Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Και όμως είναι όλα τόσο ξεκάθαρα...

Η άλλη όψη της κρίσης…
Αναγκαία για την επίτευξη του τελικού σκοπού

Βήμα βήμα κτίζεται το αυριανό γερμανικό μοντέλο για την Ευρώπη.

Το παιχνίδι ήταν στημένο από την αρχή, αυτή είναι μόνο μια πράξη του δράματος, δακρύβρεχτη αλλά αναγκαία πριν την «κάθαρση».

Όπως αναγκαία ήταν και η είσοδος όλων των χωρών του νότου στην ευρωζώνη με ισοτιμίες που θα οδηγούσαν την Γερμανία και την Γαλλία στην μαζική πώληση των προϊόντων τους στις χώρες αυτές, και θα τις στερούσαν κάθε ελπίδα ανάπτυξης των οικονομιών τους.
Γι΄αυτό και τα «στραβά» μάτια για την είσοδο στην περίφημη ΟΝΕ.

Η είσοδος ήταν στην πραγματικότητα υποδούλωση στο οικονομικό μπλοκ των ισχυρών της «ένωσης», όπου τα δικά σου είναι δικά μου και τα δικά μου παραμένουν δικά μου.

Γι΄ αυτό και η αυθαίρετη η θέσπιση,και η θρησκευτική προσήλωση στο όριο του ελλείμματος που δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3% του Α.Ε.Π. και του χρέους που δεν θα πρέπει να ξεπερνάει το 60%. Ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι αυτό θα ήταν θέμα χρόνου, για τις αδύναμες οικονομίες που δεχτήκαν αυτή την ισοτιμία με το ευρω, να το υπερβούν.

Και τότε … τότε θα ερχόταν η σειρά της Γερμανίας να κάνει παιχνίδι.

Και το είδαμε στην τελευταία σύνοδο και πως το «παίζει» το παιχνίδι αυτό και που οδηγεί την «ευρωπαϊκή ένωση». Το ουσιαστικό και σημαντικό θέμα ήταν και είναι η δυνατότητα αποπομπής χώρας μέλους της ΟΝΕ εξ΄ αιτίας των οικονομικών της στοιχείων και των «αδυναμιών»της .

Αυτό θα δίνει την δυνατότητα στην κυρίαρχη χώρα να επιβάλει την δική της οικονομική διακυβέρνηση στην «άτακτη» αυτή χώρα, έχοντας ως εναλλακτική λύση αν αυτή διαφωνεί την αποχώρηση της από το ευρω.

Έτσι στήνονται οι «αυτοκρατορίες», έτσι αφανίζονται τα κράτη και ετσι επιβάλλεται η οικονομική, πολιτική και ουσιαστική δικτατορία.

Χρειάστηκαν 30΄η γερμανη καγκελάριος και ο γάλλος πρόεδρος μόνοι τους για να συμφωνήσουν στο τελικό κείμενο, μετά απλώς το ανακοίνωσαν στους «ισότιμους» εταίρους τους που δεν είχαν καμία επιλογή από το να το αποδεχτούν.

Έτσι κτίζεται η αυριανή χιτλερική Ευρώπη…
Με μικρά βήματα μετά από οικονομικές «κρίσεις».

Δεν υπάρχουν σχόλια: