ΣΗΚΩ ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΚΟΥΚΛΙ ΜΟΥ

Αφιερωμένο εξαιρετικά...

Αχχχ ...Εσύ θα μου τα φας

Αν πάτε σ’ ένα σκυλάδικο θα δείτε λικνίσματα στα τραπέζια , λουλούδια να εκτοξεύονται, ιδρώτα στα πρόσωπα, και ματιές, πολλές ματιές. Ματιές που σκίζουν ύφασμα στα δυο σα ξυράφι. Εκεί παίζουν τα μάτια.
Στα σκυλάδικα πρωταγωνιστούν τα μάτια, όχι τ’ αυτιά. Γι’ αυτό και η μουσική που «προσφέρουν» είναι το τελευταίο πράγμα που κρίνεται.
Όπως στην Πολιτική και στην κοινωνία .
Ένας υπουργός ή ένας βουλευτής που πρέπει να «σκίζει» δηλαδή στο υπουργείο του; ή μήπως στη βουλή; που πρέπει να μετράει ; Στα κανάλια της τηλεόρασης ρε παιδιά, εκει παίζεται το παιχνίδι, εκεί οι ματιές είναι κοφτερές και τα μάτια παίζουν.
Σιγά τώρα μη νοιάζει τον υπουργό ο προϋπολογισμός και αν πρέπει να δανειστούμε 44δις ευρω για αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων.
Σιγά τα λάχανα, τι να κάνεις στα υπουργεία, ενώ στο γυαλί ...άλλο πράγμα ρε παιδί μου, ξεχειλίζει το ταλέντο, πολύ μπλα μπλα , κοινώς παραμύθι και τελειώσαμε, σκέτη παράσταση, σουξέ μεγάλο, 60.000 δίσκοι..
Ακούμε πολιτικούς και δημοσιογράφους να διαπληκτίζονται επί φανταστικών , εικονικών καταστάσεων και λέμε, τι γίνετε , που είμαστε ; κάποιοι, ή εμείς ή αυτοί δεν θα πρέπει να ζούμε στην Ελλάδα.
Τρελά πράγματα μιλάμε στο γυαλί ...πάντα στο γυαλί.
Είδαν και οι αρχηγοί των κομμάτων βλέποντας το όλο θέμα και τις ανησυχητικές διαστάσεις που παίρνει , τσουναμι μιλάμε, και σκεφτήκαν να κάνουν τη βουλή, γυαλί.
Να γίνει η βουλή , τηλεόραση, ένα μεγάλο παράθυρο.
Αυτό είναι, εξασφαλισμένη η επιτυχία, μιλάμε για πολλά τάλιρα.
Γι’ αυτό πήραν «μπάνικες» φάτσες στα κόμματα τους , κόμματους, για να γραφούν καλύτερα όταν σηκώνονται στα έδρανα- έδρανάκια όπως τραπεζάκια - και τους ζωγραφίζει ο φακός.
Τα μανάρια του κοινοβουλίου , η νέα φυλή της βουλής. Μην την κρίνεται γι’ αυτό που προσφέρει στο θεσμό και στην κοινωνία, κρίνεται αυτούς που την αποτελούν, όπως τη μουσική στα σκυλάδικα... Είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει...
Εδώ μιλάνε τα μάτια...