Μόνο σοκ.. καθόλου θεραπεία

Παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό με ενδιαφέρον, ένα ολοένα και αυξανόμενο πλήθος ατόμων που διατέλεσαν κορυφαία στελέχη και «μονάδες» του πολιτικού συστήματος που κυβέρνησε τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, να κρούουν τον «κώδωνα του κινδύνου» και να διατυπώνουν απόψεις για την «σωτηρία» της χώρας.

Αρκετοί μάλιστα μας μιλούν για ασθενή με «φυσητήρα», για τελευταία προσπάθεια πριν το μοιραίο , για σκληρές λιτότητας, 100 ετων, και αλλά τέτοια.

Ήταν οι ίδιοι που πριν από μερικά χρόνια από τις υπουργικές τους καρέκλες μας μιλούσαν για «δυνατή» Ελλάδα, ειναι οι ίδιοι οι οποίοι με τις αποφάσεις τους όμως μας έφεραν στο σημείο της σημερινής κατάστασης.

Και είναι οι ίδιοι οι οποίοι ενώ μας έφεραν εδώ που είμαστε, έρχονται τώρα να μας πουν τι πρέπει να γίνει για να βγούμε από εκεί που αυτοί μας έριξαν.

Πριν από μερικές μέρες σε τηλεοπτική εκπομπή είδαμε τον πρώην υπουργό Αλέκο Παπαδόπουλο να μας μιλαει για μέτρα σοκ και για μια οικονομία που έχει ήδη πεθάνει.

Μας μίλησε για φυσητήρες που κρατούν τον «ασθενή» στη ζωή και για μέτρα που πρέπει άμεσα να υιοθετήσουμε αν θέλουμε ο «ασθενής» δηλαδή η χώρα να εχει μια κάποια ελπίδα επιβίωσης.

Αυτά που δεν μας ειπε όμως ο πρώην υπουργός είναι γιατί φτάσαμε εδώ, και όταν ρωτήθηκε στο ποιοι τα φαγανε απάντησε ότι τώρα δεν είναι ώρα γι΄ αυτά.

Εμείς έχουμε αντίθετη άποψη, δεν μπορείς να βρεις την λύση ενός προβλήματος αν δεν κατανοήσεις το πρόβλημα, το λόγο για τον οποίο το πρόβλημα δημιουργήθηκε.
Και βεβαία δεν μπορείς να αφήσεις την διαχείριση του προβλήματος σ΄αυτους που το δημιούργησαν.

Και για να γίνουμε σαφής, ένα από τα πρόβλημα που οδήγησαν τη χώρα να βρίσκεται εδώ είναι η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος στο τομέα της υγείας.

Δισεκατομμύρια δαπανήθηκαν με το πρόσχημα της υγείας των πολιτών, για να καταλήξουν στις τσέπες των προμηθευτών του τομέα της υγείας , οι οποίοι χρέωναν και χρεώνουν 10 , 20 και 50 φορές περισσότερο, χωρίς μειοδοτικό διαγωνισμό, τα υλικά που προμηθεύονται τα νοσοκομεία.

Δαπανήθηκαν και συνεχίζουν να δαπανούνται δεκάδες δισεκατομμυρίων από τις τσέπες των πολιτών για τα ίδια υλικά που μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα τα αγόραζε στο ένα εικοστό της τιμής που τα αγοράζουμε εμείς. Γι΄αυτά ο κύριος υπουργούς που μας προτείνει τις λύσεις και τις θεραπείες σοκ δεν μας είπε τίποτε.

Για το πώς βρεθήκαμε να πληρώνουμε ακόμα και 50 φορές επάνω τα ιατρικά υλικά των δημοσίων νοσοκομείων άκρα του τάφου σιωπή.
Γιατι αυτά, και μερικά άλλα , μας έφεραν εδώ που είμαστε.

Και όμως ο κύριος Παπαδόπουλος αυτό θα έπρεπε να το ξέρει καλά, μιας και διατέλεσε υπουργός υγείας από το 2000 έως το 2002. Ας δούμε όμως τι έγινε και για το ίδιο υλικό που τα νοσοκομεία στην Ευρώπη πληρώνουν με ένα ευρω εμείς δαπανούμε ακόμα και 50 ευρω, ναι ναι για το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Με το ΦΕΚ 256/2-11-2001, ν. 2955/2001, μπορεί χωρίς διαγωνισμό να καθορίζεται ανώτατη τιμή προμήθειας των ιατρικών υλικών που τα χαρακτηρίζουν ότι δεν είναι «συγκρίσιμα» και έτσι οι προμηθευτές ιατρικού υλικού να «παρέχουν» τα προϊόντα τους στα νοσοκομεία.

Γι΄ αυτά όμως ο πρώην υπουργός που σημειωτέων επι υπουργίας του στο υπουργείο υγείας το 2001 ψηφίστηκε ο παραπάνω νόμος δεν μας είπε τίποτα.

Αρκέστηκε μόνο να μας δίνει τις πικρές «λύσεις» για το πρόβλημα μας…