Το σχέδιο που εφαρμόζουν…

Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος.  Το πρόβλημα είναι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ή αλλιώς το εξωτερικό ισοζύγιο, δηλαδή η διάφορα εισαγωγών εξαγωγών, και αυτή η διαφορά είναι σταθερά αρνητική.

Εισάγουμε περισσότερα από αυτά που εξάγουμε και δημιουργούμε αρνητικά ισοζύγια, που αν προσθέσουμε και τις μίζες, τα λαδώματα , τα φακελάκια και τα σχετικά θα πρέπει να βρούμε χρήματα να τα χρηματοδοτήσουμε, και η πηγή γι΄αυτό είναι ο δανεισμός.

Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι με το ευρω η δυνατότητα της διολίσθησης του νομίσματος έχει εκλείψει, ένας παράγων που θα μπορούσε να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μας και θα βοηθούσε στην αύξηση των εξαγωγών μας , που με την σειρά τους θα χρηματοδοτούσαν τις εισαγωγές.  

Έτσι λοιπόν τώρα  για να εισάγουμε, και να δίνουμε μίζες,  πρέπει να δανειζόμαστε αφού το εξωτερικό ισοζύγιο είναι αρνητικό.

Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας , και αυτό το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Το πρόβλημα είναι ταυτόχρονα και η λύση του γρίφου για την ελληνική οικονομία. Κατ΄αρχην η Ελλάδα δεν έπρεπε να μπει στην  ζώνη του ευρω χωρίς να έχει παραγωγική βάση.

Τώρα καλείται να αυξήσει τις εξαγωγές της έναντι των εισαγωγών της για να μπορεί να παράγει πλούτο και να μην χρειάζεται να δανείζεται για να καλύπτει τα αρνητικά εξωτερικά ισοζύγια.

Αυτό που ζούμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι η εγκληματικοτερη πολιτική που μπορεί να επιβληθεί σε μια χώρα και σε οικονομικούς όρους ονομάζεται εσωτερική υποτίμηση.

Πέφτουν δηλαδή οι ονομαστικές τιμές των μισθών, των προϊόντων και των υπηρεσιών για να μπορέσει η οικονομία, υποτίθεται,  να γίνει ανταγωνιστική, και από την μια να αυξήσει τις εξαγωγές, και από την άλλη λόγω φτώχειας του πληθυσμού να μειώσει τις εισαγωγές ώστε να πάμε σε θετικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Με λίγα λόγια κινεζοποιουνται οι Έλληνες και η χώρα.

Αυτή είναι η πολιτική που εφαρμόζεται  για την αντιμετώπιση του προβλήματος από την ελληνική κυβέρνηση και το πολιτικό κατεστημένο και βέβαια από το ΔΝΤ και τους λοιπούς εταίρους.

Η μεγάλη ανεργία που θα αυξηθεί και άλλο για να φτάσει κάποια στιγμή στο 25% και 30% δεν είναι παράπλευρη απώλεια, είναι το ζητούμενο της πολιτικής αυτής . Χαράζουν δηλαδή την οικονομική πολιτική τους με βασικό στόχο την δραματική αύξηση της ανεργίας που θα έχει σαν επακόλουθο την μείωση των μισθών και των ημερομισθίων, και την μείωση της αγοραστικής δύναμης των ελλήνων.

Έτσι με λιμοκτονούντες τους έλληνες εργαζόμενους έχουν μικρότερο κόστος παραγωγής  οι επιχειρήσεις και μπορούν να γίνουν ανταγωνιστικές, ενώ ο εργαζόμενος ξαναγυρίζει στην δεκαετία του 50 , χωρίς πια να μπορεί να αγοράσει βασικά πράγματα για την καθημερινότητα του.

Με αυτό το τρόπο γίνεται θετικό το εξωτερικό ισοζύγιο αφού οι εργαζόμενοι αμείβονται λιγότερο και καταναλώνουν λιγότερο, μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στη διατηρήσει ενός βασικού επιπέδου διαβίωσης.

Αυτό είναι το σχέδιο που υλοποιούν και κατά καιρούς το διανθίζουν αφού βλέπουν ότι δεν υπάρχει καμία αντίσταση από το πληθυσμό. Έτσι προσθέτουν φόρους, τέλη, ΦΠΑ, αυξήσεις τιμολογίων ΔΕΚΟ κτλ.

Με αυτό το τρόπο μειώνουν ακόμα περισσότερο το εισόδημα του Έλληνα πολίτη, διατηρούν την γραφειοκρατία των δημοσίων υπαλλήλων που πάνω σε αυτή στηρίζονται, ενώ ξεζουμίζουν και άλλο τον λαο.

Ο στόχος λοιπόν είναι η φτωχοποίηση των Ελλήνων και της Ελλάδας , γι΄ αυτό βλέπετε καθημερινά να κατρακυλούν οι τιμές των μετοχών στο χρηματιστήριο, ενώ από την άλλη  αυξάνεται η ανεργία, πληθαίνουν οι κλειστές επιχειρήσεις , κτλ.
Αυτός είναι ο στόχος τους , αυτό είναι το σχέδιο το οποιο υλοποιούν, και προσβλέπουν όταν οι τιμές θα έχουν πια καταβαραθρωθεί τότε να εισρεύσουν και τα κεφάλαια των μαυραγοριτών για να αγοράσουν το πλούτο της χώρας.