...και συνυπεύθυνοι με τις ενέργειες τους.Ο καθένας κρίνει και πράττει ανάλογα, για αυτά που θεωρεί σημαντικά.
Η προπαγάνδα τις περισσότερες φορές γίνεται με την σιωπηλή αποδοχή του ιδίου του πολίτη, και άλλες πάλι με την συναίνεση του.
Τι επιρροή θα είχε ο Μπόμπολας, ο Λαμπράκης, η Αγγελοπούλου εσχάτως, και οι άλλοι εκδότες αν κανένας δεν διάβαζε τις εφημερίδες τους. Εφημερίδες που ανήκουν σε οικονομικά συμφέροντα, εργολάβων, εφοπλιστών και οικονομικών παραγόντων που συναλλάσσονται με την κρατική μηχανή, σε όλα τα επίπεδα και με όλους τους τρόπους. Δεν το ξέρει αυτό και ο τελευταίος πολίτης – αναγνώστης; και βεβαία το ξέρει.
Το πως αντιδρά ο πολίτης είναι θέμα της δικής του επιλογής. Και σίγουρα ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Όπως υπεύθυνοι ήταν οι Κύπριοι το 2004 όταν καταψήφισαν το σχέδιο Αναν, ενώ όλα τότε τα ΜΜΕ είχαν ταχθεί υπέρ του σχεδίου, λέγοντας μάλιστα ότι η μη αποδοχή του θα ήταν καταστροφική για την Κύπρο.
Στη Γαλλία, το Μάιο του 2005, κατά τη διενέργεια του δημοψηφίσματος για την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη, η πλειονότητα του τύπου υποστήριζε θερμά το «ναι». Παρ' όλα αυτά, το 55% των Γάλλων ψήφισε «όχι». Η ισχύ της χειραγώγησης των μέσων δεν φαίνεται, επομένως, να είναι απόλυτη.Το «όχι» των πολιτών θα μπορούσε να θεωρηθεί και «όχι» ενάντια στα μέσα ενημέρωσης.
Και όσον αφορά την περίφημη ελευθερία της έκφρασης των δημοσιογράφων που στελεχώνουν τα έντυπα των Ελλήνων εργολάβων και συγκοτηματαρχών, ένα έχουμε να πούμε.
Όταν οι δημοσιογράφοι τίθενται υπό αμφισβήτηση απαντούν ευθύς αμέσως: "Κανείς δεν με πίεσε, μόνος μου γράφω ότι θέλω".
Αληθεύει! Μόνο που, εάν οι θέσεις τους ήταν αντίθετες προς την κυρίαρχη ιδεολογία, δεν θα τους επιτρεπόταν πλέον να αρθρογραφούν.
Καληνύχτα σας και καλή τύχη...Κυρίαρχε λαέ...
Τι επιρροή θα είχε ο Μπόμπολας, ο Λαμπράκης, η Αγγελοπούλου εσχάτως, και οι άλλοι εκδότες αν κανένας δεν διάβαζε τις εφημερίδες τους. Εφημερίδες που ανήκουν σε οικονομικά συμφέροντα, εργολάβων, εφοπλιστών και οικονομικών παραγόντων που συναλλάσσονται με την κρατική μηχανή, σε όλα τα επίπεδα και με όλους τους τρόπους. Δεν το ξέρει αυτό και ο τελευταίος πολίτης – αναγνώστης; και βεβαία το ξέρει.
Το πως αντιδρά ο πολίτης είναι θέμα της δικής του επιλογής. Και σίγουρα ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Όπως υπεύθυνοι ήταν οι Κύπριοι το 2004 όταν καταψήφισαν το σχέδιο Αναν, ενώ όλα τότε τα ΜΜΕ είχαν ταχθεί υπέρ του σχεδίου, λέγοντας μάλιστα ότι η μη αποδοχή του θα ήταν καταστροφική για την Κύπρο.
Στη Γαλλία, το Μάιο του 2005, κατά τη διενέργεια του δημοψηφίσματος για την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη, η πλειονότητα του τύπου υποστήριζε θερμά το «ναι». Παρ' όλα αυτά, το 55% των Γάλλων ψήφισε «όχι». Η ισχύ της χειραγώγησης των μέσων δεν φαίνεται, επομένως, να είναι απόλυτη.Το «όχι» των πολιτών θα μπορούσε να θεωρηθεί και «όχι» ενάντια στα μέσα ενημέρωσης.
Και όσον αφορά την περίφημη ελευθερία της έκφρασης των δημοσιογράφων που στελεχώνουν τα έντυπα των Ελλήνων εργολάβων και συγκοτηματαρχών, ένα έχουμε να πούμε.
Όταν οι δημοσιογράφοι τίθενται υπό αμφισβήτηση απαντούν ευθύς αμέσως: "Κανείς δεν με πίεσε, μόνος μου γράφω ότι θέλω".
Αληθεύει! Μόνο που, εάν οι θέσεις τους ήταν αντίθετες προς την κυρίαρχη ιδεολογία, δεν θα τους επιτρεπόταν πλέον να αρθρογραφούν.
Καληνύχτα σας και καλή τύχη...Κυρίαρχε λαέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου