Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Ντροπή σας κ. Φλωρίδη,

Παρακολουθώ εδώ και ώρα μια συζήτηση σχετικά με το όνομα των Σκοπίων, από την οποία δεν περίμενα και τίποτα, γιατί είναι πάγια τακτική τον εκπομπών στα γνωστά κανάλια να γίνεται ντόρος για να δημιουργούν μια ψευδαίσθηση κάποιας κίνησης.

Ακούγοντας τον κ. Φλωρίδη όμως βγαίνω από τα ρούχα μου. Τέτοια αλαζονεία δεν έχω ξαναδεί, ποιος όμως να τον βάλει στην θέση του;;;

Λέει λοιπόν για το θέμα του δημοψηφίσματος ότι «Δεν λειτουργεί έτσι η δημοκρατία μας, ο λαός μπορεί να καταθέσει την άποψη του στης εκλογές.» Του λέει ο κ. Ζουράρης αν δεν κάνω λάθος «μα παραπάνω από το 80 % του λαού μας είναι ενάντια σε μια σύνθετη ονομασία.»

Κοιτάει με νόημα και λέει ότι εκείνος είναι από την περιοχή και αν δεν αρέσει στον λαός και αν δε είναι ευχαριστημένος μπορεί να ψηφίσει αλλιώς στης επόμενες εκλογές.

Αυτό κ. Φλωρίδη λέγεται φασισμός. Δημοκρατία δεν υπάρχει χωρίς την συνεχή και αδιάλειπτη συμμετοχή τον πολιτών. Μα πάνω από όλα δεν υπάρχει, όταν εσκεμμένα αλλοιώνεται η σαφή και ξεκάθαρη βούληση του λαού και του επιβάλλονται αποφάσεις στις οποίες είναι αντίθετος.

Αλλά τι σας νοιάζει εσάς, θα βρεθούν και πάλι ... (να κρατήσουμε και κάποιο επίπεδο) να σας ψηφίσουν.

Ναι...είστε τόσος

Η νέα ενεργειακή τάξη

Η πτώση του ανατολικού μπλοκ έφερε και τις γεωπολιτικές μεταβολές στην περιοχή των Βαλκανίων.

Κύριος άξονας γύρω από τον οποίο συντελούνται οι αλλαγές είναι η νέα ενεργειακή πολιτική.

Σύμφωνα με την οποία δεν έχει το προβάδισμα μόνο αυτός που διαθέτει τους πόρους, αλλά και αυτός που ελέγχει την μεταφορά τους.

Έτσι αντισταθμίζουν οι Αμερικάνοι, την ρωσική κυριαρχία στον τομέα της ενέργειας και την εξάρτηση της Ευρώπης απ’ αυτή.

Εξηγούνται λοιπόν εύκολα μια σειρά γεγονότων που σχετίζονται με τούς αγωγούς και που γύρω τους παίζεται το πολιτικό παιχνίδι.

Από την παράδοση του Οτσαλάν που συνδέεται με την λειτουργία του αγωγού που περνάει από τις κουρδικές επαρχίες και καταλήγει στοΤσεϊχάν.
Μέχρι την ανεξαρτητοποίηση του Κόσσοβου και του άλλου αγωγού που περνάει από την περιοχή.
Οι Αμερικάνοι, όπως και οι Ρώσοι, όπως και κάθε κράτος, έχουν συμφέροντα που προστατεύουν και βάση αυτών χαράζουν την πολιτική τους.

Ίσως κάποτε και η Ελλάδα αντιληφθεί τα δικά της συμφέροντα και τα διεκδικήσει.

Από τους μελλοντικούς μας συμμάχους και πάντα στα πλαίσια της καλής γειτονίας

Από συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλοσόσκι στην ηλεκτρονική έκδοση του αμερικανικού περιοδικού «Νιούζγουικ» την περασμένη εβδομάδα.

«Δεν πρόκειται για το όνομα, αλλά για τη μακεδονική μειονότητα που ζει στην Ελλάδα...Οι Έλληνες έχουν ακόμη μια αντίληψη ενός καθαρού έθνους - ένα κράτος, ένα έθνος, μια θρησκεία, μια κουλτούρα, όλα ελληνικά. Και δεν θέλουν να αναγνωρίσουν ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια μεγάλη τουρκική μειονότητα, μια μεγάλη αλβανική μειονότητα και μια μικρή μακεδονική μειονότητα. Έτσι το θέμα του ονόματος άρχισε το 1991 επειδή φοβόντουσαν ότι η ανεξάρτητη Μακεδονία κατά κάποιο τρόπο θα επηρέαζε αυτό το θέμα των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στην Ελλάδα»
Αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης;...εμείς δεν κάνουμε τέτοια πράγματα...εμείς είμαστε πολιτισμένη χώρα.

Καίγεται το «χαρτί» της Μπακογιάννη.

Από τον Αναξίμανδρο
Μετά την τροπή που παίρνουν τα πράγματα, και τις τελευταίες εξελίξεις στο χειρισμό του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων, ενόψει της συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ο Καραμανλής αφήνει ακάλυπτη και ξεκρέμαστη κυριολεκτικά την Υπ.Εξ. Ν. Μπακογιάννη.

Αποδοκιμάζοντας ουσιαστικά με αυτό τον τρόπο τους χειρισμούς της στα εθνικά μας θέματα, κρατώντας αποστάσεις από τις φιλοαμερικανικές θέσεις της . Με τον τρόπο αυτό καίγεται το χαρτί της υπουργού ως επίδοξου διαδόχου, για την προεδρία του κόμματος της Ν.Δ. και την πρωθυπουργία.

Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ (PART II)

BY ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ


Και καλά ότι έχει κανείς μας αμφιβολία πως αν η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, με το σχετικό χρονικό botox της, είχε δεύτερο μέρος, δε θα είχε την Ελλάδα ως γεωγραφοπολιτικό πλαίσιο της... Μια επιθεώρηση με καθημερινά επεισόδια, που απλώς τα καταγράφει ο Λάκης και παρουσιάζοντας τα γελάμε με τα χάλια μας…Μεγάλο πράμα να απενοχοποιούμαστε, βγάζοντας την ουρά απέξω, με το γέλιο…

Πέρασε λοιπόν το θρυλικό αυτό τρίμηνο και κάπως πρέπει να το κωδικοποιήσουμε. Πρωταπριλιά γαρ. Ας ζουμάρουμε σκηνή – σκηνή ξεκινώντας από την πιο πρόσφατη.

Σκηνή 1. Οι υπάλληλοι του ΥΠΕΠΘ που δουλεύουν για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις απειλούν με απεργία για να πάρουν ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ λόγω μετακίνησης του υπουργείου από το κέντρο της Αθήνας στην παραμεθόριο του Μαρουσιού!… Τιμούν την παράδοση του τόπου γιατί από το Μαρούσι ξεκίνησε ο Σπύρος Λούης και τρέχοντας έφτασε στο Παναθηναϊκό Στάδιο.. Όλοι μας το ξεχάσαμε, λόγω και της τεχνολογίας που εκμηδένισε την απόσταση, πλην των υπαλλήλων του ΥΠΕΠΘ που εμμένουν γονυπετείς στη διατήρηση της παράδοσης…

Σκηνή 2. Ασφαλιστικό. Πολιτικοί και συνδικαλιστές πιστεύουν ότι πρέπει να σταματήσουν το μονοπώλιο της γυναίκας στη γέννηση, και αποφάσισαν να γεννιούνται από μόνοι τους. Ωφελημένη η εθνική οικονομία που δεν θα πληρώνει έξοδα γέννας και γυναικολόγου σκέφτηκαν. Μήπως θα ζούνε όταν οι επόμενοι άνθρωποι θα τους ρίχνουν σιντριβάνια από φτυσίματα;.

Σκηνή 3. Απεργίες. Νάναι καλά οι δημοσιογράφοι που μας πληροφόρησαν ότι οι οδοκαθαριστές ανήκουν στα ρετιρέ των μισθών… Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο συχωρεμένος ο Γεωργαλάς για να μην ξεχνάμε τον εθνοσωτήριο ρόλο τους τότε και τώρα…

Σκηνή 4. Το ξύλο του μπατσικού. Φέτος που έλειψε η Μαργιωρή με τις πάσες της, άρχισαν να βαράνε ο ένας τον άλλο για να μην πιαστούν τα χέρια τους από αρθριτικά…

Σκηνή 5. Η Ζαχοπουλιάδα. Συμπέρασμα: Άλλα αντ’ άλλα του Παρασκευά το γάλα…

Σκηνή 6. Εκλογή Τσίπρα ή πως αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε να λέγεται ΤΣΙΡΙΖΑ. Ακτιβισμός και δε συμμαζεύεται.

Σκηνή 8. Συνέδριο ΠΑΣΟΚ. Ο Σλίμης με τον Παμφάγο που δεν καταλαβαίνει ότι η καρέκλα του αρχηγού είναι μια και όχι τρεις για να μπορέσει να τον χωρέσει…

Μέχρι το επόμενο τρίμηνο υγεία και καλές γιορτές.

Πάει ο Ζορό να καθαρίσει την θέση μας...

Παιδιά μην ανησυχείτε, όπως μας πληροφορεί ο Σκαϊ ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης και πάσης Ελλάδος Παναγιώτης Ψωμιάδης, γνωστοποίησε τη πρόθεσή του να επισκεφθεί τα Σκόπια.

«...Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, ο κ. Ψωμιάδης πρόκειται να παραστεί στα εγκαίνια της επίμαχης Έκθεσης Φωτογραφίας, η οποία διαφημίζεται στην προκλητική αφίσα που κυκλοφόρησε τη Κυριακή, και θα φιλοξενηθεί στο Πολιτιστικό - Ενημερωτικό Κέντρο των Σκοπίων.

Ο κ. Ψωμιάδης προχωρά σ’ αυτή τη συμβολική κίνηση, ανταποκρινόμενος στη σκοπιανή πρόσκληση, προκειμένου να περάσει μήνυμα καλής γειτονίας έναντι του λαού των Σκοπίων...»

Όπου γάμος και χαρά ο Ψωμιάδης πρώτος. Είμαι σίγουρη ότι τα ΜΜΕ θα μας ενημερώσουν σε απευθείας συνδέσεις για τη συμβολική κίνηση του. Δεν θα παραξενευτώ αν τον δω και με ένα μικρόφωνο στο χέρι να τραγούδα κανένα ρεμπέτικο και τους Σκοπιανούς μ’ έναν άργιλε...

Όταν η σοβαρότητα περισσεύει, έρχεται το γελοίο του πράγματος να την υποκαταστήσει, και στην περίπτωση της Ελλάδος τον ρόλο του υποκατάστατου τον παίζει ο νομάρχης.

Αυτός ο μυστήριος άντρας «έχασε» πρώτα το όνομα του και τώρα και το πρόσωπο του


Φαίνεται να είναι εργατολόγος και να έχει προσφύγει κατά του εντάλματος προσωρινής κράτησης λόγω κατάστασης υγείας. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αναμένεται να αποφανθεί για το θέμα τις επόμενες ημέρες.

Το αλλαλούμ της Νομοθεσίας

Περισσότερες από 380.000 υποθέσεις είναι σε εκκρεμότητα αναμένοντας τις αποφάσεις από τα διοικητικά δικαστήρια.

Ο αριθμός είναι εξαιρετικά μεγάλος και είναι ενδεικτικός του αλλαλούμ που επικρατεί , όχι μόνο στα δικαστήρια, αλλά και στην ελληνική νομοθεσία.

Όπου ο ένας νόμος συγκρούεται με τον άλλον, και κανένας δεν μπορεί να βγάλει άκρη. Έτσι αναγκάζεται ο πολίτης να επιλέξει ως μονόδρομο την προσφυγή στα δικαστήρια.

Ο εξαιρετικά μεγάλος όγκος των εκκρεμών υποθέσεων, αλλά και των αντιστοίχων προσφυγών στα δικαστήρια, καταδεικνύει την αδυναμία του νομοθετικού συστήματος και της νομοθεσίας να προσφέρει ένα σύνολο νόμων, ξεκάθαρο, που θα εξυπηρετεί τους πολίτες, και όχι να τους μπερδεύει περισσότερο. Δίνοντας έτσι με τον τρόπο αυτό στα «κυκλώματα» αλλά και στο ίδιο το κράτος, την δυνατότητα της αυθαίρετης ερμηνείας τραγικών νόμων χωρίς αρχή και τέλος, καταπατώντας με αυτό τον τρόπο τα δικαιώματα των πολιτών.

Δικαίωμα στη ζωή

Ένα κράτος δεν είναι μονό εθνικά θέματα, ένα κράτος είναι και παιδεία , υγεία , πρόνοια, κοινωνική δικαιοσύνη, δικαίωμα στην εργασία και στη ζωή. Ένα κράτος είναι και προγραμματισμός, πολιτισμός, ανάπτυξη.

Ποιο νόημα έχει να παλεύεις για την πατρίδα σου αν αυτή αντί να σε σέβεται σε καταδυναστεύει. Αν νιώθεις κομμάτι ξεκομμένο από κάθε τι που γίνεται, χωρίς να έχεις λογο και χωρίς παρέμβαση. Σαν να γίνονται όλα για σένα χωρίς όμως εσένα.

Δεν υποβιβάζουμε κανένα θέμα , αλλά θέλουμε να αποτυπώσουμε την καθημερινότητα, και την αγωνία για επιβίωση, τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικό επίπεδο.

Δεν νιώθεις ότι υπάρχει μια συντεταγμένη πολιτεία , ένα κράτος με συνοχή, η εντύπωση που αποκομίζεις είναι η ιδία με αυτή ενός πολυκαταστήματος με πολλές εταιρείες, που έχει η κάθε μια το δικό της μαγαζί, με τους δικούς της κανόνες.

Οι πατρίδες και τα κράτη δεν υπάρχουν όμως για να κάνουν πλουσίους κάποιους που εκμεταλλεύονται τους πολίτες τους. Είτε αυτοί είναι μηχανισμοί εξουσίας, είτε ιδιωτικοί φορείς καταλήστευσης.

Όλοι είμαστε συνιδιοκτήτες αυτού του κράτους, και όλοι πρέπει να έχουμε μερίδιο και στις ζημιές του, αλλά και στα κέρδη του.
Μόνο όταν νιώσεις κάτι σαν κομμάτι δικό σου, προασπίζεσαι με την ζωή σου την ακεραιότητα του.
Kαι το μόνο που όλο και περισσότεροι νιώθουμε δικό μας τελευταία είναι τα χρέη μας και οι υποχρεώσεις μας.

Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Ο κακός κύριος Μπούς και οι καλοί νάνοι.

Ας υποθέσουμε ότι η νεράιδα του παραμυθιού σας έδινε ότι λαχταρούσε η ψυχή σας. Πλούτη, σπίτια, μετρητά, εξουσία, δεκάδες υπηρέτες να τρέχουν γύρω σας και να καλύπτουν κάθε «ανάγκη» σας, κότερα, εξοχικά, τέλος πάντων ότι βάλει ο νου σας ότι μπορεί να έχει κάποιος σ’ αυτό τον κόσμο.
Εσείς τι θα λέγατε όχι;

Θα αντιστεκόσασταν στον πειρασμό και θα λέγατε στην νεράιδα ότι «δεν θα πάρω». Γιατι αν το κάνατε ή καλύτερα για οποίους επέλεγαν αυτή την στάση, το πρόβλημα θα είχε λυθεί.

Δεν θα υπήρχε ηθικό ασυμβίβαστο.

Αλλά επειδή οι περισσότεροι θα είχαν μπει στο πειρασμό και θα ευχαριστούσαν την ¨καλή νεράιδα γι’ όλα όσα τους έδωσε, το ζήτημα του ποιος τελικά είναι ο κακός και ποιος ο ένοχος, τίθεται ξανά αμείλικτα και χωρίς καμουφλαρίσματα.

Αν αυτά που αναζητάς είναι τα αποτελέσματα, τα προϊόντα ενός πολιτισμού και ενός συστήματος καταπίεσης, εκμετάλλευσης, πόνου που παράγει η αδικία, τότε εσύ είσαι ο πρωταγωνιστής, εσύ στήνεις τις ¨σκηνές¨ για το έργο που παίζεται, αναζητώντας μέσα από αυτές τις απολαβές σου.

Ο μύθος του κακού «Μπούς» του δόλιου «Αμερικανού», του εκμεταλλευτή Εβραίου, έρχεται απλώς να δώσει το άλλοθι στις μάζες για αυτά που δεν κατορθώνουν τελικά να αποκτήσουν, ενώ ουσιαστικά παλεύουν με νύχια και με δόντια για να τα έχουν.

Απενοχοποιούν όλους αυτούς που δημιουργούν τις συνθήκες για να υπάρχουν οι άλλοι, οι «μεγάλοι», που δεν θα υπήρχαν αν δεν υπήρχαν, οι άλλοι, οι «μικροί».

Δεν υπάρχει κακός Μπούς, υπάρχει ο κακός μας εαυτός, που αναζητεί να κλέψει απ’ αυτόν που δεν έχει, που «πατάει» αυτόν που δεν μπορεί, που εκμεταλλεύεται αυτόν που υποφέρει.

Μια κοινωνία παγκόσμιας αδικίας, που στηρίζεται σε όλους εμάς τους καθημερινούς ανθρώπους, που κάνουνε με τις επιλογές μας την ζωή μας και την κοινωνία που ζούμε, άδικη, σκληρή, άπονη, και δολοφονική. Και μετά, μετά έρχεται ένας Μπούς να μας απενοχοποιήσει.

Έτσι στην Αμερική είναι ο Μπούς, στην Ελλάδα ο ξάδερφος σου, στην εργασία ο προϊστάμενος σου, στην οικογένεια σου ο Θείος σου και πάει λέγοντας

Τελικά παντού έχει τους ανθρώπους του.

Ο κακός Μπούς είμαστε τελικά εμείς. Ίσως η άλλη, η πιο αληθινή πλευρά του εαυτού μας, που δεν κρύβει επιμελώς τις επιδιώξεις της.

Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Δώστε στο λαό αυτό που θέλει…

Ο κάθ’ ένας μας έχει αυτά που αποζητά, αυτά που ψάχνει να βρει. Αυτά που θέλουμε, και που καθορίζει το σύνολο.

Δεν υπάρχουνε πράγματα που επιβάλλονται εάν δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος.
Έτσι πάντα υπάρχουν «κάποιοι» που δέχονται , «κάποιοι» που τους εκφράζει και «κάποιοι» που αναζητούν το κατεστημένο, είναι τόσο απλό.
Ότι και να κάνεις αν κάποιος αναζητά αυτά που αναζητά δεν πρόκειται να αλλάξει.
Πρώτο σε κυκλοφορία το «πρώτο θέμα» του κομιστή και (τώρα και) του εργολάβου,
έπονται τα φύλλα του συγκροτήματος και πάμε λέγοντας.

Με υψηλή ακροαματικότητα οι εκπομπές του «δημοσιογράφου», τα δελτία ειδήσεων που έρχονται πρώτα είναι της Τρέμης, του Χατζηνικολάου και των άλλων γνωστών μεγάλοδημοσιογράφων.

Τι επίπεδο και τι επανάσταση, και όλα αυτά τα χαζά περί καταπίεσης και επιβολής.
Ο κόσμος αποφασίζει – κανένας άλλος.
Έβαλαν τσόντα στο εξώφυλλο και η εφημερίδα έσπασε ρεκόρ πωλησεων.

Ποιος την αγόρασε;;;

Η πρόθεση είναι εκείνη που μας διαφοροποιεί, και εδώ σε όλα τα επίπεδα είναι η ιδία.

Η Οικονομία καθορίζει την εθνική κυριαρχία

Αν δεν μπορείς να συντηρηθείς και ο μόνος τρόπος να επιβιώσεις είναι ο δανεισμός τότε δεν είσαι ελεύθερος !

Τότε, εξαρτάσαι και το μόνο που κάνεις είναι να υπακούς.
Αυτό που ισχύει για τα άτομα ισχύει και για τα κράτη.
Και στην περίπτωση της Ελλάδας έχει γίνει πρακτική υποτέλειας.
Περί των 44 δις. ευρώ πρέπει να δανειστεί η χώρα φέτος, από τράπεζες και ιδρύματα του εξωτερικού, για την κάλυψη των αναγκών της, και για την εξυπηρέτηση των παλαιών υποχρεώσεων της.

Δάνεια, που αν οι πιστοληπτικοί οργανισμοί του εξωτερικού (Αμερικανικό κατεστημένο) όπως η Moodys και η JP Morgan δεν συμφωνήσουν να μας αξιολογήσουν ότι αποτελούμε φερέγγυα επιλογή, τότε ή δεν μπορούμε να βρούμε δανειστές (ακραία περίπτωση), ή δανειζόμαστε με υψηλότερο επιτόκιο.
Πράγμα που συνέβη με την τελευταία δημοπρασία των κρατικών ομολόγων, όπου το επιτόκιο ανήλθε στο 4,6 %.
Η εθνική κυριαρχία μιας χώρας προϋποθέτει πρώτα και πάνω από όλα, οικονομική ευημερία και βέβαια (και εδώ) όπως είπαμε (και πιο πάνω ισχύει αντίστροφα, δηλαδή ότι) ισχύει για τα κράτη ισχύει και για τα άτομα, τους πολίτες.
Δεν μπορείς να υψώσεις φωνή στον πιστωτή σου αφού ξέρεις ότι εξαρτάσαι από αυτόν.
Το ζήτημα λοιπόν είναι τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να βγούμε από αυτή την αλυσίδα της εξάρτησης και η απάντηση είναι μια…Ανάπτυξη.
Πράγμα που προϋποθέτει πολιτική βούληση να χτυπηθούν τα καρτέλ, τα ολιγοπώλια, η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η αναχρονιστική και αμαρτωλή δημόσια διοίκηση, οι συντεχνίες, και όλα όσα μας καταδυναστεύουν.

Για να μην είμαστε όμως αφελείς επισημαίνουμε ότι τα κόμματα, αυτά τα συμφέροντα εκπροσωπούν και σε αυτούς στηρίζουν την δύναμη τους και την εξουσία τους.
Σε όλους δηλαδή και σε όλα που αναφέραμε παραπάνω ότι μας καταδυναστεύουν, και έχουν την οικονομική εκμετάλλευση εναντία στο συμφέρων των πολιτών , ακόμα και της αγοράς, αν θέλετε, προκαλώντας στρεβλώσεις στην λειτουργία της.
Πως είναι λοιπόν δυνατόν να εξαλείψουν την πηγή της δύναμης τους και τον λόγο της ύπαρξης τους ;
Αν το κάνουν αυτό, ακυρώνουν και διαγραφούν και την δική τους υπόσταση.

Γι’ αυτό μην τρέφετε αυταπάτες, ούτε για την πορεία της εθνικής μας πολιτικής, καθώς και της κοινωνικής, ούτε και για την πορεία της ατομικής μοίρας μας.


Όταν οι λέξεις δεν λέγονται

Εσείς δεν τολμάτε ούτε να αναφέρετε τη λέξη βέτο, όχι να το θέσετε.

Η «μη λύση είναι μη πρόσκληση» επανέλαβε για το όνομα τον Σκοπίων και πάλι ο πρωθυπουργός στην βουλή, αποφεύγοντας επιμελώς όπως πάντα, να αναφέρει την λέξη «βέτο».

Η «μη πρόσκληση» κύριε πρωθυπουργέ, απλώς δεν προσκαλεί κάποιον, δεν είναι βέτο.

Δεν εκφράζει την αντίθεση σας στην όποια απόφαση των Αμερικανών. Η «μη πρόσκληση» δεν είναι η άσκηση του το δικαιώματος που έχετε να αντιτάσσεστε ανοιχτά και ξεκάθαρα, και να ματαιώνετε τις επικείμενες αποφάσεις. Αυτό το εκπληρώνει μονο το βέτο, που μπορεί ακόμα και να ματαιώνει αποφάσεις της πλειοψηφείας.

Και κάτι ακόμη, δεν είστε εσείς ο οικοδεσπότης του ΝΑΤΟ που προσκαλείτε η δεν προσκαλείτε.
Εσείς μόνο την αντίθεση σας μπορείτε να εκφράσετε, όπως οφείλεται άλλωστε να κάνετε θεσμικά στα πλαίσια του συμφώνου, και αυτό γίνεται μόνο με το βέτο που μπορείτε να θέσετε.

Αλλά ούτε αυτό δεν μπορείτε να εκφράσετε με λόγια, έστω να το ψελλίσετε.

Ότι ωραίο υπάρχει το κατεδαφίζουνε...

Bιασμός του περιβάλλοντος της Ακρόπολης...θα κατεδαφισθούν και τα τελευταία κτίρια δίπλα στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως.

Μιλάμε για τα νεοκλασικά κτήρια επί των οδών Χατζηχρήστου και Μακρυγιάννη και Χατζηχρήστου και Μητσαίων.
Αποφανθεί ότι η κατάστασή τους είναι κρίσιμη και επικίνδυνη, δεν κρίθηκαν ως σημαντικά από αρχιτεκτονικής άποψης, δεν θα κηρυχθούν μνημεία επειδή έχουν ηλικία μικρότερη των 100 ετών, επιπλέων η κατεδάφιση τους θα διευκολύνει τα τουριστικά λεωφορεία κατά την προσωρινή τους στάθμευση!!!
Και το καλύτερο, τα κτίρια παρεμποδίζουν την θέαση του Νέου Μουσείου !!!

Αντίθετη γνώμη διατύπωσε ακόμη και η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Αττικής, που υποστήριξε τη διατήρηση των κελυφών των δύο κτιρίων και τον χαρακτηρισμό τους ως νεώτερα μνημεία, ενώ εναλλακτικά πρότεινε τη μεταφορά τους σε άλλη θέση.

Γράμμα του αναγνώστη κ. Νίκο Χριστόπουλο, αρχιτέκτων - μηχανικός Πολυτεχνείου Στουτγκάρδης, απο την Ελευθεροτυπία 03/12/2007:

«...Αναρωτήθηκα γιατί δεν μιλάει κανείς. Πρόκειται μήπως για συλλογική τύφλωση; Συλλογική αδιαφορία απέναντι σε έναν τόσο βάναυσο αισθητικό βιασμό του περιβάλλοντος της Ακρόπολης; ...Τα εναπομείναντα νεοκλασικά...ξεπροβάλλουν σαν κουφάρια ενός μακρινού παρελθόντος μπροστά στον εξαιρετικά άσχημο όγκο ενός νέου κτηρίου…σε διάλογο μάλιστα με τον ιερό βράχο της Ακρόπολης... Μόνη λύση θα ήταν ότι παλιό κτήριο έμεινε στο οικοδομικό τετράγωνο… να διατηρηθεί και να ανακαινιστεί για να μετριαστεί η απάνθρωπη για την περιοχή κλίμακα των πλαϊνών και πίσω όψεων του νέου μουσείου. Παράλληλα, εκεί όπου κατεδαφίστηκαν τα παλιά κτήρια, να φυτευτούν αειθαλή δένδρα ώστε να μετριαστεί ο όγκος του.

Στη Βασιλεία της Ελβετίας, τον Ιούλιο, με δημοψήφισμα οι κάτοικοι της πόλης αποφάσισαν να μην κτισθεί το πρώτο βραβείο του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού του πολιτισμικού κέντρου της διάσημης αρχιτεκτόνισσας Zaha Hadid, διότι το θεώρησαν ιδιαίτερα άσχημη λύση για την πόλη τους.

Ας μην καταστρέψουμε ό,τι παλιό απέμεινε γύρω από το νέο μουσείο. Η παράλληλη συμβίωση των παλιών λιγοστών κτηρίων, που δεν κατεδαφίστηκαν ακόμα, με το νέο μουσείο μπορεί να αποτελέσει στο ευαίσθητο αυτό οικοδομικό τετράγωνο Αρεοπαγίτου-Μακρυγιάννη-Χατζηχρήστου και Μητσαίων μία καλή παρακαταθήκη της νέας και παλιάς αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς για τις επερχόμενες γενιές».

Οι Σέρβοι της Κροατίας

Αναδημοσιευση απο το http://osaperas.yooblog.gr/

Το καταγράφουμε επειδή πραγματικά είναι εντυπωσιακό. Όπως είναι γνωστό, η Σερβία έχει αποφασίσει (και το τηρεί κατά γράμμα) να ανακαλεί τους πρεσβευτές της από τις χώρες που αναγνωρίζουν την ανεξαρτησία του Κόσοβο. Είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα που μπορεί να κάνει.

Στην Κροατία έχουμε όμως την εξής περίεργη κατάσταση. Η κυβέρνηση του φολοδυτικού Σαναντέρ που ανακοίνωσε, έστω και με μερικές ημέρες καθυστέρηση, την αναγνώριση της ανεξαρτησίας στηρίζεται αποκλειστικά στη συμμαχία της με την Σερβική μειονότητα της χώρας (ναι, όσο κι αν ακούγεται περίεργο) που έχουν ιδρύσει το κόμμα (SDSS) Ανεξάρτητο Δημοκρατικό Σερβικό Κόμμα με επικεφαλής τον Βόισλαβ Στανιμίροβιτς.

Μία αποχώρηση των σέρβων από την κυβέρνηση θα οδηγούσε πιθανότατα σε πολιτική αστάθεια την χώρα και σε εκλογές. Όμως οι σέρβοι της Κροατίας αποφάσισαν να μην άρουν την στήριξη τους στην κυβέρνηση του Σαναντέρ, παρόλο που αναγνώρισε το Κόσοβο(!)

Άλλη μια παράσταση έλαβε τέλος.

Παει τελείωσε και η ψηφοφορία.

Πολύ κακό για το τίποτα. Κανάλια, τηλεοράσεις, ατελείωτες ομιλίες περί ανέμων και υδάτων, και στο τέλος μια από τα ιδία. Το είχαμε ξαναγράψει, ότι σε αυτό το τόπο όλα είναι εξαιρετικά προβλέψιμα. Τι πρόταση δυσπιστίας και πράσινα άλογα .

Μεγάλες κουβέντες για να κρύψουν τα μικρά έργα τους και την πικρή αλήθεια, την οποία εμείς ξέρουμε καλύτερα γιατί την ζούμε καθημερινά.


Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

Ο σκοπός επετεύχθη...

Μόνο γέλιο προκαλεί ο τρόπος που τα κανάλια παραπληροφόρησης παρουσιάζουν το θέμα τον Σκοπίων και την πορεία των διαπραγματεύσεων.

Τώρα κατάλαβαν ότι το ζήτημα πήρε «ξαφνικά την τελευταία στιγμή πολύ άσχημη τροπή», δηλαδή ποια ήταν η ξαφνική αλλαγή;;;

Δεν «δεχτήκαμε» από την πρώτη στιγμή την γραμμή των ΗΠΑ ;

Το γράψαμε προ πολλού και το επαναλαμβάνουμε, το παιχνίδι είναι στημένο και προαποφασισμένο!!!

Δεν υπάρχει ελληνική εξωτερική πολιτική, και όταν οι δημοσιογραφίσκοι των καναλιών επαναλαμβάνουν ότι «τελικά την τελευταία στιγμή μας πούλησαν» πρέπει να μας διευκρινίσουν ότι αυτοί που μας πούλησαν δεν είναι οι ξένοι αλλά Έλληνες!!!...

Χωρίς δικαίωμα στη ζωή

Απαρατήρητη πέρασε η δολοφονία ενός αστέγου άνδρα, το πτώμα του οποίου βρέθηκε τα μεσάνυχτα της Τετάρτης στο πεζοδρόμιο της οδού Αγησιλάου, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Ομόνοια.

Δεν ξέρω πώς να το «σχολιάσω», το διάβασα όμως και ένιωσα ότι πρέπει να το γράψω.

Η «μουσουλμανική» έγινε και επίσημα «τουρκική μειονότητα»


«...Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων...δικαιώνει μουσουλμανικές ενώσεις, που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως Τουρκικές. Θέμα αναγνώρισης «Τουρκικής μειονότητας» από την Ελλάδα είχε θέσει με προκλητικό τρόπο ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αλί Μπαμπατζάν σε επίσκεψή του στην Κομοτηνή στις 5 Δεκεμβρίου. Ο κ. Μπαμπατζάν μάλιστα είχε προτρέψει τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας, να προσφύγουν για το θέμα στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων...»

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι (δεν) κάνει η ελληνική κυβέρνηση, για να προστατέψει τα συμφέροντα και την ακεραιότητα της.

Το επίσημο τουρκικό κράτος λειτουργεί ως προστάτης των «μουσουλμανικών μειονοτήτων» διεκδικώντας τα "δικαιώματα" τους. Η ελληνική κυβέρνηση συναλλάσσεται με τους Τούρκους σε ότι αφορά την μειονότητα της Θράκης και τα δικαιώματα τους, δέχεται δηλαδή ότι η Τουρκία είναι ο εκπρόσωπος της μουσουλμανικής μειονότητας.

«Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γιώργος Κουμουτσάκος ερωτηθείς σχετικά σχολίασε ότι «η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. σέβεται και στηρίζει τον θεσμό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τις αποφάσεις του. Θα μελετήσουμε τις δύο αυτές αποφάσεις, προκειμένου να προβούμε στις σχετικές δέουσες ενέργειες»

Είχα διαβάσει αλλού ένα σχόλιο για τα Σκόπια που ταιριάζει γάντι και εδώ

«…Η Ελλάδα είναι μία πολιτισμένη, ευρωπαϊκή χώρα του δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας, βυθισμένη στον γκλαμουράτο ευδαιμονισμό της, και δεν ρισκάρει κακά πράγματα. Εμείς ξεκινάμε πάντα με το σταυρό στο χέρι, και καταλήγουμε με την ψ*λή στον κώλο…»

Κατάθεση Ζαχόπουλου στον ειδικό ανακριτή


«...Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ειδικός ανακριτής ενδέχεται να επισκεφτεί την ερχόμενη εβδομάδα στο νοσοκομείο τον Χρήστο Ζαχόπουλο, αφού προηγουμένως πάρει την οριστική διαβεβαίωση από τους θεράποντες γιατρούς του ότι ο πρώην ισχυρός άνδρας του υπουργείου και στενός φίλος του πρωθυπουργικού ζεύγους θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη διαδικασία της κατάθεσής του...»

Θα καταθέσει λοιπόν και ο «Ζαχο», πώς αλλιώς θα μπορούσε να πέσει η αυλαία στη θεατρική παράσταση που παίζεται. Όσο για το τέλος, υπάρχει καμία αμφιβολία;
Άλλωστε το έργο το έχουμε δει πολλές φορές, όταν αναλαμβάνει η ελληνική δικαιοσύνη η κατάληξη είναι μοιραία.

Ωστόσο ιδιαίτερη αίσθηση μου κάνει, ότι μέχρι σήμερα δεν έχω ακούσει μια συγνώμη από τον φίλο του, Κώστα Καραμανλή, δεν όφειλε να πει μια συγνώμη ο πρωθυπουργός; Τουλάχιστον για τις επιλογές του.
Βέβαια ούτε κουβέντα για το DVD, τα οικονομικά σκάνδαλα, την διαφθορά και την παρακμή του πολιτικού μας συστήματος. Βλέπετε μπόρα ήτανε και πέρασε.

Θέτει θέμα συνταγματικότητας του ασφαλιστικού νομοσχεδίου ο πρόεδρος του Δ.Σ.Α.

«Αντισυνταγματικό το ασφαλιστικό νομοσχέδιο

Αντισυνταγματικά προβλήματα αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο σύμφωνα με τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρη Παξινό.

Οι δηλώσεις του προέδρου του ΔΣΑ έγιναν μετά τη σύσκεψη που πραγματοποίησαν την Πέμπτη στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών οι δώδεκα επιστημονικοί φορείς (συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, δημοσιογράφοι κ.λπ.) για το θέμα του ασφαλιστικού…»

Μένει να δούμε τι θα γίνει, αφού το λέει ακόμα και ο Παξινός, κάτι θα ξέρει, θα αλλάξει κάτι όμως;

Τα ασφαλιστικά ταμεία και τα κεφαλαία τους λεηλατηθήκαν από ολες τις Κυβερνήσεις του τόπου.

Υπάρχουν υγιή ταμεία ;;;

Όχι, γιατί αυτά που εμφανίζονται ως υγιή, αντλούν χρήματα από κοινωνικούς πόρους ή από την επιβολή ειδικών φόρων, δεν αυτοσυντηρούνται.

Υπάρχουν Συνδικαλιστές που ισχυρίζονται ότι τα ταμεία τους είναι βιώσιμα επειδή διατηρούνται εξολοκλήρου από τις εισφορές των ασφαλισμένων τους και με την σωστή διαχείριση των περιουσιακών τους στοιχείων.

Αυτό όμως είναι λάθος, αυτά τα ταμεία δεν θα ήτανε βιώσιμα, ούτε στη παρούσα φάση αν δεν πλήρωναν όλοι φορολογούμενοι για την ευημερία αυτών. (Για παράδειγμα σας αναφέρω το «Αγγελιόσημο».)

Θα ήταν ιδιαιτέρα σημαντικό να επισημάνουμε σε όσους κέρδισαν τα προνόμια τους σε βάρος του συνόλου, ότι από τους κοινωνικούς πόρους και την εισφορά όλων των πολιτών της χώρας αυτής, σχημάτισαν τα ταμεία αυτά τα αποθεματικά τους.

Αυτά για να μην ξεχνάμε αυτούς που φωνάζουν για τα υγιή «δικά τους» ταμεία που τα "θέλουν απ’ έξω".

Αν είναι να γίνει κάτι, αν είναι να μαχόμαστε για κάτι, αυτό δεν πρέπει να είναι η προάσπιση συντεχνιακών προνομίων, αλλά η αναβάθμιση όλου του ασφαλιστικού συστήματος, για όλους.

Και αυτό θα έρθει μόνο με την πάταξη της διαφθοράς και της κρατικής σπατάλης, την χρηστή και διάφανη διαχείριση των αποθεματικών, την κατάργηση των υπερκοστολογημένων υλικών και προμηθειών στο τομέα της περίθαλψης κλπ.

Αυτό απαιτεί το κράτος δικαίου και η κοινωνία που νοιάζεται, όχι για τα κεκτημένα μιας ομάδας, αλλά για το κοινό καλό, για όλους.

Άρχισε η αποναρκοθέτηση της Λήδρας

"Αρχισε, χθες, γύρω στο μεσημέρι, στην οδό Λήδρας, η διαδικασία αποναρκοθέτησης νεκρής ζώνης από τα Ηνωμένα Έθνη...Απαντώντας σε ερωτήσεις, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ότι τα όποια προβλήματα είχαν παρουσιαστεί δεν σχετίζονταν με την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία υπογραμμίζει την ανάγκη υλοποίησης της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στις 21 Μαρτίου και ειδικά της μη παρουσίας του τουρκικού στρατού στην περιοχή. Εν τω μεταξύ, η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Κίπρις» έγραφε χθες ότι για τη διάνοιξη της οδού Λήδρας έγιναν αποδεκτοί όλοι οι όροι που έθεσε η τουρκική πλευρά και ότι η δραστηριότητα του τουρκικού στρατού στην περιοχή θα συνεχιστεί όπως χθες."

Επαναστατική πρόταση της Κυβέρνησης για την επίλυση του ασφαλιστικού

Είδηση της τελευταίας στιγμής.

Νέα επαναστατική πρόταση της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό. Με προσθήκη – ρύθμιση της τελευταίας στιγμής, το νεο νομοσχέδιο καθιστά υποχρεωτική την αποβίωση των εργαζομένων στα 65 χρόνια, για να διατηρηθεί η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και των ταμείων.

Για ποιους όμως;

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Η απόφαση ήρθε πολύ αργά

«Απόταξη αστυνομικών για βασανισμό

Την απόταξη δύο αστυνομικών και δύο συνοριοφυλάκων αποφάσισε το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ελληνικής Αστυνομίας, για την υπόθεση βασανισμού πολιτών στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας...»

Πώς λέμε, πολύ λίγο, πολύ αργά...

Ο Big Brother στη ζωή μας

Για το "καλό" σου

Πάντα για όλα τα φασιστικά καθεστώτα η απόλυτη διαφάνεια της ιδιωτικής ζωής, ήταν δεδομένη, και αν δεν ήταν τότε ήταν το ζητούμενο

Δεν υπήρχε χώρος για την ιδιωτική ζωή, όλα έπρεπε να είναι διαφανή, όπως τα τζάμια για να μπορεί η «εξουσία» να «δει».
Όπως ο δεσμοφύλακας ανοίγει κάθε ώρα το παραθυράκι για να δει τους κρατούμενους στο κελί.
Έτσι είναι και ο πολίτης στις «νέο-δημοκρατικές» κοινωνίες...φυλακισμένος.
Όλα πρέπει να είναι «άσπρα» διαφανεί, κρυστάλλινα, όλα όσα έχουν να κάνουν με την ζωή σου.
Τα αποτυπώματα σου, το γενετικό σου υλικό!, οι επικοινωνίες σου, οι απόψεις σου, έτσι στο πλαίσιο αυτό καθιερώνεται «...Λεπτομέρειες μόνο απομένουν για να αρχίσει η καταγραφή των δακτυλικών αποτυπωμάτων στα Ελληνόπουλα ηλικίας έξι ετών και άνω, καθώς η Ελλάδα, κατά παράβαση της εθνικής νομοθεσίας και όσων ορίζει το Σύνταγμα…».

Αυτό επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Να που πηγαίνουν τα χρήματα της περίθαλψης των ταμείων.

Όλοι το ξέρουν και κανείς δεν μιλάει.

Το 25% της αξίας των υλικών που χρησιμοποιούνται στις εγχειρίσεις στα κρατικά νοσοκομεία, το παίρνουν οι χειρουργοί από τις εταιρείες προμηθειών, «μαύρα» στις τσέπες τους.
Το ίδιο υλικό που στοιχίζει στην Κύπρο 500 ευρώ, στην Ελλάδα το αγοράζουν τα κρατικά νοσοκομεία 4.800 ευρώ!!!.

Ανήθικο και παράνομο το αλισβερίσι μεταξύ γιατρών και εταιριών που προμηθεύουν ιατρικά υλικά, ζημιωμένοι οι ασθενείς, τα ασφαλιστικά ταμεία και το κράτος.

Δημιουργούν συνθήκες ανήθικου κέρδους, που έχει σαν αποτέλεσμα οι γιατροί να κρίνουν για την χρησιμοποίηση υλικών, βηματοδότες, στεντς κλπ, όχι με βάση τις ανάγκες των ασθενών, αλλά με βάση το κέρδος και τα χρήματα που καρπώνονται από την εταιρεία που προμηθεύει τα ιατρικά υλικά .

Αλλη μια αποκάλυψη Σοκ !!!

Το κοινό συγκλονισμένο παρακολουθεί …την ζωή του, και την καθημερινότητα του.

Σκάνδαλα, αποκαλύψεις και αλισβερίσια, μια ατελείωτη σειρά από γεγονότα και πράξεις που βλέπουν κάθε τόσο το φως της δημοσιότητας. Ειδήσεις για τον λαό για να ενημερώνετε, για μια πραγματικότητα που όμως ζει καθημερινά, και που ο ίδιος είναι κομμάτι της.

Τελικά αλλάζει τίποτα με το να φέρεις στο φως της δημοσιότητας ένα ακόμη σκάνδαλο, μια ακόμη λοβιτούρα αυτών που έχουν την κουτάλα.
Αφού ζω καθημερινά σαν πολίτης μέσα σε ένα σύστημα διαφθοράς, και βιώνω την εκμετάλλευση, το φακελάκι, την συναλλαγή, την εξαπάτηση, Θύτης και θύμα συγχρόνως.
Χρειάζομαι να μου παρουσιάζουν αυτά που όχι μονό βλέπω δια γυμνού οφθαλμού, αλλά και σε αυτά που σε κάποιο βαθμό σαν πολίτης συμμετέχω .
Δεν ξέρω δηλαδή ότι στην εφορία τα παίρνουν και αν έχω κάποιο πρόβλημα ή μου δημιουργήσουν κάποιο, ίσως θα ήταν καλύτερο να «πλησιάσω» κάποιον.
Αν μπλέξεις στα γρανάζια μίας μηχανής όπως η κρατική, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να συνθλιβείς.

Καμία πρόνοια, καμιά διασφάλιση, κανένας σεβασμός.
Μένεις μόνος απελπισμένος να προσμένεις «θεϊκή» παρέμβαση. Και επειδή ο θεός είναι μεγάλος, με τα μεγάλα τάματα στον Άγιο ίσως ξεμπερδέψεις.

Γιατί λοιπόν σ' αυτόν που ζει και συμμετέχει σε όλα αυτά, και μετά από όλα τα καθημερινά μπερδέματα του, του σερβίρουμε και τα σκάνδαλα;
Μα επειδή χρειάζεται ένα άλλοθι όλο το σύστημα, μια προσωποποίηση όλων των δεινών που έχουν υποστεί οι πολίτες σε μερικά μόνο πρόσωπα. Έτσι ο τροχός συνεχίζει να γυρνάει, και οι πολίτες βγάζουν το άχτι τους, εκτονώνονται και αποπροσανατολίζονται.

Υπαρχουν και στιγμές όμως που η διαφθορά, η αναξιοκρατία, η προκλητική,και αλαζονική στάση της κάθε εξουσίας, και του κάθε οργάνου της, σε κάνουν και ξεχειλίζεις.
Ξεχειλίζεις από θυμό, από αγανάκτηση και επικεντρώνεσαι σε μεμονωμένες πράξεις, στα άτομα που χρησιμοποίησαν την εξουσία και την δύναμη τους για να εξυπηρετήσουν δικούς τους σκοπούς.
Μένεις στις πράξεις τους, ξεχνώντας ότι η απόλυτη και ανεξέλεγκτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα. Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν η ουσία μένει η ίδια.

Την λύση πρέπει να την αναζητήσουμε όχι στα «μεμονωμένα» πρόσωπα, αλλά στους θεσμούς, που αφήνουν αμέτοχο και έξω από κάθε ουσιαστική συμμετοχή τους πολίτες, στις λήψεις των αποφάσεων και την διακυβέρνηση της χώρας.
Το ένα όμως φέρνει το άλλο.
Αν ξέρεις ότι εσύ ορίσεις την ζωή σου και το μέλλον σου, τότε γίνεσαι υπεύθυνο άτομο, και νιώθεις λιγότερη ανασφάλεια, όλα τότε είναι στο χέρι σου, όπως το τιμόνι που κρατάς. Το πας όπου θέλεις , εσύ επιλέγεις να το πας στο γκρεμό, όχι άλλος αντί για σένα.

Φαντάσου πως θα άλλαζε η κατάσταση, αν όλοι εμείς είχαμε λόγο για όλα τα «μεγάλα» ζητήματα, που καθορίζουν την ζωή μας.
Αν εμείς αποφασίζαμε και ψηφίζαμε για το τι θέλουμε εμείς, σε κάθε ένα από αυτά.
Υγεία, παιδεία, περίθαλψη, εξωτερική πολιτική και πάει λέγοντας.

Θεσμικό είναι το ζήτημα, ένα τρόπο έκφρασης παλεύει να βρει ο πολίτης που θα του δώσει την αφορμή να γίνει καλύτερος.

Ο ιδεαλιστής

ΥΓ.
Εκεί
που συντελείται η αδικία εκεί πρέπει να την πολεμάς, και όχι στα παράθυρα της τηλεόρασης.

Συνέχεια της αδιαλλαξίας του «Αττίλα» για την οδό Λήδρα

«...Ερωτηθείς, αν υπάρχει στασιμότητα στο θέμα της διάνοιξης της οδού Λήδρας, ο Πρόεδρος Χριστόφιας απάντησε ότι δεν θέλει να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει κάτι τέτοιο. Παρά τη συμφωνία Χριστόφια - Ταλάτ για διάνοιξη του οδοφράγματος της οδού Λήδρας, ο τουρκικός στρατός δεν επιτρέπει την είσοδο στη νεκρή ζώνη της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ για να καθαρίσει την περιοχή από από τυχόν νάρκες και πυρομαχικά. Ο Επίτροπος Προεδρίας Γιώργος Ιακώβου δήλωσε ότι όντως υπάρχει κάποια εμπλοκή στο θέμα της διάνοιξης της οδού Ληδρας. Σήμερα, είπε, θα συναντηθεί ξανά με τον σύμβουλο του κυρίου Ταλάτ, Οζντέλ Ναμί, και θα δουν μαζί το πρόβλημα...».

Ιδού το πρόβλημα, οι συζητήσεις δεν πρέπει να γίνουνε με τους τουρκο –«Κύπριους»! αλλά απευθείας με την Τουρκία. Αυτή είναι που κρατάει υπό παράνομη στρατιωτική κατοχή την βόρεια Κύπρο.

Όσο για τα παραμύθια περί συμμάχων και Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους, πώς αλλιώς εξηγείται ότι από 1ης Μαΐου 2004, έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης τελεί υπό τουρκική κατοχή.

Όταν οι «ειδήσεις» μιλάνε από μόνες τους


Στα 3.035 ευρώ το κόστος διαβίωσης

«...Περισσότερα από 3.000 ευρώ χρειάζεται μια τετραμελής οικογένεια για να αντεπεξέλθει στα μηναία έξοδά της. Σύμφωνα με στοιχεία του Ελληνικού Κέντρου Καταναλωτών, το κόστος διαβίωσης μιας 4μελούς οικογένειας διαμορφώθηκε στις 31 Ιανουαρίου του 2008 στα 3.035 ευρώ...»

Πίσω από τα σίδερα ο εργατολόγος;;;

«...Ο κατηγορούμενος οδηγήθηκε στην Ασφάλεια και το πρωί της Πέμπτης θα μεταχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου σύμφωνα με τους συνηγόρους του θα ζητήσει να κρατηθεί στο νοσοκομείο των φυλακών...»

Να μαντέψω τη θα γίνει στην συνέχεια...

Βλέπεται ο «εργατολόγος» νοσεί όσο και η δικαιοσύνη, το πολιτικό μας σύστημα και όλη η κοινωνία μας...δηλαδή εμείς.

Είμαστε όλοι «εν δυνάμει» τρομοκράτες


«...Λεπτομέρειες μόνο απομένουν για να αρχίσει η καταγραφή των δακτυλικών αποτυπωμάτων στα Ελληνόπουλα ηλικίας έξι ετών και άνω, καθώς η Ελλάδα, κατά παράβαση της εθνικής νομοθεσίας και όσων ορίζει το Σύνταγμα για την προστασία των παιδιών, συντάχθηκε τελικά με τον «σκληρό πυρήνα» των χωρών που απαίτησαν τη λήψη ακόμη πιο αυστηρών αντιτρομοκρατικών μέτρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση...»

Οι ερωτήσεις που προκύπτουν είναι δυο.

Πρώτον, ποιος θα χειρίζεται τα στοιχεία αυτά;

Δεύτερον, ποιος θα μας διαφύλαξη από την τρομοκρατία του κράτους;

Απελπιστικά αργό και προβλέψιμο

Τελικά σ’ αυτό τον τόπο τα πάντα είναι απελπιστικά προβλέψιμα, τόσο και σε τέτοιο μεγάλο βαθμό που η ίδια η ζωή προκαλεί πλήξη.

Μην χάσει κανείς τίποτα, ούτε στάλα της εξουσίας που έχει, να μην κάνει την παραμικρή κίνηση κανεις να διαφοροποιηθεί από την «γραμμή», από την κρατούσα ιδεολογία.

Έτσι την κυβέρνηση θα την υπερψηφίσουν 152 βουλευτές δίνοντας της ψήφο εμπιστοσύνης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πρόκειται να αναπέμψει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό δεν πρόκειται να γίνει, και η ζωή συνεχίζεται.

Καταλάβατε τώρα γιατί χρειάζεται η τηλεόραση με τις «αποκαλυπτικές» εκπομπές της;
Μα για να βγάζει μερικούς έξω από το παιχνίδι, όταν τα συμφέροντα συγκρούονται σε προσωπικό πάντα επίπεδο.
Γιατί εκεί που πραγματικά θα έπρεπε να εκφράζουν απόψεις, θέσεις και να πράττουν κατά συνείδηση για το καλό του λαού, εκεί είναι κότες.

Τι το θέλουμε ρε παιδί μου, κλείστο να πάει στο διάολο…

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008

Και όμως γι’ αυτά δεν μιλάει κανείς…

Το ζήτημα των ασφαλιστικών ταμείων είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα ζήτημα διαφθοράς.
Όλοι μιλάνε για το νέο νομοσχέδιο χωρίς να παίρνουν θέση και να αναφέρουν τίποτα, για το πόσο η διαφθορά επηρεάζει το ασφαλιστικό σύστημα.
Γιατί αν το επηρεάζει και μάλιστα στον ύψιστο βαθμό , με αυτό το ζήτημα πρέπει πρώτα να ασχοληθούν.
Δεν ακούμε τίποτα λοιπόν για τις μίζες των ομολόγων, που δεν είναι κάτι που έγινε μόνο μια φορά, είναι η πάγια τακτική "διαχείρισης" των αποθεματικών.
Δεν ακούμε επίσης τίποτα γι’ αυτή καθ’ αυτή την διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, την υπερκοστολόγηση των υλικών, και των προϊόντων , ειδικά στον τομέα της περίθαλψης.

Σπατάλη και έλλειψη έστω και υποτυπώδους διαχείρισης. Γι΄ αυτά τα θέματα όμως δεν ασχολειται κανένας και κανένα νομοσχέδιο.
Δεν ασχολούνται λοιπόν με το γεγονός ότι το 35% των εισφορών για την περίθαλψη πηγαίνουν σε διοικητικά έξοδα!!!
Παγκόσμια πρωτοτυπία, το 35% από τα 7 δις ευρώ που λαμβάνουν τα ταμεία για την περίθαλψη, δεν πηγαίνουν στην περίθαλψη.
Δηλαδή περισσότερα από 2,5 δις ευρώ χάνονται , όταν με το νέο νομοσχέδιο από τις περικοπές και τις μειώσεις των συντάξεων εξοικονομούνται μόλις 350 εκατ ευρώ.

Από κάπου πρέπει να βγουν αυτά τα χρήματα, και σίγουρα βγαίνουν από την τσέπη των ασφαλισμένων και τις υπηρεσίες που τους παρέχουν.
Και όλα τα άλλα είναι…

Η απόλυτη εξουσία της εξουσίας

Είσοδος μέσω αποτυπωμάτων

«...Οι ξένοι επισκέπτες που θα φθάνουν αεροπορικώς στη Νέα Υόρκη θα αντιμετωπίζουν πλέον τη λήψη και των δέκα δακτυλικών αποτυπωμάτων των χεριών τους, αντί δύο, όπως έως σήμερα, στο πλαίσιο των προσπαθειών της κυβέρνησης των ΗΠΑ να βελτιώσει την ακρίβεια των βάσεων δεδομένων που καταρτίζει όσον αφορά δυνητικούς υπόπτους για τρομοκρατία καθώς και απάτες που αφορούν την έκδοση αδειών παραμονής, δήλωσαν αξιωματούχοι χθες Τρίτη. "Πολύ απλά, αυτή η αλλαγή δίνει στους αξιωματούχους μας μια πιο ακριβή ιδέα για το ποιος στέκεται εμπρός τους", είπε ο Πωλ Μόρις, διευθυντής της υπηρεσίας τελωνείων και προστασίας των συνόρων των ΗΠΑ. "Για όσους ενδέχεται να θέτουν κάποιο κίνδυνο, θα έχουμε καλύτερη επίγνωση ποιοι είναι", πρόσθεσε...»

Τι πρέπει να γίνει δηλαδή, για να αντιληφθούμε επιτελούς όλοι το μέλλον μας;;;
Πιστεύω ότι πιο αποτελεσματικό θα ήτανε και μια εξέταση σπέρματος.
Να εξευτελιστούμε εντελώς, να μην μείνει τίποτα. Να χρειαστεί να βγάλουμε και όλα τα ρούχα μας, οι τουαλέτες να μην έχουν πόρτες...

Γιατί εδώ το θέμα δεν είναι η ασφάλεια, αλλά η υποταγή.
Η απόλυτη εξουσία της εξουσίας.

Η αναμενόμενη αδιαλλαξία του «Αττίλα» για την οδό Λήδρας

Πολλές φορές η είδηση είναι ανάμεσα στις γραμμές, συνέχεια του χθεσινού άρθρου

«...Εμπλοκή σημειώθηκε στο θέμα της διάνοιξης της διόδου στην οδό Λήδρας με υπαιτιότητα της τουρκικής πλευράς.

Οι «Αττίλες» δεν επέτρεψαν ακόμη σε ομάδα αποναρκοθέτησης των Ηνωμένων Εθνών να ξεκινήσει τις έρευνες για εντοπισμό και απομάκρυνση εκρηκτικών υλών από την περιοχή.

Η στάση των κατοχικών δυνάμεων φαίνεται να συνδέεται με την αναμενόμενη για σήμερα άφιξη στα κατεχόμενα του αρχηγού των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Γιασάρ Μπουγιούκανιτ....»

Το Έθνος 26.03.08

Για να ζήσεις πρέπει να εκπληρώσεις τις προϋποθέσεις

Με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο θα πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει τουλάχιστον 100 ένσημα το χρόνο, από 50 που απαιτούντο μέχρι τώρα, για να δικαιούται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ποιος πλήττεται από αυτή την νέα ρύθμιση που διπλασιάζει τον απαιτούμενο αριθμό των ενσήμων;
Δεν νομίζω ότι πλήττονται ούτε οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ, ούτε οι εργαζόμενοι της ΤτΕ.

Αυτοί που πλήττονται είναι τα λεγόμενα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, οι πληβείοι του τόπου αυτού, που δεν μπορούν όχι επιδόματα να διεκδικήσουν, αλλά ούτε τα βασικά, τα απαραίτητα που οφείλει ένα κράτος και το ασφαλιστικό του σύστημα να παρέχει σε ΟΛΟΥΣ .

Όταν είσαι λοιπόν άνεργος, όταν δεν έχεις χρήματα, δεν έχεις δικαίωμα στην υγειά, δηλαδή στην ίδια την ζωή. Και όμως το δικαίωμα στη Ζωή είναι αγαθό που δεν μπορεί να στο αφαιρέσει κανείς.
Για τους οικονομικά ασθενέστερους δεν υπάρχει στον ήλιο μοίρα.
Αυξάνονται λοιπόν οι προϋποθέσεις που πρέπει να εκπληρώσεις...για να ζήσεις.

Γιατί τώρα;

Τι πραγματικά εξυπηρετεί η πρόταση μομφής;

Ψήφο εμπιστοσύνης δίνει ουσιαστικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κυβέρνηση με την κατάθεση της πρότασης μομφής.

Με την πράξη αυτή, ουσιαστικά ανανεώνεται η εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση Καραμανλή και η αποδοχή των χειρισμών της, τόσο στο ασφαλιστικό όσο και στο θέμα των Σκοπίων

Ειλικρινά δημιουργεί ερωτηματικά ο σκοπός και ο χρόνος της επιλογής αυτής, γιατί βγάζει κατά την γνώμη μας, από την δύσκολη θέση μια κυβέρνηση που παραπαίει και είναι ετοιμόρροπη, ενώ ταυτόχρονα της ανανεώνει την εμπιστοσύνη , παρατείνοντας ουσιαστικά το χρόνο ζωής της.
Ενώ παράλληλα με αυτό τον τρόπο δεν θα συζητηθεί το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων που θα έφερνε σε δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό.

Αντισταθείτε.

Αντισταθείτε , αντισταθείτε στην αλλοτρίωση και στις πολυ-πολιτισμικές μάζες των νέων χωρών που δημιουργούν, που αλλοιώνουν την μορφή της κοινωνίας, της αφαιρούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και την καταντούν ένα πολτό ανθρώπων.
Αντισταθείτε στο «νέο κόσμο» που ετοιμάζουν. Στον τρόμο που πουλάνε. Αντισταθείτε στα Ευρωπαϊκά τέρατα και στους εγχώριους υποτελείς τους.

Αντισταθείτε στην σύνθλιψη της ζωής σας, στην τυποποίηση της μέσα από την δουλειά, τις δόσεις του δανείου, την πιστωτική κάρτα, και την τραπεζική αφαίμαξη.

Αντισταθείτε στην υποτέλεια, στην επιβολή, στον ατομικισμό, στο «η οικογένεια μου». Αντισταθείτε σε αυτά που σας προβάλουν σαν μοντέλα σύγχρονης ζωής, στο διαρκές κυνήγι του πλούτου και του κέρδους, που μόνο εξαθλίωση, οικονομική και κοινωνική, φέρνει στους ανθρώπους.

Αντισταθείτε στα ΜΜΕ, στο «κουτί» που παράγει ψευδαισθήσεις, δίνοντας σας εικονικούς κόσμους, και κατασκευασμένους εχθρούς. Αντισταθείτε στα ψέματα, στην παραπληροφόρηση, στην αποσιώπηση σημαντικών πραγμάτων που επηρεάζουν την ζωή σας.

Αντισταθείτε στην προσπάθεια να αποφασίζουν άλλοι γι’ σας, χωρίς εσάς. Αντισταθείτε στα παραμύθια περί δημοκρατίας που σας επαναλαμβάνουν, μιας και δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς την συνεχή και αδιάλειπτη συμμετοχή των πολιτών σε αυτή.

Αντισταθείτε στον πολιτισμό της βίλλας, του τζιπ, της κατανάλωσης που σας προβάλλουν, και εσείς τον αποδέχεστε. Αντισταθείτε στα πρότυπα των «επιτυχημένων», αλλά στην ουσία τελικά τόσο αποτυχημένων ανθρώπων.

Αντισταθείτε στην ψυχαγωγία της αποχαύνωσης, στα ηλίθια υποπροϊόντα της πλαστικής κουλτούρας. Αντισταθείτε στην επιβολή του ανταγωνισμού σαν πρότυπο ζωής, και της εκμετάλλευσης σαν αποδεκτό κανόνα.

Αμφισβητήστε αυτά που βλέπετε, αυτά που σας λένε, αυτά που διαβάζετε, και τον τρόπο που σας τα μεταφέρουν. Αμφισβητήστε αυτά που σας λένε ότι πρέπει να γίνουν για το «καλό» σας, και αυτά που κάνουν γι’ αυτό.

Ανακαλύψτε την αξία της δικής σας προσωπικής δύναμης, και αναζητήστε τον δικό σας εαυτό, είναι η μεγαλύτερη επιτυχία που μπορείτε να έχετε στην ζωή.

Αναζητήστε το νόημα σε αυτά που κάνετε και στον τρόπο που ζείτε. Αναζητήστε, ψάξτε την αλήθεια, κανένας δεν θα σας την πει, μιας και η αλήθεια δεν λέγεται, αλλά κατανοείται.

Στο χέρι σας είναι ο τρόπος που θα δείτε τον κόσμο, μπορεί αυτός ο κόσμος να είναι σαν εσάς.
Νοιώστε και αισθανθείτε άνθρωπος, είναι μια επιλογή, μια επιλογή ανάμεσα στο φόβο που μας «παίζουν» και στην συνειδητοποίηση αυτού που είμαστε .

Αντισταθείτε, Σκεφτείτε, Απαιτείστε. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την δική σας ανοχή, χωρίς την δική σας συγκατάθεση. Τα μικρά πράγματα μπορεί να έχουν μεγάλες συνέπειες.

Όλα είναι στο χέρι σου.

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Πολλές φορές η είδηση είναι ανάμεσα στις γραμμές

Η είδηση είναι ανάμεσα στις γραμμές

«Συνάντηση Τσέινι- Γκιούλ στην Άγκυρα.
…Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Ντικ Τσέινι …θα συναντηθεί επίσης με τον αρχηγό του επιτελείου των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγό Γιασάρ Μπουγιούκανιτ, πριν από την συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν. Το πρόγραμμα του Τσέινι δεν προβλέπει συνέντευξη Τύπου μετά το πέρας της ολοκλήρωσης της επίσκεψής του…Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, ο Τσέινι πρόκειται να ζητήσει από την Τουρκία την ενίσχυση της δύναμής της από περίπου 1.150 στρατιωτικούς που είναι εγκατεστημένοι στην Καμπούλ και στην ευρύτερη περιοχή, στο πλαίσιο της διεθνούς δύναμης Ιsaf....»

Η πολιτική είναι ένα ατέρμονο πάρε-δώσε, έτσι διαβάζω μετά από λίγο αυτό:

«...Κύπρος: Εμπλοκή στη διάνοιξη του οδοφράγματος.
Ο Τουρκικός στρατός αντιδρά στη συμφωνία Χριστόφια -Ταλάτ για διάνοιξη του οδοφράγματος της οδού Λήδρας στη Λευκωσία και δεν επέτρεψε στους άνδρες των Ηνωμένων Εθνών να αρχίσουν εργασίες για εντοπισμό και απομάκρυνση εκρηκτικών υλών από τη νεκρή ζώνη.
Αύριο αναμένεται στα κατεχόμενα ο αρχηγός των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Μπουγιούκανιτ...»

Σε απ'ευθείας μετάδοση

Ευχαριστούμε θερμά όλα τα συμβατικά ελληνικά μέσα μαζικής παραπληροφόρησης για τα λεπτομερή και εκτενέστατα «ρεπορτάζ» των αμερικανικών εκλογών.

Ποιος είπε τι, πήγε που, με ποιόν, πόσους εκλέκτορες έχει, σε πόσες πολιτείες...
Σκέψου λίγο, αυτό γίνεται εδώ και χρόνια σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Γιατί δίνουνε τόσο μεγάλη έκταση στις εκλογές μιας χώρας τόσο μακρινής.
Μήπως, έτσι εμπεδώνουμε καλύτερα ότι η Αμερική είναι πραγματική υπερδύναμη. Παρακολουθώντας τα, αποκομίζεις ότι είναι ζωτικής σημασίας ποιος θα γίνει πρόεδρος. Ακόμα και αν το πιστεύεις, σκέψου αν υπάρχει ουσιαστική διαφορά για εμάς αν «βγει» η «χίλαρη» ή ο «ομπάμα»;

Η αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη

Παρά τις μεθοδεύσεις των ξένων παραγόντων, τις βλέψεις των γειτόνων μας, τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν σ’ εμάς. Το τι κάνουν οι άλλοι είναι δικό τους θέμα, σε άλλες περιπτώσεις μπορούμε να το επηρεάσουμε σε άλλες όχι.

Το τι κάνουμε εμείς όμως είναι δική μας επιλογή.
Αν δεν επιλέξουμε να χαράξουμε μια γραμμή, οποιαδήποτε γραμμή, και να την προασπιστούμε με το αίμα μας αν χρειαστεί, τότε δεν θα πρέπει να περιμένουμε τίποτα παραπάνω από αυτά που μας υπαγορεύουν και μας επιβάλουν .
Αν δεν είμαστε έτοιμοι να δώσουμε αίμα τότε κανείς δεν θα μας πάρει στα σοβαρά.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι μόνο ελληνικής κυβέρνησης, είναι και της ελληνικής κοινωνίας.

