Και καλά ότι έχει κανείς μας αμφιβολία πως αν η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, με το σχετικό χρονικό botox της, είχε δεύτερο μέρος, δε θα είχε την Ελλάδα ως γεωγραφοπολιτικό πλαίσιο της... Μια επιθεώρηση με καθημερινά επεισόδια, που απλώς τα καταγράφει ο Λάκης και παρουσιάζοντας τα γελάμε με τα χάλια μας…Μεγάλο πράμα να απενοχοποιούμαστε, βγάζοντας την ουρά απέξω, με το γέλιο…
Πέρασε λοιπόν το θρυλικό αυτό τρίμηνο και κάπως πρέπει να το κωδικοποιήσουμε. Πρωταπριλιά γαρ. Ας ζουμάρουμε σκηνή – σκηνή ξεκινώντας από την πιο πρόσφατη.
Σκηνή 1. Οι υπάλληλοι του ΥΠΕΠΘ που δουλεύουν για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις απειλούν με απεργία για να πάρουν ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ λόγω μετακίνησης του υπουργείου από το κέντρο της Αθήνας στην παραμεθόριο του Μαρουσιού!… Τιμούν την παράδοση του τόπου γιατί από το Μαρούσι ξεκίνησε ο Σπύρος Λούης και τρέχοντας έφτασε στο Παναθηναϊκό Στάδιο.. Όλοι μας το ξεχάσαμε, λόγω και της τεχνολογίας που εκμηδένισε την απόσταση, πλην των υπαλλήλων του ΥΠΕΠΘ που εμμένουν γονυπετείς στη διατήρηση της παράδοσης…
Σκηνή 2. Ασφαλιστικό. Πολιτικοί και συνδικαλιστές πιστεύουν ότι πρέπει να σταματήσουν το μονοπώλιο της γυναίκας στη γέννηση, και αποφάσισαν να γεννιούνται από μόνοι τους. Ωφελημένη η εθνική οικονομία που δεν θα πληρώνει έξοδα γέννας και γυναικολόγου σκέφτηκαν. Μήπως θα ζούνε όταν οι επόμενοι άνθρωποι θα τους ρίχνουν σιντριβάνια από φτυσίματα;.
Σκηνή 3. Απεργίες. Νάναι καλά οι δημοσιογράφοι που μας πληροφόρησαν ότι οι οδοκαθαριστές ανήκουν στα ρετιρέ των μισθών… Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο συχωρεμένος ο Γεωργαλάς για να μην ξεχνάμε τον εθνοσωτήριο ρόλο τους τότε και τώρα…
Σκηνή 4. Το ξύλο του μπατσικού. Φέτος που έλειψε η Μαργιωρή με τις πάσες της, άρχισαν να βαράνε ο ένας τον άλλο για να μην πιαστούν τα χέρια τους από αρθριτικά…
Σκηνή 5. Η Ζαχοπουλιάδα. Συμπέρασμα: Άλλα αντ’ άλλα του Παρασκευά το γάλα…
Σκηνή 6. Εκλογή Τσίπρα ή πως αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε να λέγεται ΤΣΙΡΙΖΑ. Ακτιβισμός και δε συμμαζεύεται.
Σκηνή 8. Συνέδριο ΠΑΣΟΚ. Ο Σλίμης με τον Παμφάγο που δεν καταλαβαίνει ότι η καρέκλα του αρχηγού είναι μια και όχι τρεις για να μπορέσει να τον χωρέσει…
Μέχρι το επόμενο τρίμηνο υγεία και καλές γιορτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου