι’ αυτούς να είναι το σημαντικότερο. Αλλά αυτό είναι συντεχνιακό ή καλύτερα δια-συντεχνιακό, δεν μπορώ να φανταστώ ότι αφορά τον τηλεθεατή.

Αλλά τι είναι όλα αυτά μπροστά στην αποκλειστική επιτυχία...όταν, κ. Παπαγιάννη , ο ρεπόρτερ σας, δικηγόρος Σταυριανάκης είχε δώσει το όνομα του νέου αρχηγού ήδη 24 ώρες πριν την εκλογή του...

ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ

Άδεια ασυδοσίας στους βουλευτές

Η βουλευτική ιδιότητα παρέχει ασυλία που όμως στην πράξη είναι άδεια ατιμωρησίας σε κάθε επιλήψιμη νομικά και ποινικά πράξη που τελεί ο βουλευτής.
Αυτό ισχύει ακόμα και για αδικήματα ή για θέματα που πρέπει να λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη, και που έχουν τελεστή πολύ πριν γίνει κάποιος βουλευτής.
Τόπος ασυλίας έχει καταντήσει η βουλή και καταφύγιο για τις διαφορές δοσοληψίες βουλευτών με το νόμο.
Μόνο σε «Μαφιόζικα» κράτη συμβαίνει αυτό. Να κρύβεται πίσω από την ασυλία του ένας βουλευτής για αδικήματα εντελώς άσχετα με την εκτέλεση των καθηκόντων του, ακόμα και γι΄ αυτά που έγιναν και προγενέστερα της θητείας του!, και να διαφεύγει κάθε ελέγχου από την δικαιοσύνη για τις πράξεις του.
Το πιο αισχρό δε και ανήθικο είναι να έχει και το δικαίωμα να μηνύει και να απαιτεί από την δικαιοσύνη να ασχοληθεί με θέματα του – βλέπε μηνύσεις του, αγωγές του- όταν αυτός και μόνο αυτός μπορεί να σύρει άτομα στο δικαστήριο.
Πέστε μου και βρείτε μου εσείς καλύτερο ορισμό και εξήγηση της λέξης «Ασυδοσία» από αυτόν που περιέγραψα παραπάνω.
Κρύβομαι πίσω από την ασυλία και δε μπορείς να μου κανείς τίποτα, έχω με αλλά λόγια άδεια ατιμωρησίας, ενώ την ίδια στιγμή όταν εγώ μηνύω , σύρω στα δικαστήρια άτομα, και απαιτώ δικαιοσύνη !!!
Δηλαδή δέχεται κάποιος , ο βουλευτής, όταν είναι αυτός ο επιτιθέμενος , μηνύει, η δικαιοσύνη να αποφασίζει για την προσφυγή του, ενώ όταν μηνύεται από κάποιον πολίτη, δεν θεωρεί την δικαιοσύνη ικανή να αποφασίσει γι’ αυτόν.
Ωραίο αυτό, Μου αρέσει, θα πάρω δυο!!!
Δείτε και ένα τελευταίο παράδειγμα, είναι αυτό της κας Ν. Ράγιου βουλευτή της Ν.Δ. στην εκλογική περιφέρεια της Πάτρας.
Κρυπτόμενη πίσω την βουλευτική της ασυλία δεν μπορεί να εκδικαστεί υπόθεση της, για την οποία πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε 12 μήνες φυλάκιση, όταν η σεναριογράφος κα Νικολαϊδου είχε καταθέσει μήνυση εναντίων της για κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων.
Γιατί δεν ζητά λοιπόν η κα Ράγιου άρση της βουλευτικής της ασυλίας, για να υπερασπιστεί τον εαυτό της ενώπιον της δικαιοσύνης, και να ξεκαθαρίσει το όνομα της από αυτή την κατηγορία;;;
Και ως ποτέ η βουλευτική ασυλία θα δίνει την δυνατότητα και θα παρέχει προστασία σε βουλευτές να φυγοδικούν για αδικήματα που τελέστηκαν πολύ πριν κάποιος γίνει βουλευτής;

500 θεωρίες κι' ο μικρότερος χαμένος

Οι βουλευτές έχουν την βουλευτική τους ασυλία για να λένε και να πράτουν ότι θέλουν, από δηλώσεις ανυπόστατες, όπως έκανε η κ. Αποστολάκη χτες, μέχρι απαλλαγή από τροχαία, χωρίς να δίνουν λόγο σε κανέναν .

Άλλωστε αυτοί εκπροσωπούν το λαό και θα πρέπει να εκφράζονται όπως τους κατέβει , χωρίς να φοβούνται διώξεις. Και ο λαός που τους δίνει την δύναμη και την εξουσία; αυτός δεν μπορεί να εκφράζεται και αυτός ελεύθερα;

Οι δημοσιογράφοι έχουν το « απόρρητο» τους για να λένε και να γράφουν και αυτοί ότι θέλουν. Και μετά να επικαλούνται ότι « όχι εγώ, ο άλλος, αυτός που μου έδωσε την πληροφορία». και ποιος είναι αυτός; «δημοσιογραφικό απόρρητο».
Όπως η «αποκάλυψη» που έκανε το βήμα, πριν λίγες μέρες, και την κάναμε γαργάρα, του σχεδίου Νίμιτς για τις διαπραγματεύσεις για το περίφημο πια ‘όνομα’.

Τελικά αυτός που μένει τενεκές ξεγάνωτος να τυλίγεται σε μια κόλλα χαρτί είναι ο πολίτης.
Ο απλός πολίτης του κυρίαρχου αυτού λαού. Αυτός δεν έχει κανένα άλλοθι για ότι κάνει και ότι λέει, αυτός πρέπει να μετράει πολύ τα λόγια του, στη δημοκρατία που μας αξίζει να έχουμε. Και για ότι πει θα είναι υπόλογος, άλλωστε τα δικαστήρια και οι εισαγγελείς αναμένουν, για να μην ξεχάσουν και τη δουλειά τους δηλαδή, γιατί από την αρχειοθέτηση τόσο πολλών υποθέσεων τελευταία, κινδυνεύουν να γίνουν φύλακες αρχείων .
Κυρίαρχε λαέ...

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ : ΖΗΤΗΜΑ ΩΡΩΝ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Και μια είδηση της τελευταίας στιγμής.

Την αποκάλυψη έκανε η «δημοσιογράφος» Ράνια θρασκιά (όλα είναι δυνατά στις μέρες μας). Κατά την διάρκεια της έγκυρης, και καλά πληροφορημένης εκπομπής της «κοιτάω μπροστά», αποκάλυψε ότι : ο 52χρονος Κώστας «θα αποκαλύψει στη γυναίκα του, και στο κόσμο ότι είναι ομοφυλόφιλος Δεν θέλει πια να υποκρίνεται».

Σύσσωμο το πάνελ της εκπομπής συμπαραστέκεται στις κρίσιμες για αυτόν ώρες, παρέχοντας του συμβουλές για τον κατάλληλο χειρισμό του θέματος.

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΟΥ... ίσως όμως και για το κακό σου

Κάποτε σε αυτό τον τόπο λέγαμε και ένα « ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» σήμερα αυτό έχει τροποποιηθεί σε cash and carry και σε mall by night. Οπαδοί της κάθε μορφής συναίνεσης και του κάθε είδους συμβιβασμού δηλαδή «της υποχώρησης για το καλό μας», Μακεδονία θέλετε, Μακεδονία λοιπόν...για το καλό μας.
Δεν πειράζει έρχεται ξανά το ευρωπαϊκό του ποδοσφαίρου και θα το ξεχάσουμε και αυτό, όπως όταν πίνω για να ξεχάσω, και ονόματα και επώνυμα όλα θα τα σβήσουμε από το μυαλό μας.
Το καλοκαίρι θα αισθανθούμε ξανά Έλληνες, Έλληνες ρεεε Ελληνάρες μου με κεφαλαίο Έψιλον ξανά...Αρχίσει το ματς, όλοι μπροστά στις τηλεοράσεις.

Η εθνική μας υπερηφάνεια εκδηλώνεται αρχίζει και τελειώνει όταν τυλίγουμε το «Ζαγοράκη» με την ελληνική σημαία, και νιώθουμε εθνικά υπερήφανοι για την κεφαλιά - γκολ του Χαριστέα. Τα δελτία θα πλημμυρίσουν με εικόνες και συνεντεύξεις. Το σύστημα του προπονητή, το τάμα του ποδοσφαιριστή, ο θρίαμβος της επιστροφής. Η μάνα στο χωριό περήφανη για το γιό της που σκοράρισε. Η τηλεόραση γράφει τις ένδοξες σελίδες της, το κοινό πρέπει να ενημερωθεί, ζούμε στιγμές ιστορικές ...
Η πραγματική τηλεόραση όμως δεν βρίσκεται σε ότι σου δείχνει και σε ότι φαίνεται, αλλά σε ότι σου κρύβεται.
2 δις ευρω χαμένα για υποβρύχια που γέρνουν, 2 δις!!! 32 εκατομμύρια ευρω για πρόστιμο στον εθνικό Νταβατζή για παράδοση ελαττωματικών συστημάτων, μετά από 4 χρονιά καθυστέρηση του συστήματος διαχείρισης κυκλοφορίας πλοίων. Καρτελ και ολιγοπώλια κρατούν τις τιμές των προϊόντων στα ύψη και ενώ οι μιντεαδες μας παίζουν τις λαϊκές αγορές με τις μελιτζάνες. Τα supermarket είναι εκτός, εκεί δε πάνε.
Το καραγκιοζιλίκι των σκοπίων, και του “ονόματος”, που μια χώρα με ιστορία χιλιάδων ετών τρέχει πίσω από τα οπίσθια του κάθε «δια-πραματευτή».
Και δεχτήκαν τα σκόπια, αλλά μετά ξεδεχτήκαν και άντε πάλι από την αρχή, έτσι πρέπει, να σέβεσαι την γείτονα χώρα. Πάνελς και δελτία ειδήσεων, παράθυρα και πόρτες, για να το χωνέψουμε δεν μπορούμε μόνο με σόδα, ίσως χρειαστεί και λίγο coca-cola.
Κάθε ανάμνηση όμως θλιβερή πρέπει να διαγραφεί από τις μνήμες των υπηκόων. Όπως ο βιασμός που δεν έφερες καμιά αντίσταση όταν έγινε, και αυτό είναι το σημαντικότερο που το θύμα έχει χαραγμένο στο μυαλό του μετά το έγκλημα, ότι δεν πάλεψε, δεν χτύπησε, δε μάτωσε μαχόμενο, με αυτό πρέπει να ζήση, και αυτό πρέπει να ξεχάσει.
Πως διαγράφεις λοιπόν από τις μνήμες των υπηκόων τους καθημερινούς «βιασμούς τους» ;
Πως ; μα τώρα έχουμε τη Eurovision. Τι πιστεύεται , η Καλομοίρα θα έρθει πρώτη; τι βρακί θα φορέσει για να τραγουδήσει; και αν τραγουδήσει και έρθει πρώτη ποιος θα της ξεσκίσει το βρακί που θα φορεί, μετά...;
Σέντρα από τα δεξιά ο Γιαννακόπουλος , κεφαλιά ο Χαριστέας και ... γκολλλλ 1-0 , Σείεται το γήπεδο , πάλετε όλη η χώρα από ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ξανά.

Επιτελούς ξεχάσαμε... ουφφφφ πάει κι’ αυτό.

Σχεδόν απαρατήρητες πέρασαν οι αυξήσεις στις τιμές των εφημερίδων.

Πολλές εφημερίδες αύξησαν την τιμή τους κατά 30%. Έτσι πολλά από τα έντυπα όπως το Βήμα, τα Νέα και η Ελευθεροτυπία πωλούνται τις καθημερινές προς 1,30 ευρώ, τις Κυριακές δε, πρέπει να πληρώσεις μέχρι και 4,50 ευρώ. (Μιλάμε για περίπου 1.500 δραχμές !!!).
Είναι τα ίδια μέσα, που όταν κρίνουν ότι είναι σκόπιμο, ωρύονται για την ακρίβεια και για την κερδοσκοπία εις βάρος των μη προνομιούχων.

Υπάρχουν δελτία ειδήσεων, που σε σχεδόν καθημερινή βάση κατακρίνουν με τον πιο έντονο τρόπο μεσάζοντες, κερδοσκόπους και καρτέλ.
Θα τους διέφυγε, ότι με το έτσι θέλω, γίνανε αυξήσεις τρομακτικές, όχι στις τομάτες και το μπρόκολο, αλλά στο δημόσιο αγαθό που είναι η ενημέρωση.
Μήπως, όλοι οι εκδότες είδαν ταυτόχρονα το ίδιο όνειρο, σηκωθήκανε το πρωί και αποφάσισαν: «από αύριο η εφημερίδα μου θα πουλιέται 1,30 ευρώ» ;
Δεν εξηγείται αλλιώς.
Aν πάλι δεν πιστεύετε στα όνειρα, μπορεί να υπάρχει μόνο μια λογική εξήγηση η οποία λέγεται: πράξη εναρμονισμένης πρακτικής.
Υπάρχουν βέβαια μηχανισμοί ελέγχου, θα είναι όμως πολύ απασχολημένοι...

ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΑΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

Η «ενημέρωση» έχει καταλήξει να είναι μηχανισμός επιβολής και μέθοδος αποδοχής της εξουσίας στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό και κάθε μη ελεγχόμενη φωνή ενημέρωσης πρέπει να φιμώνεται, πόσο μάλλον όταν αυτή προέρχεται κατ’ ευθείαν από τον πολίτη

Φτηνά κόλπα εκφοβισμού και τραμπουκισμοί από την κυβέρνηση για τον περιορισμό και την φίμωση της ελεύθερης έκφρασης.

Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να θέσει υπό πλήρη έλεγχο κάθε φωνή διαμαρτυρίας, και κάθε απόκλιση, από την γραμμή, την οποία, η ίδια και το σύστημα ενημέρωσης, θέτει ότι πρέπει να συντάσσονται οι ελεύθεροι πολίτες, ανακοινώνει μέτρα περιορισμού και καταστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Δεν είναι θέμα των blogger όπως το παρουσιάζουν, είναι θέμα Δημοκρατίας, αφορά τα δικαιώματα και την ελευθερία των πολιτών.

Είμαστε σίγουροι ότι και αν τελικά υποβάλλουν και ψηφίσουν σχετικό νομοσχέδιο για την φίμωση της ελεύθερης έκφρασης, στην περίπτωση των blog δεν θα έχει εφαρμογή, και η ίδια η κυβέρνηση το γνωρίζει.

Γίνεται όμως αυτό, για να λειτουργεί σαν μέσο τρομοκρατοποίησης και εκφοβισμού για οποιονδήποτε θελήσει να εκφραστεί ελευθέρα και επικριτικά.

Όλα σχεδόν τα blog που λειτουργούν στην Ελλάδα από Έλληνες bloggers, ανήκουν σε συντριπτικό αριθμό στην google και στην worldpress.

Τι θα κάνουν λοιπόν; θα ζητάνε συνέχεια από τις δυο παραπάνω εταιρείες να δίνουν τα IP address των διαχειριστών, αν αυτοί δεν αναφέρουν τα ονόματά τους στην κεντρική σελίδα του blog τους;

Δεν νομίζουμε. Απλώς προειδοποιούν ότι νόμος υπάρχει και αν γράψεις ή κάνεις κάτι που δεν μας αρέσει, τότε αν πέσεις στα χέρια μας σε “τυλίγουμε σε μια κόλλα χαρτί”.

Η κυβέρνηση λοιπόν δεν λειτουργεί για τον πολίτη, σεβόμενη τα κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματά του ή και ακόμα προασπίζοντάς τα, όπως πρέπει να κάνει. Αλλά βάζει το εαυτό της απέναντι από τον πολίτη, αντιπαρατίθεται στον ελεύθερο πολίτη, ζητώντας του να καταστείλει δραστηριότητες που τον χαρακτηρίζουν ως ελεύθερο, όπως είναι η δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης. Λειτουργεί σαν γενικότερος μηχανισμός καταστολής σε μια κοινωνία που ασφυκτιά θανάσιμα ανάμεσα στις πέτρες σύνθλιψης του κατεστημένου.

Ενός κατεστημένου που έχει δημιουργηθεί, και ειδικά στην ενημέρωση, για να χειραγωγήσει και να αποχαυνώσει το λαό. Να του επιβάλει “πρέπει”, και να του επιβληθεί ολοκληρωτικά. Τίποτα δεν πρέπει να ξεφεύγει από τον έλεγχό της, ούτε ένα σημείο στίξης, ούτε μια τελεία ούτε ένα και.

Η «ενημέρωση» έχει καταλήξει να είναι ο μηχανισμός επιβολής και η μέθοδος αποδοχής της εξουσίας στην Ελλάδα.

Γι’ αυτό και κάθε μη ελεγχόμενη φωνή ενημέρωσης πρέπει να φιμώνεται, πόσο μάλλον όταν αυτή προέρχεται κατ’ ευθείαν από τον πολίτη.


Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

κάτι τρέχει, κάτι τρέχει....

«Όχι στο λιθάνθρακα. Ναι στη ζωή»

Εκτιμάται ότι περισσότερα από 10.000 άτομα συγκεντρώθηκαν το μεσημέρι στην πλατεία Ελευθερίας της Καβάλας διαμαρτυρόμενοι για την πρόθεση της διοίκησης της ΔΕΗ να εγκαταστήσει στην περιοχή μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με λιθάνθρακα.

Καλωσορίζουμε το δυναμικό κύμα κινητοποίησης, και την πρωτοβουλία των πολιτών που προσπαθούν να διεκδικήσουν το αυτονόητο, την ποιότητα ζωής τους, την υγεία τους και κατ’ επέκταση την ζωή τους την ίδια.

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΛΕΙΠΕΙ ΠΟΤΕ Ο ΛΥΚΟΣ ΑΠ΄ ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ...

Πολλές φορές μετά από ένα γεγονός που παίρνει μεγάλες διαστάσεις από τα ΜΜΕ εμφανίζονται πολλοί αυτόκλητοι «μάρτυρες». Τα κίνητρα και τα ελατήρια του καθενός που τους ώθησε να “εμφανιστούν αυθόρμητα” ποικίλουν και πολλές φορές χάνονται στην άβυσσο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Άλλες πάλι φορές όμως είναι πιο πεζοί, πιο τετριμμένοι, πιο χειροπιαστοί αν θέλετε και πιο ιδιοτελείς οι λόγοι αυτής της “εμφανίσεως”. Δημοσιότητα, προπαγάνδα, προβοκάτσια κτλ.
Ένας λοιπόν που εμφανίστηκε λάβρος τις τελευταίες μέρες στα τηλεοπτικά κανάλια , “αυθόρμητα” πάντα και αυτόκλητα, ήταν και ο γνωστός, από τα παράθυρα, δικηγόρος Σταύρος Γεωργίου.
Παραθέτουμε παρακάτω και το αφήνουμε ασχολίαστο, δημοσίευμα του Αθηναϊκού πρακτορείου ειδήσεων ΑΠΕ, με ημερομηνία 30/7/2006 «...Αναλυτικότερα, ο δικηγόρος Σταύρος Γεωργίου, παραπέμπεται στο πειθαρχικό, καθώς σε εμφανίσεις στα δελτία ειδήσεων και σε άλλες εκπομπές αναφέρεται στο περιεχόμενο της δικογραφίας, στα πορίσματα ερευνών των Αρχών, προαναγγέλλει τις επικείμενες δικές του ενέργειες, προβάλει τις διαφωνίες του με δικηγόρους άλλων προσώπων εκτός του πελάτη του, με αποτέλεσμα να μεταφέρει την εκδίκαση της υπόθεσης από το φυσικό χώρο διεξαγωγής της που είναι τα δικαστήρια στις τηλεοράσεις και τροφοδοτεί - όπως αναφέρει το πειθαρχικό κατηγορητήριο - την εδώ και δύο μήνες τυμβωρυχία των τηλεοπτικών καναλιών σε βάρος ανηλίκων προσώπων. Επίσης, ο Σταύρος Γεωργίου στις 27 Ιουλίου 2006, υπό το κράτος αχαλίνωτου πάθους για προβολή και διαφήμιση, όπως αναφέρει το πειθαρχικό κατηγορητήριο, πήγε στην κεντρική πλατεία της Βέροιας, όπου υπήρχε εκδήλωση διαμαρτυρίας και συμπαράστασης στους συγγενείς του “Αλεξ” και καταφέρθηκε μέσω των τηλεοράσεων σε βάρος συναδέλφου του και κινήθηκε με επιθετική διάθεση σε βάρος πολίτη, όπου τελικώς χειροδίκησε...».
Τα σχόλια και τις κρίσεις τις αφήνουμε στους αναγνώστες.
Εμείς ένα έχουμε να προσθέσουμε, ελπίζουμε να μη θεωρηθεί ότι τον δυσφημούμε. Τα καταφέρνει πολύ καλά μόνος του.

Ανέντιμη και ανήθικη η επίκληση της δυσφήμισης από ‘δημόσια πρόσωπα’

...ΚΑΙ Ο ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΟΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΔΗΛΩΣΕ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ

Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο απαντάς για όλα όσα σου αποδίδουν και σε όλους.
Είσαι ανοικτός σε κάθε κριτική, έστω και κακόπιστη
ακόμα και συκοφαντική .
Πράγμα που δεν έχει την δυνατότητα να κάνει ο απλός πολίτης που δεν έχει πρόσβαση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Αυτή άλλωστε είναι και η διαφορά του ‘δημόσιου προσώπου’, ότι εκτίθεται στο λαό και μπορεί να επικοινωνεί μαζί του.
Γι’ αυτό εκτός και από ανισομερές, είναι και ανέντιμο και ανήθικο, αυτός που μπορεί να κάνει την γνώμη του δημόσια γνωστή, και να προβάλει αντίλογο σε ότι ο απλός πολίτης υποστηρίζει, να προσπαθεί χωρίς δημόσιο διάλογο και αντίκρουση να φιμώσει κάθε ελεύθερη έκφραση έστω κι’ αν αυτή είναι εναντίων του.
Τα δημόσια πρόσωπα, και κυρίως οι πολιτικοί, πρέπει να ενθαρρύνουν τον διάλογο και την ελεύθερη έκφραση, για θέματα που ακόμα και όταν αναφέρονται σε αυτός είναι άκρως επικριτικά και καυστικά, ακόμα αν θέλετε και κακόβουλα.
Γιατί είναι η μοναδική ευκαιρία για τον απλό πολίτη να ελέγξει, και να κρινει αυτόν που του έδωσε την εξουσία.
Για να μην υπάρχει αυθαιρεσία της εξουσίας, ανάμεσα στα άλλα, πρέπει και ο πολίτης να μπορεί κρίνει και να κατακρίνει ότι και όπως θέλει, ελεύθερα και χωρίς λογοκρισία.
Αν στον κάθε πολιτικό δεν του αρέσει αυτό, κανένας δεν τον αναγκάζει να παραμείνει στο δημόσιο βίο εκτεθειμένος.
Άλλωστε αυτό, είναι προσωπική επιλογή του κάθε πολιτικού που ζήτησε από τον λαό να τον εμπιστευτεί με την ψήφο του.
ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΙΔΙΩΤΕΥΣΗ

Μικρά...αλλά τόσο σημαντικά

Κοιτάξτε γύρω σας, παντού εικόνα παρακμής και διάλυσης.Προχωράς στο κέντρο τής Αθήνας, στις πιο πολυσύχναστες μεριές και το μόνο που βλέπεις είναι κατεστραμμένα πεζοδρόμια, λακκούβες, αμάξια παρκαρισμένα δεξιά και αριστερά, καρέκλες και τραπεζάκια χύμα, και ότι άλλο βάλει ο νους σου.Δεν μπορείς να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο, σε άλλες περιπτώσεις δεν υπάρχει καν πεζοδρόμιο.
Όλα αυτά όμως συνθέτουν την καθημερινότητα μας, μια καθημερινότητα χωρίς ποιότητα και χωρίς διέξοδο, όλα έγιναν και γίνονται με γνώμονα το «εδώ είναι Ελλάδα, ότι θέλουμε κάνουμε».Η ζωή έτσι όμως είναι κόλαση, σε αλλά κράτη, σε άλλες πόλεις, μπορείς να κανείς ένα μικρό περίπατο, στο κέντρο της πόλης, σε ένα πάρκο, εδώ το μονό που υπάρχει είναι μικρό και ρημάζει.
Οι παραλίες μαντρωμένες και διαμορφωμένες σε club και prive μαγαζιά. Και έχουμε το παράδοξο ενώ η Αττική βρέχεται από θάλασσα, δεν μπορούμε να βρέξουμε τα πόδια μας στη θάλασσα και να κολυμπήσουμε. Αν δεν είναι οι μαντρωμένες παραλίες τότε είναι η μόλυνση.
Αυτά όμως είναι τα σημαντικά. Απ’ αυτά πρέπει να αρχίσει ένα κράτος. Αυτά πρέπει να διασφαλίσει πρώτα για να πάει παρακάτω.
Όταν το κράτος δεν μπορεί να διασφάλιση στον πεζό πολίτη το δικαίωμα να περπατάει στο πεζοδρόμιο, τότε τι μπορεί να του διασφαλίσει, την υγειά, την παιδιά, την ασφάλεια του; μην αυταπατάστε!
Πρώτα μαθαίνουμε να βηματίζουμε και μετά τρέχουμε.
Μα, θα μου πείτε, με τα αλλά, τα σημαντικά, την διαφθορά, το ασφαλιστικό, την υγεία, τiς προμήθειες τι γίνεται;
Να είστε σίγουροι, αν βρεθούν εκείνοι, που θα καταπιαστούν και θα λύσουν, πρώτα τα απλά πράγματα, τα προβλήματα της καθημερινότητας, τότε θα μπορέσουν λύσουν και τα αλλά...τα «σημαντικά».

Γιατί η εξουσία που δεν νοιάζεται για την καθημερινότητα σου, στο επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει, δεν νοιάζεται για τίποτα, παρά μόνο για το τομάρι της

ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΈΛΛΗΣ ...να γυαλίζουν

Είδηση: λόγος που γνωστοποιεί πρόσφατο γεγονός ή συμβάν, που πληροφορεί.

Ένα παράδειγμα χειραγώγησης, δεν θυμάμαι ακριβώς τα λόγια αλλά θέλω να σας μεταφέρω το κλίμα (της ελεύθερης και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας) . Στο δελτίο του άλφα ήταν προσκεκλημένος ο κ. Καψαμπέλης.
Η κ. Στάη, δηλώνει εξαρχής ότι δεν γνωρίζει και πολλά πράγματα για τα blog, αυτό που γνώριζε βεβαία ήταν ότι στο παρελθόν και κατ’επανάληψη είχαν δημοσιευτεί διάφορα που αφορούσαν το πρόσωπο της (και προς θεου ΟΧΙ τα μάτια της) .
Δεν γνωρίζει πια είναι η διάφορα μεταξύ blog, δημοσίευμα και σχόλιο κλπ. Ότι υπάρχουνε διάφορες τύπου άδειες, διαχειριστές κλπ.
Σας μεταφέρω μόνο απόσπασμα και έτσι πώς το συγκράτησα εγώ.
Στάη: ήσασταν ο διαχειριστής του blog;

Καψαμπέλης:ήμουνα ένας από τους διαχειριστές

Στάη: ναι, ναι, μην προσπαθείτε να αποφύγετε την ερώτηση μου, εσείς ήσασταν διαχειριστής;;; (δηλαδή είσαι ένοχος)

πετάγονται και οι Κακαουνάκης/Κύρτσος: Και ποιοι είναι οι άλλοι διαχειριστές ;;; (δηλαδή ποιους καλύπτεις, μίλα προδότη, σε πιάσαμε).
Και το περίφημο σχόλιο του κ. Κακαουνάκη «Εγώ γράφω επώνυμα δεν φοράω κουκούλα» (δηλαδή δεν κατεβαίνω κάτω στην Αθήνα και σπάζω τζάμια τραπεζών).

Με τα μάτια της Έλλης, με μεγάλο παράπονο και όλο απορία ρώτησε τον κ. Καψαμπέλη καθαρά ανθρωπιστικά, «είδατε να αναρτούντε σχόλια εναντία μου, γιατί δεν με πήρατε τηλέφωνο, να με ρωτήσετε είναι αλήθεια αυτά που γράφονται.» (πώς μπόρεσες να μου το κανείς αυτό, αν το είχες κάνει αυτό δεν θα έφτανες ποτέ εδώ) .
Κάπως έτσι έκλεισε και το δελτίο παραπληροφόρησης, ρώτησα την μάνα μου, ποιος είναι αυτός (Καψαμπέλης) παρακολούθησες τίποτα;
και μου απαντάει:
«Aσε καινούριο φρούτο και τούτο, είναι κάτι τύποι, δημοσιογράφοι, που εκβίαζαν από το internet !!!»

Αχ ναι, ξέχασα, το όνομα μου είναι Ηλέκτρα, Ηλέκτρα Ακουκούλοτη


Κατά παραγγελιά πένες και λαρύγγια

Δημοσιογράφοι φερέφωνα και μαργιονέτες

Αναφερόμαστε σε περιστατικό που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της γνωστής εκπομπής του Mega, που παρουσιάζουν οι δημοσιογράφοι Καμπουράκης και Οικονομέας, όταν υπέβαλε ερώτηση στην φιλοξενούμενη της εκπομπής ο πρώτος των παρουσιαστών.
Συγκεκριμένα ο Καμπουράκης ρώτησε την κα Κανέλη αν ποτέ δέχτηκε παρεμβάσεις κατά την διάρκεια της δημοσιογραφικής της καριέρας στην τηλεόραση, εκείνη απάντησε ότι δέχτηκε παρεμβάσεις 3 φορές.

Αμέσως μετά από το control της εκπομπής και δια μέσω του ακουστικού του παρουσιαστή, ακούστηκε το εξής «εμείς καμία, εμείς καμία», πράγμα που και επανέλαβε ο Καμπουράκης δις, όπως δηλαδή του το υπαγόρευσαν.
Αυτοί είναι οι ανεξάρτητοι, αδέσμευτοι και μαχόμενοι δημοσιογράφοι;
Λακέδες και φερέφωνα είναι που μεταφέρουν, ανοιγοκλείνοντας το στόμα τους, αυτά που τα αφεντικά τους βάζουν να πουν, και τους υπαγορεύουν.

Έτσι καταθέτει ο δημοσιογράφος την άποψη του ; Έτσι λέει την «αλήθεια του», όταν παίρνει συνέντευξη από συνάδελφο του, και τον ρωτάει για την ελευθερία στα ΜΜΕ, και την δυνατότητα να ασκήσει χωρίς πιέσεις και παρεμβάσεις το επάγγελμα του, και από το ακουστικό του υπαγορεύουν τι να πει, τι θέση να πάρει και ποια συμφέροντα να υποστηρίξει
Δεν μας κοροϊδεύει, είναι σε υπηρεσία. Είναι αποδέκτης εντολών, πιόνι.
Αυτού του είδους την δημοσιογραφία , την «προσκυνημένη» σε αυτούς που πληρώνουν, θεωρείτε άξια να ενημερώνει τους πολίτες ;
Και είναι αυτοί οι δημοσιογράφοι που μιλούν περί ανωνυμίας των
blogger.
Εσείς είστε η φωνή των ανώνυμων νταβατζήδων, των γνωστών –αγνώστων, μέσω εσάς μιλούν τα αφεντικά σας.

Εντολείς των προσταγών τους είστε και επαναλαμβάνετε τα λεγόμενα τους απλώς για τα προσχήματα , για να μη μιλά το ίδιο το αφεντικό σας.
Εσείς είστε οι «ανώνυμοι», αφού λειτουργείτε σαν μαγνητοφωνάκι στα χέρια αυτού που σας πληρώνει.
Εσείς δηλαδή κ. Καμπουράκη λέτε « επωνύμως» την ΔΙΚΗ ΣΑΣ γνώμη όταν επαναλαμβάνετε σαν παπαγαλάκι αυτά που σας είπαν να πείτε;
Δεν είστε μονό «ανώνυμος» είστε και ασήμαντος αφού δέχεστε να υπηρετείτε αδιαμαρτύρητα τα αφεντικά σας, πιστός στις προσταγές τους.
Σκυλάκια που γλείφουν είστε μιας «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ» ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ.

ΥΓ. Τα παραπάνω ισχύουν για όλα τα ΜΜΕ και όλους τους δημοσιογράφους, όλων των καναλιών που δέχονται να τους υπαγορεύουν τι θα πουν, πως θα το πουν, και ποτέ θα το πουν. Ο Καμπουράκης απλός είναι η αφορμή για να ειπωθούν αυτά και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας γενικευμένης πρακτικής.

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

Ο Πολιτισμός του Βουλγαράκη

Απαιτείτε από τους «διαχειριστές» blogger να λογοκρίνουν τα σχόλια, ωρύεστε στα διάφορα τηλεδικαστήρια της παραπληροφόρησης ότι έχουμε την υποχρέωση αυτήν!!!

Ακουστέ λοιπόν τι έγινε (αν θυμάμαι καλά πριν έναν χρόνο σε συγκέντρωση της ΔΑΚΕ). θυμίζω ότι ο κος Βουλγαράκης ήταν τότε Υπουργός Πολιτισμού!!!
Εκεί κύριε Βουλγαράκη όχι μόνο δεν επιπλήξατε αυτούς που φώναζαν «Βουλγαράκη, Βουλγαράκη γάμησε τον πούστη τον Γιωργάκη» το βρήκατε τότε και αστείο και με το χέρι σας στην καρδιά είπατε ότι «το θεωρείτε ένδειξη ζωντάνιας και παλμού!!!».
Δείτε το
video και θα καταλάβατε.
Παραθέτουμε το
video για το λόγω του αληθές.
Τα σχόλια δικά σας.


Η “σοβαρή” δημοσιογραφία του ANT1

Έτσι αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι της τηλεόρασης την σοβαρή και έγκυρη δημοσιογραφία. Δείτε το βίντεο του ΑΝΤ1 και προσέξτε ιδιαιτέρα το τελευταίο μέρος του ρεπορτάζ, είναι δείγμα σοβαρής και υπεύθυνης δημοσιογραφίας ή τουλάχιστον έτσι όπως αυτοί αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα . Για το ίδιο θέμα έχουμε κάνει και άλλη ανάρτηση βλέπε link http://mediaspotgr.blogspot.com/2008/02/blog-post_442.html

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕΤΟ

ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΜΗΝΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ;

Εκβιαζοταν και τότε ο Δικηγόρος ; Κατέθεσε μήνυση για το δημοσίευμα ;

Θα θέλαμε να ρωτήσουμε αν στο ακόλουθο δημοσίευμα της εφημερίδας
ESPRESSO με ημερομηνία 31/08/2006 ο αναφερόμενος στο δημοσίευμα δικηγόρος κ. Σταύρος Γεωργίου άσκησε όλα τα ένδικα μέσα εναντίων των συκοφαντών; Κατέθεσε μήνυση εναντίων της εφημερίδας ;
Αναδημοσιευούμε το κείμενο "
Σήμερα μια συγκλονιστική αποκάλυψη: Κατηγορείται για παιδεραστία ο δικηγόρος Στ. Γεωργίου. Πώς "συνελήφθη" από ζευγάρι αστυνομικών στο μπαρ "Φλόγα" (στο Γκάζι) που "έσπρωχνε" (με το αζημίωτο) ανήλικα αγόρια στο κρεβάτι ώριμων ανδρών."
Προφανώς υπάρχουνε δυο μέτρα και δυο σταθμά αλλά ρωτούμε, τι χειρότερο και πιο «συκοφαντικό» θα μπορούσε να γραφτεί σε ένα blog;;;

ΠΩΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ - ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ

Ο Μαρτιν Παζ το γράφει πολύ παραστατικά στο βιβλίο του "Πως έγινα βλάκας".