Μίας κοινωνίας που από την εκμετάλλευση, την αυθαιρεσία, την συστηματική αφαίμαξη με κάθε τρόπο, την κοινωνική αδικία και την ανισότητα, βολεύεται με οποιοδήποτε όνομα και την οποιαδήποτε εξωτερική διεκδίκηση.

Όταν ξέρεις ότι για σένα δεν υπάρχει κανείς να νοιαστεί και το επίσημο κράτος είναι έτοιμο πάντα «να στα πάρει» με κάθε τρόπο, τότε δεν νοιώθεις ότι έχεις πατρίδα που αξίζει να πεθάνεις.

Βαθύ λοιπόν το πρόβλημα που ξεκινάει όχι από τους γείτονες αλλά από μας.
Από την ποιότητα της πατρίδας που έχουμε και τον τρόπο που την βλέπουμε.
Η έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης και η ανυπαρξία κράτους πρόνοιας φέρνει την αβεβαιότητα και τον ατομικισμό.
Έτσι χτίζονται οι πατρίδες και έτσι χάνονται.

Δεν ξεχνώ

Nα υπάρχουν παρελάσεις; είναι ξεπερασμένες; υπάρχουν άλλοι καλύτεροι τρόποι να τιμάμε τους νεκρούς που χάθηκαν για την πατρίδα;
Θέτω απλός τον προβληματισμό μου…

Κάποιοι σκοτώθηκαν πολεμώντας γι’ αυτό που σήμερα ονομάζουμε Ελλάδα, ποιος νομίζεις είναι ο καλύτερος τρόπος να τους τιμούμε; αν νομίζεις ότι πρέπει να τους τιμούμε.
Κοίτα στο κοντινό μας παρελθόν, στην Κύπρο το '74 , έδωσαν την ζωή τους νέα άτομα, Έλληνες, για να μην περάσει ο Αττίλας. Δεν έπρεπε να το κάνουν αυτό;

Και εμείς από εδώ τώρα που το βλέπουμε τι πρέπει, ηθικά αν θέλεις, να κάνουμε γι’ αυτούς;.

Πέθαναν για την πατρίδα, μια πατρίδα τραγική, που αν σακατευόντουσαν θα τους έστελνε στα νοσοκομεία της ντροπής να δίνουν φακελάκι για να γιατρέψουν τις πληγές από τις μάχες. Αλλά αυτοί το έκαναν, όπως ο Σολωμός Σολωμού, που πριν μερικά χρονιά μην υπολογίζοντας την ζωή του πήγε να κατεβάσει το σύμβολο της Κατοχής. Τούρκοι αξιωματούχοι τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ με πέντε σφαίρες στο στόμα, το λαιμό, την καρδιά, τους πνεύμονες και τα πόδια.

Πως πρέπει να τον τιμήσουμε; Έγινε σύμβολο για κάθε μορφή αγώνα ενάντια στο άδικο και την καταπίεση. Ξέρεις, μπορούσε να ζήσει, να έχει το αμαξάκι του, τη δουλειά του, και όμως ήταν τόσο αυθόρμητος που δεν σκέφτηκε δεύτερη φορά.

Ίσως λίγο αφελής για όλους εμάς που από το καθιστικό μας κρίνουμε «ψύχραιμα» τα γεγονότα.

Βλέπεις, εμείς εδώ σήμερα σκεφτόμαστε με το μυαλό, ζυγίζουμε τα πράγματα, τις ενέργειες μας και πράττουμε. Μόνο που ξεχάσαμε να ονειρευόμαστε και να πιστεύουμε, να αγωνιζόμαστε και να πεθαίνουμε. Γιατί καμιά φορά η ζωή , όταν την ζεις έτσι όπως εδώ τώρα , είναι πιο αβάσταχτη από τον θάνατο.

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008

Μπες στο «παιχνίδι»

Η σύγχρονη ολυμπιακή ιδέα είναι μια: «maximum returns on your investment» αυτό λένε όλοι όταν καλούν τους επενδυτές να επενδύσουν στους ολυμπιακούς αγώνες.

Είτε με χορηγίες, είτε με διαφημίσεις, είτε με όλα αυτά τα τόσο «ωραία» και εξαιρετικά μαζικά και καταναλωτικά υποπροϊόντα που πλέον δεν συνοδεύουν, αλλά ταυτίζονται με τους ολυμπιακούς αγώνες. Για να γίνει όμως αυτό, και να έχουμε επικερδής αγώνες, χρειάζεται να υπάρχει «ησυχία», να είναι όλοι επικεντρωμένοι στην κατανάλωση και πουθενά αλλού, σαν τα πιθηκάκια του παιχνιδιού που κουνάνε ρυθμικά τα κεφάλια τους. Το ιδανικό του συγχρόνου κινήματος δεν είναι άλλο από το «κατανάλωσε» και άλωσε.

Και στο βάθος η εθνική υπερηφάνεια του κάθε λαού ταϊσμένου με χάμπουργκερ της Macdonalds και ποτισμένου, μα πολύ ποτισμένου με καθαρή coca cola.

Το μετάλλιο, η σημαία , οι πανηγυρισμοί, ο λαός διασκεδάζει. Και μαζί του και όλοι εκείνοι που έστησαν χορό και εξαργυρώσανε τα κέρδη τους με το «Ολυμπιακό κίνημα» μια μπιζνα πολλών δισεκατομμυρίων, εκμετάλλευσης και κενού νοήματος.

Πως αλλιώς θα αισθανόσουν Έλληνας αν δεν σου δείχνανε τον τάδε ντοπαρισμένο αθλητή της χώρας σου να κερδίζει χρυσό σε ένα πανηγύρι των πολυεθνικών συμφερόντων, και του εξευτελισμού κάθε ιδέας του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού. Εδώ η ιδέα είναι του πλαστικού, του γρήγορου, του έτοιμου.

Που είναι το νόημα , η άμυλα, το ήθος; Χωνεύτηκαν κι’ αυτά μαζί με την coca cola. Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι πάει με όλα, ακόμα και με την βλακεία, συνιστάτε ιδιαιτέρα θα έλεγα.

Αυτοί που χαράζουν το μέλλον σας...

"Αυτοί που ξέρουν τι είναι καλό για μας"


Την Παρασκευή παρακολούθησα τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Θεόδωρο Καραόγλου σε μια συζήτηση για το ασφαλιστικό στην ΕΤ3. Η κουβέντα αφορούσε το ενδεχόμενο διεξαγωγής δημοψηφίσματος, και έτσι είπα να παρακολουθήσω.

Ο κ. Καράογλου μοιράστηκε εκτενέστερα το δικό του δημοκρατικό ήθος μαζί μας, έτσι μας εξήγησε ότι αν είχε γίνει δημοψήφισμα για την ένταξη της Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε. θα είχαμε μείνει εκτός. Επειδή οι βουλευτές κρίνουν τα πράγματα όμως καλύτερα, απλά αψήφησαν (συνειδητά) την θέληση του λαού και κάπως έτσι μπήκε η Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε. Βέβαια, άτομα σαν την Ευα Καϊλή και την Όλγα Κεφαλογιάννη, κρίνουν καλύτερα από μένα για το δικό μου μέλλον. Πώς να βρω όμως το δίκαιο μου αφού τους ψήφισαν οι συμπατριώτες μου, από το πανεπιστήμιο κατευθείαν στη βουλή. Δεν πρόλαβα να τελειώσω την σκέψη μου και ακούω να εκστομίζει και την γνωστή φράση καραμέλα που δεν κατάλαβα ποτέ, ότι «τα δημοψηφίσματα διχάζουν τον λαό».

Ο «δημοσιογράφος» της ΕΤ3 μιλώντας την «ίδια γλώσσα» κατάλαβε αμέσως τι εννοεί ο βουλευτής, και έτσι δεν έκανε καμιά διευκρινιστική ερώτηση.

Ξαφνικά μου έπεσε η στάχτη από τα ματιά, «τα δημοψηφίσματα διχάζουν τον λαό» εννοεί: «Αφού μας ψηφίσατε κάνουμε ότι θέλουμε . Ξέρουμε ότι αν γινόντουσαν δημοψηφίσματα για την ΟΝΕ, το ασφαλιστικό ή το όνομα τον Σκοπίων η κρίση του λαού θα ήτανε ένα ξεκάθαρο όχι σε όλα. Εμείς όμως δεν ενδιαφερόμαστε για το τι θέλετε εσείς. Που νομίζετε ότι ζείτε; σε καμιά δημοκρατία; την κρίση σας την έχουμε χεσμένη, μας ενδιαφέρει μόνο στις εκλογές. Τόσα χρόνια και δεν έχετε καταλάβει τίποτα. Είστε άξιοι της μοίρας σας. Μαλάκες».

Το ομολογώ ήμουνα προκατειλημμένη. Τα λεγόμενα του επιβεβαίωσαν απλός την εικόνα που είχα ήδη σχηματίσει για εκείνον. Τότε που καλυπτόμενος πίσω από την βουλευτική του ασυλία, διέφυγε της δίωξης για αδικήματα που είχε διαπράξει σε..."ζωντανή μετάδοση".

Αυτό είναι το επίπεδο, και το ήθος, των ατόμων που αποφασίζουν για εμάς. Αυτός ο άνθρωπος είναι βουλευτής και με την ψήφο του καθορίζει την ζωή σας και το μέλλον σας.
Είστε αισιόδοξοι όταν γνωρίζετε ότι το μέλλον σας εξαρτάται από αυτόν;;;

Και όμως αυτός σας εκπροσωπεί!!!