Παραθέτουμε το παρακάτω κείμενο γιατί πιστεύουμε ότι ενώ ο κόσμος αλλάζει εντούτοις παραμένει απόλυτα ίδιος.
Η ίδια επιχειρηματολογία, τα ίδια σάπια λόγια, οι ίδιες «προοπτικές» για οικονομική συνεργασία, και ευημερία , όταν πρέπει να σκύψεις και να δεχτείς αδιαμαρτύρητα την υποδούλωση.
Και ολα αυτά μέσα στα χιλιάδες πτώματα, στους εκατομμύρια πεινασμένους, κάτω από τη μπότα που σύνθλιβε . Πέστε μου τι έχει αλλάξει…
Το «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ» του Λαμπράκη έγραφε στο κύριο θέμα του στις 29/4/1941:
«Εντός εικοσιτετραώρων η κατάληψις της χώρας μας θα έχει συμπληρωθή. Ετσι η Ελλάς βγαίνει από τον πόλεμο - και βγαίνει οριστικώς από τον πόλεμον, καθ' ον τρόπον εβγήκαν όλαι σχεδόν αι χώραι της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Δεν είνε μόνη η Ελλάς που ευρίσκεται εις αυτήν τη θέσιν. Από της Νορβηγίας μέχρι του Ταινάρου και από των Πυρηναίων μέχρι των παρυφών της Ουκρανίας υπάρχει δι' όλους τους λαούς της Ευρώπης απόλυτος ταυτότης εις τας πολιτικάς και άλλας συνθήκας της υπάρξεώς των. Αυτό δεν το λέγομεν προς παρηγορίαν μας.
Τα λέγομεν διά να τονίσωμεν τη βασικήν κατά τη γνώμην μας αλήθειαν που δεν πρέπει ποτέ να φεύγη από τα μάτια μας, ότι δηλαδή τα ελληνικά προβλήματα που εδημιουργήθησαν από της 27ης Απριλίου δεν ημπορούν να αντιμετωπισθούν παρά εις το πλαίσιο της Νέας Ευρωπαϊκής πραγματικότητος.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι εφεξής αποτελούμεν μέρος ενός εκτεταμένου ηπειρωτικού συνόλου του οποίου όλα τα τμήματα θα έχουν αναποφεύκτως κοινότητα κατευθύνσεων και προπαντός κοινότητα συμφερόντων, οικονομικών και άλλων.
Αυτή η ηπειρωτική σύλληψις της υποστάσεώς μας πρέπει να αποτελέση το πλαίσιον μέσα εις το οποίον θα κινηθούμε.
Η τύχη μας είναι εφεξής αρρήκτως συνδεδεμένη προς την τύχη της γηραιάς Ηπείρου της οποίας αποτελούμεν τη νοτιοανατολικήν εσχατιάν».
Ο λαός όμως τότε, στις 22 Ιουλίου του 43, που αντιλαμβανόταν εν μέσω Γερμανικής κατοχής , αλλιώς το «καλό» του, κατέβηκε και διαδήλωσε εναντία στην παραχώρηση της Μακεδονίας στους Βουλγάρους. Και εναντία σε όλους αυτούς που μέσα από τις εφημερίδες τους δήλωναν υποταγή και υποτέλεια.
Τότε μπορούσε και αντιστέκονταν ακόμη, είχε πίστη και μάχονταν… Σήμερα ο «λαός» έγινε δημόσιος υπάλληλος.
Αύριο για το «καλό» μας θα γίνουν και άλλα, να είστε σίγουροι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος... Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είται εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δε είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς... Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν- περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν".
Καθημερινή - 29/4/1941
Μια φορά προδότης, πάντα προδότης.
Η πολιτική της εφημερίδας ήταν πάντα ενάντια στα συμφέροντα της Ελλάδας. Ακόμη και σήμερα. Καυχιόνται και για δημοκράτες οι δοσίλογοι των εθνικοσοσιαλιστών.
Δημοσίευση σχολίου