Η τραγικότητα του βιβλίου; Παρά τον τίτλο του, ο πρωταγωνιστής δεν τα κατάφερε και έμεινε στην εξυπνάδα του. Για να ξέρεις ότι πρέπει να γίνεις βλάκας, σημαίνει ότι αναγνωρίζεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι αλλά και την κατάσταση στην οποία θέλεις να περιέλθεις. Και όταν πια νομίσεις πως έγινες ο βλάκας της ζωής σου, καταλαβαίνεις τη βλακεία σου και άρα ξαναγίνεσαι δυστυχής.
Η ομορφιά του να είσαι βλάκας , είναι στο γεγονός ότι δεν καταλαβαίνεις την άγνοιά σου. Η αντίληψή σου για το τι βλέπεις ,τι επιθυμείς και τι οφείλεις, περιστρέφεται γύρω από την υποκειμενικότητά σου. Δηλαδή γύρω από τη βλακεία σου. Πώς μπορείς λοιπόν να γίνεις βλάκας, όταν ξέρεις τι σημαίνει η βλακεία;
Σήμερα, δεν ζούμε στα χωριά με "τα ζωντανά". Τα εγκαταλείψαμε για μια καλύτερη ζωή.

Σήμερα εμείς σπουδάσαμε και γίναμε επιστήμονες. Έχουμε αυτοκίνητο, γκόμενα, Playstation και κράτηση κάθε Σάββατο στο πιο καλό τραπεζάκι σε club-ακι. Ξέρουμε που μπορούμε να βρούμε το πιο κατάλληλο κουστούμι για τη δουλειά και το πιο απολαυστικό καπουτσίνο της πόλης. Θεωρούμε ευτυχία να αποκτήσουμε "εκείνο το σπίτι" και ζούμε μια ζωή δυστυχισμένοι προκειμένου να αγοράσουμε την ευτυχία μας.

Και έτσι γινόμαστε βλάκες. Γιατί στο τέλος, επιστρέφουμε στην δυστυχία μας!
Μαρίνος Κλεάνθους

ΣΤΡΟΦΗ...ΤΟΥ «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ»

Όταν δεν ελέγχονται τα μέσα, και «σφίγγουν οι κώλοι ....» τότε ξεχνάμε ότι το παίζαμε άνετοι και καταθέτουμε μηνύσεις...

Στην εδώ και χρόνια τώρα προσφορά του, στο ελληνικό ρεπορτάζ, «ο δημοσιογράφος» έχει δηλώσει ουκ ολίγες φορές ότι δεν κάνει, δεν έχει κάνει ποτέ και δεν πρόκειται ποτέ στην ζωή του να κάνει μηνύσεις και ιδίως σε συναδέρφους! Έλεγε ότι είναι ανήθικο εφόσον έχει δημόσιο βήμα ...μπλα μπλα ...κτλ κτλ κτλ.
Μόλις τα blogs (ποιος άλλος) άρχισαν να γράφουν διάφορα...ανακοίνωσε ότι καταθέτει μηνύσεις.
Η υπόθεση αφορά την Κυπριακή Εφημερίδα « η σημερινή» και το ακόλουθο δημοσίευμα της, που το αναδημοσιεύσαν αρκετά ελληνικά blogs:

“Η Κύπρος είναι μικρός τόπος και δεν υπάρχουν «μυστικά» όταν τα γνωρίζουν πέραν του ενός ανθρώπου. Θυμάστε το κρουαζιερόπλοιο της «Λούης» που βυθίστηκε έξω από τη Μυτιλήνη και που στο τέλος δικαιώθηκε η εταιρεία, αφού ήταν λάθος η χαρτογράφηση της περιοχής; Ναι, αλλά πριν από την έκδοση του πορίσματος, διάφορα «τσακάλια» της ελληνικής δημοσιογραφίας απαιτούσαν ξετσίπωτα χιλιάδες ευρώ για να… υποστηρίξουν την εταιρεία. Ιδού, λοιπόν, το κουίζ της ημέρας: Ποιος από τους δύο μάγκες, ο (υπό διερεύνηση) Θέμος Αναστασιάδης ή ο (άσπιλος) Μάκης Τριανταφυλλόπουλος απαίτησε 300.000 ευρώ από την Κύπρο”
Τους καίει που δεν περνά πλέον η “φωνή” τους, που ο απλός πολίτης έχει το δικό του βήμα για να φωνάξει δυνατά την γνώμη του.
Και μια ερώτηση για την σημερινή εκπομπή του «Δημοσιογράφου».
Στην λεζάντα της Ασπρογέρακη έγραφε Δικηγόρος - Ηθοποιός. Η απορία μας είναι: Μιλούσε ως δικηγόρος ή ως ηθοποιός. Κακές γλώσσες βεβαία λένε το πρωί δικηγόρος και το βράδι θεατρίνα!

Τα μυστικά του επαγγέλματος

Κουΐζ , για «προχωρημένους» λύτες

*«Ποιοι είναι αυτοί που κλείνουν την προεδρική σουίτα του
King George με λεφτά του
Δημοσίου για να τρώνε με φίλους, γνωστούς και... γκόμενες (πρώην και επόμενες);» (10/9/06).

*«Ποιος Κρητικός επιχειρηματίας εκτός από τσικουδιές κερνάει και "Ρωσίδες"; Άσε που μαγνητοσκοπεί τις επίμαχες φάσεις, εκβιάζοντας αυτούς που πριν φιλοξενούσε» (13/11/05).

*«Για ποιον υπουργό δεν έχει μιλήσει -ακόμη- ο γνωστός σταρ του παραδικαστικού κ. Ευάγγελος Καλούσης; Μάλιστα τις δίμετρες ακούγεται ότι τις συναντούσαν παρέα» (22/7/07).

*«Υπάρχει, άραγε, σύνδεση μέλους της επιτροπής κρατικών λαχείων με δημοτική σύμβουλο της Πυλαίας, πρώην διαφημίστρια και ιδιοκτήτρια πρακτορείου Προ-Πο; Μπορεί άραγε μέλος τέτοιας επιτροπής να διατηρεί παράλληλα και προποτζίδικο; Ποιες οι σχέσεις της και έως ποιον βαθμό αγγίζουν τον αγαπημένο υφυπουργό των επαρχιακών μέσων;» (5/6/05).

Τα παραπάνω σχόλια υπαινίσσονται παραβατική συμπεριφορά στην ιδιωτική ή δημόσια παρουσία κάποιου προσώπου και αφήνουν να εννοηθεί ότι ακολουθούν αποκαλύψεις. Μόνο που κατά κανόνα οι αποκαλύψεις δεν γίνονται ποτέ. Το βασικό χαρακτηριστικό αυτών των μηνυμάτων είναι ότι μπορεί να τα αποκρυπτογραφήσει μόνο ο άμεσα ενδιαφερόμενος ή το στενό του περιβάλλον. Ο ίδιος, ο κ. Τριανταφυλλόπουλος στις 31 Ιανουαρίου υποστήριξε ότι «τα πιο ακριβοπληρωμένα ρεπορτάζ είναι αυτά που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας..».

Είμαστε εμείς συκοφάντες εκβιαστές ;;;

Τα παραπάνω είναι από τον «ιό» της Κυριακής . Είμαστε σίγουρη ότι το ρεπορτάζ έγινε με αυστηρά κριτήρια και σεβόμενη την δεοντολογία της δημοσιογραφίας, και δεν έχουν να κάνουν με αντιδικίες εκδοτών. Ο τίτλος του δημοσιεύματος ήταν «Η ΠΑΡΑΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ». Αν δε, «φωτογραφίζουν» εσάς και θέλετε να κάνετε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση η εκβιασμό, παρακαλώ απευθυνθείτε στο «πρώτο θέμα» αφού πρόκειται για δημοσιεύματα δικά του!

ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΟΥ

ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ: ΤΑΧΥΡΡΥΘΜΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ

ΜΙΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ...ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ

Τα είπε ολα...

«Κύριε Τριανταφυλλόπουλε, μη μιλάτε για τον εαυτό σας σε τρίτο πρόσωπο, δεν είστε θεσμός. Δεν είστε "Ο Δημοσιογράφος". Είστε ένας δημοσιογράφος όπως και πολλοί άλλοι. Η μόνη διαφορά είναι ότι εσείς είστε και μεγαλοεκδότης, που έχετε τσατσιλίκια με επιχειρηματίες», είπε ο ευρωβουλευτής Δ. Παπαδημούλης. Και τα είπε όλα!

ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΡΕΛΟ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ...ΣΤΗΝ ΔΙΑΣΠΟΡΑ !

Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του κ. Λάλα. Κανένας Έλληνας γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ελλάδα δεν θα θυσίαζε ούτε 5’ λεπτά από την διασκέδαση του για αυτό που ονομάζουμε πατρίδα.

Πόσο μάλλον να παίξει κορόνα γράμματα την καριέρα του, το μέλλον της οικογένειας του αλλά και την ζωή του την ίδια.
Και όμως ένας Έλληνας της διασποράς, το έκανε !
Πίστευε στην Ελλάδα, αν θέλετε ανόητα για μας εδώ..., αλλά αυτός πίστευε, και δηλώνει ότι θα το ξαναέκανε.
Το αποτέλεσμα, για μια ακόμα φορά, η Ελλάδα θυσίασε το παιδί της!
Βλέποντας τον κ. Λάλα σήμερα, μετά από χρόνια φυλάκισης, ΑΝΕΡΓΟ !!! χωρίς ΚΑΜΙΑ στήριξη από το επίσημο ελληνικό κράτος !!! θα μπορεί να διανοηθεί ακόμα και ο πιο ρομαντικός ότι αξίζει να κανείς κάτι γι’ αυτήν τη πατρίδα;;;
Την απάντηση σε αυτό σίγουρα θα την ξέρει καλύτερα απ’ όλους μας ο κ. Λάλας και η οικογένεια του.

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί ένα από τα θεμέλια κάθε δημοκρατικής κοινωνίας

Ο απλός πολίτης έχει τo δικό του βήμα για να φωνάξει δυνατά την γνώμη του,και αυτό ενοχλεί. Η ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα, υπάρχει εφόσον αυτά που λες, δεν αγγίζουν ευαίσθητες χορδές.

Ακούμε πολλά από άτομα που δεν « στοχοποιούν » όλους τους bloggers και δεν καταδικάζουν όλα τα blogs, όπως λένε και μένουμε άφωνοι .
Άφωνοι με το πως η κάθε εξουσία, με τον ορό αυτό εννοούμε την καθεστωτική νοοτροπία, θέλει τους πολίτες.
Λοιπόν, ακούστε μερικές απο τις
απόψεις αυτής της "εξουσίας": τα blog είναι καλά όταν οι άνθρωποι «γνωρίζονται» μεταξύ τους, ανταλλάσουν μουσική κλπ έτσι λένε, αυτά είναι αποδεκτά.
ΟΧΙ τα
blog δεν είναι ο πασατέμπος μας, δεν είναι το σινεμά του σαββατοκύριακου για να περάσει η ώρα. Τα blogs είναι η έκφραση του πολίτη, η ελεύθερη και αδέσμευτη έκφραση μας, που κρίνει, ενημερώνει και ενημερώνεται. Κάποιοι θέλουν την Δημοκρατία να λειτουργεί με μεσαζόντες και με «γραφεία αντιπροσωπείας» . Εμείς ως bloggers πιστεύουμε στην άμεση και κατ’ ευθείαν εκπροσώπηση των απόψεων μας και των πιστεύω μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ: Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Μια ερώτηση για την ισότητα των όπλων.
Αν πρέπει να διώκεται αυτός που γράφει κάτι που είναι «δυσφημιστικό», το ίδιο (δεν) θα πρέπει να διώκεται και αυτός που γράφει λιβανιστήρια, προπαγανδίζοντας πολιτικούς και επιχειρηματίες, παραπληροφορώντας και αλλοιώνοντας την πραγματικότητα, κατασκευάζοντας έτσι το “profile” των ατόμων αυτών;
Γιατί δίωξη μόνο στο επικριτικό και δυσφημιστικό και όχι και στο επιδοκιμαστικό και στην προπαγάνδα;


Γκαργκάνα συνέχεια...

Αντιγράφουμε σχόλιο που έγραψε στο προηγούμενο κείμενο για το θέμα Γκαργκάνα Ανώνυμος blogger

"Ο άνθρωπος είναι εκτιμητής-πραγματογνώμων του κόστους εργασίας των συμπαριωτών μας. Εκτιμά λοιπόν ότι όλοι οι εργαζόμενοι δεν χρειάζονται αυξήσεις, παρά τον ανεβασμένο πληθωρισμό, γιατί προσφέρουν μηδαμινά. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι εργάζεται σκληρά και ανθυγιείνα και καταναλώνει πολλή φαιά ουσία, άρα πρέπει να αποζημιωθεί με τα ποσά, που αυτός και μόνο αυτός εκτιμά ότι δικαιούται. Τα χρήματα αυτά είναι των Ελλήνων δανειοληπτών. Κορόϊδο είναι να μην εκμεταλλευτεί την κατάσταση αυτή? Πέστε μου πόσες φορές έχει κάτσει στο σκαμνί τις διοικήσεις τών Τραπεζών για τον παράνομο πλουτισμό τους, είτε από τις απλές συναλλαγές μας (που όλες χρεώνονται παράνομα, παρά τις σχετικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου) είτε από τα πανωτόκια, είτε είτε τις παράνομες εκδόσεις των πιστωτικών καρτών, είτε τα ψηλότατα επιτόκια. Για την εργασία που κάνει η αποζημίωσή του είναι η ελάχιστη δυνατή. Χάρη μας κάνει που δεν αποζημιώνεται με μεγαλύτερα ποσά. Δεσμεύεται από τον πληθωρισμό.......
Αιδώς Αργίοι." 25 Φεβρουάριος 2008 6:44 μμ

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΟΧΙ ΣΤΗ ΦΙΜΩΣΗ ΤΩΝ BLOGGERS

« ο καταναγκασμός που αφαιρεί από τους ανθρώπους την ελευθερία να κοινοποιούν δημόσια τις απόψεις τους, τους αφαιρεί και την ελευθερία της σκέψης » Καντ

Η ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα, υπάρχει εφόσον αυτά που λες, δεν αγγίζουν ευαίσθητες χορδές.
Πρόσεξε μη πεις κάτι κακό γιαυτούς , μαύρο σκοτάδι σε έφαγε…
Ο,τιδήποτε εκτίθεται δημοσίως επιδέχεται και δημόσια κριτικής. Σωστά;

Και σίγουρα ένα αρνητικό σχόλιο ή μια αρνητική κριτική δεν αποτελεί δυσφήμιση. Ουδέποτε αποτελούσε. Η άποψη μας όταν είναι δημόσια κρίνεται από όλους όσους την βλέπουν. Είτε αυτοί είναι ειδικοί επί του θέματος είτε όχι. Αν κάποιος έχει μια διαφορετική γνώμη για όσα γράφονται τα σχόλια είναι ανοιχτά και μπορεί επίσης δημόσια να πει τη δική του γνώμη επί των σχολίων. Πράγμα που δεν συμβαίνει με κανένα άλλο μέσο ενημέρωσης.

Τέλος, διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά τα blogs είναι αυστηρά προσωπικά, ομοίως και οι απόψεις που περιέχονται σε αυτά. Σε αντίθεση με την λειτουργία των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, οι συχνότητες των οποίων αποτελούν δημόσια περιουσία και τα παραγόμενα προϊόντα από αυτά, δημόσιο αγαθό.
Η ελευθερία του λόγου αποτελεί συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης προσωπικότητας, καθώς αποτελεί το σπουδαιότερο μέσο έκφρασης και επικοινωνίας των ανθρώπων. Η κατάργηση ή, έστω, ο περιορισμός της ελευθερίας του λόγου θίγει επομένως την ίδια την ανθρώπινη προσωπικότητα…
Το Σύνταγμα φτιάχτηκε για να προστατεύει απόψεις που ενοχλούν. Τις άλλες, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να τις λογοκρίνει κανείς.
«..Το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να εκφράζει ελεύθερα τους στοχασμούς του για ζητήματα γενικού ενδιαφέροντος, να κρίνει και να κατακρίνει συμπεριφορές που αφορούν το κοινωνικό σύνολο και να ελέγχει την άσκηση της εξουσίας αποτελεί την ουσία της δημοκρατίας. Η ελευθερία του λόγου δεν αποτελεί προνόμιο, αλλά καθολικό ιστορικό κεντημένο. Οριοθετεί την κοινωνικότητα κάθε ανθρώπου, που δικαιούται και οφείλει να διαλέγεται με τους άλλους, να ενημερώνεται και να πληροφορεί, να μετέχει ενεργά στη συλλογική ζωή...»
Η κάθε προσπάθεια κατάργησης της ελεύθερης έκφρασης θέτει σε δεινή δοκιμασία τις αξίες αυτής καθ’ αυτής της κοινωνίας.

Το θέμα είναι αν σεβόμαστε και στηρίζουμε τα ατομικά δικαιώματα !

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΈΚΦΡΑΣΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Και ενώ στην Ελλάδα το ζητούμενο είναι η φίμωση και δια μέσω αυτής η χειραγώγηση, διαβάστε το παρακάτω κείμενο από απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου όταν η Ελληνίδα κ. Κανελλοπούλου προσέφυγε σε αυτό επειδή βρέθηκε κατηγορούμενη, από γιατρό που της προκάλεσε βλάβη, και μίλησε δημόσια γι αυτό.

Προσέφυγε τελικά στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο κατά της Ελλάδας όταν καταδικάστηκε για τη συκοφάντηση του γιατρού, και εκεί δικαιώθηκε.
Αναφέρει λοιπόν η απόφαση « ... η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί ένα από τα θεμέλια κάθε δημοκρατικής κοινωνίας, ισχύει δε και για τη διάδοση πληροφοριών που θίγουν, σοκάρουν ή προκαλούν ανησυχία.»

ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

...που είναι παράνομα βέβαια μη κατέχοντας άδεια λειτουργίας, τα κανάλια και οι ραδιοσταθμοί, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία. Το ζητούμενο είναι το μάντρωμα.

Σε δούρειο ίππο έχει εξελιχθεί η υπόθεση του press-gr για την επιβολή περιοριστικών μέτρων και την φίμωση ουσιαστικά των blogs και των bloggers.
Με μέτρα καταστολής και νομικά τερτίπια προσπαθούν να επιβάλουν λογοκρισία .
Περιορίζουν την δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης από τους πολίτες που επιλεγούν τα
blogs σαν μέσο ενημέρωσης και κατάθεσης απόψεων.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

Τα Blog προσφέρουν την δυνατότητα της ελεύθερης, ανεξάρτητης και χωρίς δέσμευση έκφρασης για κάθε πολίτη που το επιθυμεί.
Δίνει την δυνατότητα της πολύπλευρης αν θέλετε, ενημέρωσης για θέματα που ποτέ τα παραδοσιακά διεφθαρμένα, πολιτικά εξαρτώμενα και επιχειρηματικά ορμόμενα δίκτυα ενημέρωσης δεν θα αναφέρουν.
Ο Χρήστης από την μια και ο blogger από την άλλη συνθέτουν το σκηνικό της άμεσης και αμφίδρομης ανταλλαγής απόψεων, θέσεων, μηνυμάτων, χωρίς πρέπει, χωρίς δεσμεύσεις, διαφημιστικές AGB και ποσοστά ακροαματικότητας.
Είναι η ενημέρωση των πολιτών από τους πολίτες.
Πολλά blog λειτουργούν έτσι, όχι όλα όμως.
Παράλληλα με αυτά που εκπροσωπούν την άποψη και την κατάθεση της προσωπικής γνώμης των δημιουργών τους, υπάρχουν και άλλα με μεγάλα συμφέροντα από πίσω τους . Τα παραδοσιακά μέσα, επιχειρηματικά συμφέροντα κλπ βλέποντας την δυναμική και το «κίνημα» που παίρνει διαστάσεις τεράστιες μέσα από τα blog, ενεργοποιηθήκαν, κατασκευάζοντας «βιομηχανίες» παραγωγής μαζικής προπαγάνδας κρυβωμενοι πίσω από blog και bloggers.
Δυστυχώς η εποχή της έκφρασης και της κατάθεσης της άποψης, από τον blogger-πολίτη μέσα από τα blog, τα πράγματα δείχνουν ότι έχει έρθει στο τέλος της.
Τα παραδοσιακά συμφέροντα απλώς έχουν βρει έναν άλλο χώρο τώρα να ξεδιπλώσουν την πραμάτεια τους, κατά το δοκούν πάντα, και να αλώσουν με τα πολλαπλά και κατευθυνόμενα blog το χώρο.
Το πεδίο της μάχης μετατοπίζεται, όπως μετατοπίστηκε πριν από περίπου 2 δεκαετίες από τις εφημερίδες στην τηλεόραση. Τώρα ήρθε η σειρά του internet και των blogs.
Τίποτα δεν πρέπει να μείνει αμόλυντο, ελεύθερο, αδέσμευτο και χωρίς λάσπη. Η επιβολή θα πρέπει να είναι καθοριστική και άμεση και μαζί και το τέλος μιας εποχής αθωότητας για όλους όσους πίστεψαν ότι το καλύτερο όπλο στον πόλεμο είναι οι σκέψεις και η αποτύπωση τους στην οθόνη ενός υπολογιστή.

ΤΡΟΜΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΠΡΟΣΟΧΗ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΝΕΑ ΟΠΛΑ ΠΟΥ ΤΥΦΛΩΝΟΥΝ...το ένα μόνο μάτι.

Ο εκβιασμός είναι μια πολύ συγκεκριμένη πράξη, έχει αντικείμενο, τρόπο και χρόνο τέλεσης. Kαι σίγουρα δεν εκβιάζει ένα μέσο όπως τα blogs που είναι μορφή έκφρασης του κάθε πολίτη που το επιλέγει. Αν έγινε εκβιασμός, απο το συγκεκριμένο blog, και αποδειχτεί τότε έγινε από κάποια άτομα και ΟΧΙ από έναν εναλλακτικό τρόπο ενημέρωσης.
Επίσης πολύ θα θέλαμε να μάθουμε λεπτομέρειες για τους ενδεχομένους εκβιασμούς και όχι να αφήνουν γενικά να αιωρήται ένα πέπλο μυστηρίου.
Εδώ τα κανάλια έχουν σε απευθείας μεταδόσεις για το σκυλάκι το κωστετσου που άρπαξε γρίπη και δεν μας βγάζουν να δούμε αυτούς που εκβιάστηκαν, με ποιο τρόπο , πως έγινε αυτό, με τι αντικείμενο .
Τα ΜΜΕ λίγο ή πολύ περνάνε το μήνυμα από τα δελτία παραπληροφόρησης τους ότι οτιδήποτε συνδέεται με τα
blogs είναι ύποπτο και επιλήψιμο. Ενώ γνωρίζουν ότι είναι η φωνή και η ελεύθερη έκφραση του πολίτη . Ενός πολίτη που μπορεί και να τους αγνοεί και να τους κρίνει, μα πάνω απ’ όλα έχει φωνή ο πολίτης αυτός και δεν χρειάζεται τα παραμάγαζα τους για να ακουστεί.
Ακούσαμε από τον
ANT1 χτες λοιπόν ότι « ένας ηλικιωμένος κινδύνεψε να χάσει την όραση του από το ένα μάτι του λόγω των blog ». Ειλικρινά θα θέλαμε να μάθουμε επειδή δεν μας αρέσει η αμάσητη τροφή πως έγινε αυτό, και γιατί το άλλο του μάτι έμεινε ανέπαφο;

ΣΥΝΤΟΜΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ



Η Τσέκου πέταξε το αμοντάριστο DVD τον Δεκέμβριο.



Τελικά όταν οι υποθέσεις παίρνουν τον δρόμο της δικαιοσύνης,
μόνο ένα μπορεί να είναι το αποτέλεσμα !



Τα ραπανάκια για την όρεξη του διοικητή

Θέλουμε να ρωτήσουμε τον Διοικητή της Τράπεζα της Ελλάδος Γκαργκάνα πόσα χρήματα του ελληνικού λαού δαπάνησε για την αγορά του αυτοκινήτου «του» ; και γιατί ένας διοικητής της Τράπεζα της Ελλάδας χρειάζεται ένα αυτοκίνητο το οποίο διαθέτει τηλέφωνο, τηλεόραση και… μπαρ (!).

Μιλάει συνεχεία, και με μεγάλη επιθετικότητα, για τους εργαζόμενους και ξεκάθαρα δηλώνει ότι για τον πληθωρισμό «φταίνε η εξωφρενικές αυξήσεις τον 3% στους μισθούς των εργαζομένων». Μήπως όμως φταίνε και τα 770.000 ευρω που παίρνει σαν μισθό κάθε χρόνο; και η χρήση των πιστωτικών καρτών με απεριόριστο όριο παρακαλώ.

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος απευθύνει συστάσεις για περιορισμένες αυξήσεις, σε μισθούς και συντάξεις πεινάς, για να συγκρατηθεί ο πληθωρισμός, εμείς του λέμε να αρχίσει με μείωση του δικού του μισθού.

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Γιατί δεν εισβάλουν στο ΔΟΛ και στο Βήμα;

Δεν υπάρχει θέμα υψίστης Εθνικής σημασίας;;;
Να δούμε ποιος έδωσε την πρόταση Νιμιτς για το "όνομα"

Η εφημερίδα του ΔΟΛ, «βήμα», δημοσίευσε προ ημερών το κείμενο της πρότασης για το «όνομα» των σκοπιών.

Ακόμα και ο πρωθυπουργός της χώρας από το βήμα της βουλής κατέκρινε την ενέργεια αυτή δηλώνοντας μάλιστα ότι αυτό αποδυναμώνει την διαπραγματευτική μας δυνατότητα, δεν μπορώ να το καταλάβω πώς, αλλά ας είναι και έτσι όπως λέει να το δεχτούμε .

Γιατί λοιπόν αφού είναι θέμα εθνικής σημασίας δεν επενέβησαν οι αρχές με έφοδο τους στον ΔΟΛ να απαιτήσουν την φωτοτυπία με το σχετικό κείμενο, που φέρει μάλιστα και υδατογραφημένο αριθμό, για να δούμε ποιος το έδωσε πραγματικά;
Γιατί εμείς νομίζουμε ότι το έδωσε η ελληνική πλευρά , για να καταγράψει τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης στο σχέδιο αυτό. Βεβαία επειδή δεν έχουμε « στοιχεία» , το γελοίο θα ήταν να συλλάβουν αυτούς που το λένε αυτό και να αφήσουν το ΔΟΛ και το βήμα , που δημοσιοποιήσανε παράνομα το έγγραφο εθνικής σημασίας, στην ησυχία τους.
Γιατί δεν αγγίζουν το ΔΟΛ αφού "προδίδει τις ελληνικές προσπάθειες και δυσκολεύει τις διαπραγματεύσεις για τα εθνικά θέματα".

ΟΧΙ ΣΤΑ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΤΥΠΟΥ :

Μέχρι που φτάνει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης;

Ο λόγος απλός, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΚΡΙΝΕΙ!!!;;;

Πιστεύω ατράνταχτα ότι το καινούργιο νομοσχέδιο, που μετατρέπει σε κακούργημα, το αδίκημα των τηλεφωνικών υποκλοπών και των παράνομων βιντεοσκοπήσεων, έχει να κάνει με το αμοντάριστο DVD και με αυτά που θα αποκαλυπτόντουσαν για το ίδιο τον Καραμανλή!

Είναι συκοφαντική δυσφήμιση να το λέω αφού δεν μπορώ να το αποδείξω;

Το σκέφτομαι όμως και το πιστεύω, δεν έχω το δικαίωμα να εκφράσω και να μοιραστώ τη σκέψη μου αυτή !

Τα blog μέχρι τώρα ήταν ο μόνος χώρος πραγματικής εναλλακτικής ενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων, μην αφήσουμε το διαδίκτυο να καταντήσει καθημερινή, βήμα και ελευθεροτυπία...

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ !!!

Ηλέκτρα

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΦΙΜΩΣΗ ΤΩΝ BLOG ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

«Μπορεί να μην συμφωνώ με αυτά που λες, αλλά θα υπερασπιστώ με τη ζωή μου το δικαίωμα σου να τα λες..»

Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα στο press-gr έχουμε να πούμε τα εξής:
Κανένας δεν μπορεί να παρεμβαίνει, με πρόσχημα ποινικά κολάσιμες πράξεις και αδικήματα που δεν έχουν αποδειχτεί ακόμα, στην ελεύθερη κατάθεση θέσεων, απόψεων κ
αι στην διακίνηση πληροφοριών από ένα blog.
Μπορεί να μην συμφωνούσαμε με αυτά που κατά καιρούς έγραφε το
press-gr, αλλά το επισκεπτόντανε και το διάβαζαν 70 και 80.000 άτομα καθημερινά, δείγμα και τεκμήριο αποδοχής από τον κόσμο της διαδυτιακής κοινότητας και όχι μόνo.
Το ερώτημα δεν πρέπει να είναι μέχρι που φτάνει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. Γιατί η ελευθερία του λόγου αποτελεί συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης προσωπικότητας, καθώς αποτελεί το σπουδαιότερο μέσο έκφρασης και επικοινωνίας των ανθρώπων. Η κατάργηση ή, έστω, ο περιορισμός της ελευθερίας του λόγου θίγει επομένως την ίδια την ανθρώπινη προσωπικότητα...
Το διαδύκτιο είναι και πρέπει να παραμείνει ελεύθερος χώρος για τη διακίνηση ιδεών, όλων των ιδεών, από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά, και όλων των απόψεων και αποκλίσεων ακόμα και των ποιο
extreme.
Κάθε πράξη και απόπειρα εισαγγελικής παρέμβασης ή αστυνομικής καταστολής είναι πράξη φίμωσης της ελεύθερης έκφρασης , που έχει μόνο τόπο της να φιλοξενηθεί το διαδύκτιο.

ΟΧΙ στην άλωση του τελευταίου οχυρού άμυνας του ελευθέρου πολίτη.

ΟΧΙ στην άλωση των blog από εκδοτικά συγκροτήματα και συμφέροντα.

ΟΧΙ στην μεταφορά της παρακμής από τους γνωστούς μιντεάδες στην ακμάζουσα κοινότητα των blogger.

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

Μήπως, λέω μήπως έχουμε αυτό που μας αξίζει;

Βλέπω κάποιον Ντινόπουλο, τον Ιωαννίδη (Υφυπουργός !!!), τον Γκιουλέκα, τον Παπανδρέου (γιος), τον Μητσοτάκη (γιος), την Μπακογιάννη (κόρη) και άλλους πολλούς να παίρνουνε θέσεις και να ασκούν πολιτική, να αποφασίζουν για το «ασφαλιστικό», το «σκοπιανό» και την υπόθεση Ζαχόπουλου.

Θέλω να ακούσω και την Κούρκουλα (θυμίστε μου ήταν στη λάμψη η στο καλημέρα ζωή ;;;), τον Κουκουδήμο, τον υπαστυνόμο Θεοχάρη, τον Κωνσταντάρα (γιος), τον Παϊτέρη, την Καϊλή, την Σαρρή...η λίστα είναι ατελείωτη... πριν από κάθε εκλογές, και για να ενημερωθούμε σωστά για τους υποψήφιους αγοράζουμε την espresso και to ciao.
Υπάρχει βέβαια και ο άλλος τύπος υποψήφιου, είναι αυτός που τον ψηφίζουμε επειδή πάντα αυτό κάνουμε. Είναι οι λεγόμενοι υποψήφιοι τύπου Κεφαλλογιάννη, είναι αυτοί που έχουν δικαίωμα στη ψήφο μας, επειδή η μόνη τέχνη που έχουν μάθει στη ζωή τους είναι βουλευτής/υπουργός άλλωστε το κάνουν εδώ και δεκαετίες (αυτό το δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα κληρονομείται).
Μήπως, λέω μήπως έχουμε αυτό που μας αξίζει;
Δεν γνωρίζω με πια κριτήρια ψηφίζουμε εμείς η Έλληνες, ίσως μας αρκεί ο εκλεκτός απλός να γράφει καλά στο γυαλί, να τραγουδάει όμορφα τραγούδια, να τρέχει γρήγορα η να έχει ωραία οπίσθια και πλούσια στήθη (και να τα δείχνει εννοείτε!).
Έχω και εγώ μια ξαδέλφη, έχει κάνει και 2-3 εμφανίσεις σε γνωστή πίστα της Αθήνας, πολλοί της λένε ότι έχει λαμπρό μέλλων (είναι όμως και γκομενάρα), μια ανιψιά μου παίζει μπάσκετ από τα 5 της, και εγώ ο ίδιος έχω φοβερή φωτογένεια και ‘γραφώ’ πολύ καλά σε κάτι
DVD ξέρετε τώρα γενέθλια, Χριστούγεννα κλπ., έχουμε και κάτι οικογενειακούς φίλους δεν χαμπαριάζουν και πολλά αλλά είναι καλά παιδιά.

Έχουμε τα προσόντα να σχηματίζουμε εμείς, η δική μας οικογένεια, την αυριανή κυβέρνηση;
Σαφώς και όχι, έχουμε όσα χρειάζονται αλλά μας λείπει το βασικότερο: δεν είμαστε, γιος, κόρη, γκόμενα, γκόμενος, εραστής, εκβιαστής κανενός!
Και δεν έχουμε τις λεγόμενες πλάτες στα ΜΜΕ για να μας επιβάλουνε. Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα τον Άρη Σπηλιοτόπουλο (στην
tv εννοείτε), σκέφτηκα ποιος είναι αυτός ρε γαμώτο; από που ξεφύτρωσε αυτό πάλι; ούτε να μιλάει δεν ξέρει!
Αλλά μου τον παίξανε τόσες φορές που όταν τον βλέπω τώρα λέω:
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ !

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες νόμοι και διατάξεις για κάθε πράξη και αδίκημα.
Νόμοι που ρυθμίζουν, ή για να είμαστε πιο ακριβής, που θα έπρεπε να ρυθμίζουν τα πράγματα και την καθημερινότητα μας.
Από το παρκάρισμα στα πεζοδρόμια, μέχρι την φυλάκιση των ατόμων.
Δυστυχώς ενώ οι νόμοι υπάρχουν, και πολλές φορές είναι τόσοι πολλοί και αντικρουόμενοι μεταξύ τους για το ίδιο αντικείμενο, εντούτοις η επιβολή τους είναι στην διακριτική ευχέρεια εκείνων που ‘εκτελούν’.
Όταν λοιπόν οι άνθρωποι της εκτελεστικής εξουσίας, δια μέσω της μη ανεξάρτητης δικαστικής, τραβούν από το συρτάρι τους τον τάδε νόμο και επιβάλλουν τα «νόμιμα» όπως μάθαμε και τελευταία από την Τ.V.

Τα νόμιμα όμως σε μια κοινωνία αναρχίας, αταξίας και διαφθοράς , θα έπρεπε να είναι ο καθολικός σεβασμός στην επιβολή του νομού, και όχι η επιλεκτική και ευκαιριακή, κατά το δοκούν, χρησιμοποίηση για να κλείσουμε στοματά, να τρομοκρατήσουμε άτομα , να επηρεάσουμε συνειδήσεις.
Προφυλακισμένη λοιπόν η κα Τσεκου η αλλιώς 35αρα, ασχέτως αν ο νομικός κόσμος αναρωτιέται και διαμαρτύρεται, μα για ποιο αδίκημα;
Κακούργημα το αδίκημα των παράνομων βιντεοσκοπήσεων κλπ .Μα καλά γιατί τώρα γιατί όχι πριν από 10 χρονιά, τότε που βλέπαμε στην
t.v, σεξουαλικές συνευρέσεις γνωστού συνθέτη.
Χιλιάδες τα παραδείγματα , αναφερόμαστε σε δυο ενδεικτικά., που το πρώτο δείχνει την αυθαιρεσία στην επιβολή των νόμων ενώ το δεύτερο τις σκοπιμότητες για την δημιουργία τους, βλέπε
dvd Ζαχόπουλου.
Όταν όμως ο νόμος και η επιβολή της ‘τάξης’ λειτουργεί σαν τον χωροφύλακα και τον μπράβο που έρχεται να δείρει , τότε δεν μπορούμε να ζητάμε από τον πολίτη να τον σέβεται,. το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τον φοβάται.
Δημιουργούμε δούλους όχι πολίτες.