Και όμως κινείται…

Το "νέο" κουστούμι που θα φορεθεί...


Το έργο είναι στημένο και σκηνοθετημένο με ακρίβεια που θα την ζήλευε και ο πλέον εμπορικός σκηνοθέτης του Χόλλυγουντ εξειδικευμένος στα «ειδικά εφέ», κυρίως τρόμου.
Ως εμπορικό επίτευγμα και αυτό, είναι μόνο για λαϊκή κατανάλωση χωρίς να παρέχει τίποτα το ουσιαστικό στη χώρα και τον πολίτη, εκτός από αφαίμαξη , φτώχια και υποδούλωση.

Έτσι το περίφημο σχέδιο σταθερότητας και διάσωσης έχει ως αρχιτέκτονες και σχεδιαστές του … τις Ελληνικές τράπεζες.
Όπως εκείνες υπαγόρευσαν στον «διαχειριστή» πρωθυπουργό να μας βάλει στο ευρώ με τις όποιες καταστροφικές οικονομικές συνέπειες για τη χώρα, αλλά τις πολύ κερδοφόρες για εκείνες, αφού αποδέσμευσαν τα κεφάλαια τους και παράλληλα άντλησαν φτηνό χρήμα συμφώνα με τους κανόνες τις ΕΚΤ και πολλαπλασίασαν τα δάνεια τους.

Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ στην κατάσταση που βρισκόταν το 2001 να εισέρθει στην ζώνη του ευρώ, και να έχει το ίδιο νόμισμα με οικονομίες ανεπτυγμένες βιομηχανικά όπως η Γερμανία , η Γαλλία κ.α.
Δεν μπορείς να έχεις το ίδιο νόμισμα όταν έχεις ανόμοια προϊόντα να πουλήσεις και δεν διαθέτης ουσιαστικά βιομηχανία.

Το γιατί είναι απλό. Όταν έχεις κοινό νόμισμα δεν μπορείς να τυπώσεις ως χώρα χρήμα , ο μόνος τρόπος για να αυξήσεις το εισόδημα σου είναι οι εξαγωγές, εξαγωγές όμως που δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικές, γιατί για να γίνουν χρειάζεσαι ανάπτυξη. Αναπτυξη σημαίνει χρήμα σε τεχνολογία σε μηχανήματα κλπ, .

Έτσι λοιπόν από την μια η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, που μεταφράζεται σε λιγότερα χρήματα λόγω μείωσης των εξαγωγών, και από την άλλη εκροή χρημάτων λόγω της πληρωμής των τοκοχρεολυσίων, μας οδηγούν μαθηματικά στην έλλειψη χρήματος στην τοπική δική μας οικονομία, με συνέπεια την μείωση της νομισματικής κυκλοφορίας.
Και πάλι κερδισμένες είναι οι τράπεζες, γιατί για να αντεπεξέλθει το δημόσιο και να καλύψει τις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες του δανείζεται ολο και περισσότερο με μεγαλύτερα επιτόκια

Αυτό είναι δυστυχώς το μείγμα που ανατινάζει, χωρίς να μπορεί η χώρα μόνη της να κάνει τίποτα για να αμυνθεί έναντι των «κερδοσκόπων», που είναι οι ίδιες οι τράπεζες, ελληνικές και ξένες, μιας και δεν μπορούμε να ασκήσουμε νομισματική πολιτική.
Με την «κρίση» λοιπόν αυτή, κερδισμένες βγαίνουν και πάλι οι τράπεζες, ελληνικές και ξένες. Κατ΄ αρχήν «σορταρουν» ελληνικά ομόλογα και κερδίζουν, και ύστερα αγοράζουν ομόλογα από το ελληνικό δημόσιο με υψηλά επιτόκια.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην τελευταία ιδιωτική τοποθέτηση για ομόλογα του ελληνικού δημοσίου 2 ελληνικές τράπεζες δάνεισαν το δημόσιο 3,2 δις με επιτόκιο 6,2% , ενώ στο σύνολο τους ελληνικές και ξένες τράπεζες πρόσφεραν στο ελληνικό δημόσιο, μια χώρα που μας λένε ότι πτωχεύει 25 δις ευρω!!!

Το ελληνικό χρέος σε ποσοστό περισσότερο του 60% δεν το κατέχουν ξένες τράπεζες αλλά οι ελληνικές!!!

Είναι θέμα χρόνου να «ομαλοποιηθεί» η κατάσταση , χωρίς να αποκλείεται ότι μπορεί να γίνει και χειρότερη πρώτα, ο τρόμος αποδίδει βλέπετε περισσότερο, και έτσι επιβάλλονται με μεγαλύτερη ευκολία αυτά που θέλουν οι «κρατούντες» «αντιπρόσωποι» να επιβάλουν.
Όσο τρομοκρατούν από το πορνό των 8 και όσο δεν υπάρχει αντίσταση, τόσο θα έρχονται και «νέα μέτρα» που ζητούν οι «αγορές».

Η «ομαλοποίηση» θα επέλθει , όταν οι τράπεζες αποκομίσουν τα τεράστια κέρδη που θέλουν, χωρίς να τις ενδιαφέρει αν θα διαλύσουν την οικονομία, οταν υποθηκεύσουν πληρως το παρόν και το μέλλον της χώρας και των πολιτών, και όταν επιβληθούν τα «μέτρα» εκείνα για να αρχίσει να ρέει ακόμα περισσότερο χρήμα προς τα συμφέροντα που αντιπροσωπεύει σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο.

Για να μπορούν να μοιραστούν ξανά δουλειές και συμβόλαια και να ξαναμοιραστεί το χρήμα πηγαίνοντας στις τσέπες των γνωστών νταβατζήδων και των «αφεντικών» τους .

Όσο για τις Τράπεζες που μόλις πριν από 1 χρόνο «σώθηκαν» από τους ίδιους τους φορολογουμένους που «πρόσφεραν» δια της κυβερνήσεως 28 δις ευρω, τρώγοντας έρχεται η όρεξη.

Πάντα κάτι θα εφευρίσκεται τελικά για να καταλήγουν τα χρήματα από τις τσέπες των πολλών στις τσέπες των λίγων, αλλά ποιος φταίει γι΄ αυτό;;;

Με ένα διορισμό στο δημόσιο το «σύστημα» επί χρόνια εξαγόραζε την εξουσία και την ηγεμονία του. Ακόμα και τώρα όλοι είναι πρόθυμοι να καταθέσουν τον σταυρό προτιμήσεις τους για μια θεσούλα στο δημόσιο , αλλά τώρα οι κοτζαμπάσηδες δεν τους χρειάζονται, έχουν άλλα παιχνιδάκια για να κάνουν το πόπολο να υπακούει, φόβος , τρόμος και ειδήσεις.

Αυτό βέβαια είναι το ένα σκέλος του προβλήματος, το άλλο είναι η αταξία και η αναρχία της δημοσιονομικής κατάστασης, που όμως είναι στα ίδια και ίσως καλύτερα επίπεδα από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

Στην Ελλάδα όμως δεν υπάρχει κράτος, δεν υπάρχει δημόσια διοίκηση , και ο μηχανισμός λειτουργεί σαν ιδιωτικός στρατός και τσιφλίκι του κάθε δημογέροντα που εκπροσωπεί συμφέροντα, και όταν ανέβει στην εξουσία μοιράζει συμβόλαια και δουλειές

Εκεί είναι το πρόβλημα και αυτό δεν το αγγίζει κάνεις και ποτέ.