χωρίς καφέ δεν έχει επανάσταση.
Και ξαφνικά μέσα στον χαλασμό, στον καθημερινό τρόμο των δελτίων ειδήσεων και της μνημονικής προπαγάνδας μας προέκυψαν και οι «αγανακτισμένοι» πολίτες.
Η καθοδηγούμενη ασφαλιστική βαλβίδα που παρουσιάζει τον πολίτη χωρίς πολιτική άποψη, χωρίς στόχο , αλλά μόνο με το προσωπικό του περιεχόμενο.
«για τα παιδιά μου» , «για την νέα γενιά», «γι΄αυτους που έρχονται» και άλλα τέτοια συνθηματακια που δεν ανατρέπουν τίποτα και κανέναν, αλλά διαμορφώνουν το υπόστρωμα για μια συνάθροιση χωρίς πολιτική σκέψη και επιδίωξη.
Εμείς απλώς θέλουμε ηρεμία, καφέ και ευημερία, θέλουμε νέου τύπου ipad και όλα τα συναφή, γι΄αυτό «βρείτε τα» και «φτιάξτε» την κατάσταση.
Δεν θέλουν αυτοί οι αγανακτισμένοι να έχουν καμιά σχέση με την διαμόρφωση του συστήματος που τους κυβερνά, δεν τους ενδιαφέρει να ορίζουν αυτοί το παρόν και το μέλλον της χώρας τους, το μόνο που θέλουν είναι το γάλα από το μπιμπερό της εξουσίας για να κοιμηθούν χορτάτοι.
Δεν θέλουν αυτοί οι αγανακτισμένοι να έχουν καμιά σχέση με την διαμόρφωση του συστήματος που τους κυβερνά, δεν τους ενδιαφέρει να ορίζουν αυτοί το παρόν και το μέλλον της χώρας τους, το μόνο που θέλουν είναι το γάλα από το μπιμπερό της εξουσίας για να κοιμηθούν χορτάτοι.
Μια ομάδα λοιπόν πολιτών που όντας αγανακτισμένοι παίρνουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους και πάνε πλατεία. Είναι αγανακτισμένοι αλλά δεν έχουν οργή, είναι αγανακτισμένοι άλλα δεν έχουν επαναστατικότητα. Είναι "αγανακτισμένοι" αλλά η αγανάκτηση τους δεν έχει στόχο, δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο και διεκδίκηση, η αγανάκτηση είναι απόρροια της αβεβαιότητας και των συγκυρίων και όχι ενάντια στην πολιτική , και τους εκφραστές της, που δημιούργησε το πρόβλημα. Το μόνο μήνυμα τους «βρείτε τα» .
Οι πραγματικές και αυθόρμητες λαϊκές κινητοποιήσεις διεκδικούν πάντα την κατάρρευση του πολιτικού κατεστημένου που δεν τους εκφράζει και τους επιβάλει πολιτικές που δεν αποδέχονται οι εξεγερμένοι.
Όταν το στοιχείο της ανατροπής εκλείπει τότε δεν υπάρχει αμφισβήτηση σ΄αυτά που το πολιτικό σύστημα και οι εκφραστές του επιβάλουν.
Τότε η «επανάσταση» των πολιτών είναι στημένη από την ίδια την εξουσία.
Οι "αγανακτισμένοι" πολίτες μας θυμίζουν έργα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου όπου η υπηρέτρια ήταν στεναχωρημένη όταν το ζευγάρι για το οποίο δούλευε τσακωνόταν, και αυτη πάντα έπαιρνε το μέρος της «κυρίας». Η έγνοια της και η στενοχώρια της ήταν αν θα "τα βρουν" τ΄ αφεντικά της. Τότε η «επανάσταση» των πολιτών είναι στημένη από την ίδια την εξουσία.
Αυτή η προμοταρισμενη και καθοδηγούμενη από το ίδιο το σύστημα «διαμαρτυρία» είναι μια ακόμα απόδειξη της λοβοτομής και του ευνουχισμού της ελληνικής κοινωνίας.
Λίγος καφές, πολύ συζήτηση, τα κινητά να καταγράφουν το χάπενινγκ, οι τηλεοράσεις σ΄απευθειας μετάδοση ουσιαστικά να διαφημίζουν και να παρακινούν τους αγανακτισμένους να βάλουν τα καλά τους και να σπεύσουν.
Λίγος καφές, πολύ συζήτηση, τα κινητά να καταγράφουν το χάπενινγκ, οι τηλεοράσεις σ΄απευθειας μετάδοση ουσιαστικά να διαφημίζουν και να παρακινούν τους αγανακτισμένους να βάλουν τα καλά τους και να σπεύσουν.
ΟΧΙ αυτό δεν είναι κίνημα πολιτών, αυτή είναι μια άλλη , μια ακόμα ευφάνταστη ιδέα των επιτελείων ψυχολογικού σχεδιασμού για να μας κάνουν χαζούς και ηλίθιους.
Όταν ίσως κάποτε η ανάγκη, η φτώχεια, και η δυστυχία βγάλει το κόσμο από τα σπίτι του, δεν θα τον βγάλει για να παει να στήνετε στις πλατείες και να βλέπει το τερματικό του υπολογιστή του. Θα βγάλει για ν΄ ανατρέψει .
Θα τον βγάλει η οργή , η οργή που θα έχει γιατί θα πεινάει, και τότε αυτοί οι «αγανακτισμένοι» θα φαίνονται σαν τα επαναστατικά παιδάκια των πρωιναδικων της τηλεόρασης και της πλαζ .
Η αγανάκτηση αυτή των «αγανακτισμένων» είναι κάτι σαν την καλοκαιρινή μόδα που θα φορεθεί φέτος, και δεν έχει καμιά μα καμιά σχέση με την καταλυτική και δυναμική έκφραση των πολιτών όταν αναζητούν την ισοπέδωση ενός συστήματος που τους έβαλε στο περιθώριο αφού πρώτα τους απαξίωσε .
12 σχόλια:
Συμφωνώ απολύτως.
Οι πραγματικές και αυθόρμητες λαϊκές κινητοποιήσεις διεκδικούν πάντα την κατάρρευση του πολιτικού κατεστημένου που δεν τους εκφράζει και τους επιβάλει πολιτικές που δεν αποδέχονται οι εξεγερμένοι.
Όταν το στοιχείο της ανατροπής εκλείπει τότε δεν υπάρχει αμφισβήτηση σ΄αυτά που το πολιτικό σύστημα και οι εκφραστές του επιβάλουν.
Εγώ όταν νιώθω αγανάκτηση θέλω να τα σπάσω, να βρίσω κλπ, εδώ εμφανίζουν πολίτες που είναι και αγανακτισμένοι και ειρηνικοί, το ένα εξαιρεί το άλλο.
Είναι ολοφάνερο το ότι το όλο «κίνημα» είναι στημένο,
Που είναι τα ματ (που σφυροκοπούσαν συνταξιούχους (εξίσου ειρηνικούς , έτσι για να μην ξεχνάμε), Και που στο καλό είναι οι «κουκουλοφόροι» ?, άσε που από το μεγα μέχρι και το σκαι ουσιαστικά μας παρακαλάνε να κατέβουμε πλατεία .
Και βεβαίως τα προβλήματα όχι μόνον παραμένουν αλλά οι συνθήκες επιβίωσης γίνονται όλο και πιο ανυπόφορες.
Καμιά φορά σκέπτομαι ότι θέλω να περάσουν και άλλα «μέτρα», και άλλα και άλλα, έτσι μόνον για να δω που θα πάει, τι πρέπει να γίνει για να κατέβουν οι πολίτες όχι στις πλατείες αλλά στους δρόμους , όχι με καφέδες αλλά με σφυριά και κασμάδες για να εκφράσουν την αγανάκτηση τους.
Αλλά μετά σκέπτομαι μια σκηνή από τα 120 ΜΕΡΕΣ ΣΤΑ ΣΟΔΟΜΑ, που τους βάζουνε να κάνουν μπάνιο στα κόπρανα και η μόνη αντίδραση είναι να ρωτήσουν «γιατί το κάνετε αυτό σε εμάς ?«.
Δανάη
Μαζι με την ελεγχόμενη χρεοκοπία μας συστήνουν και την ελεγχόμενη «αγανάκτηση»
ΣΩΣΤΟΣ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ....
Κατ'αρχάς , καλημέρα σε όλους
Θα ήθελα απλώς να πώ πως , με όλο τον σεβασμό , βρίσκω υπερβολική την κριτική , ίσως γιατί περιμένουμε υπερβολικά πράγματα απο τισ συγκεκριμένες κινητοποιήσεις . Φυσικά και δεν πρόκειται να υπάρξει ανατροπή με τον συγκεκριμένο τρόπο , εκτός αν αυτός μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο στην πορεία , πράγμα που είναι δύσκολο να προβλεφθεί αυτή τη στιγμή. Άποψή μου είναι πως το κίνημα προοδευτικά θα ατονήσει , γεγονός που όμως δεν μειώνει την σημασία του , καθότι για πρώτη φορά ο κόσμος είναι στον δρόμο και συζητά , προσπαθώντας να αντιληφθεί τί του φτάιει, έχει κλείσει την τηλεόραση και αντ'αυτού ακούει τον διπλανό του. Ας μην υποτιμούμε τουλάχιστον την αξία της ανταλλαγής απόψεων που λαμβάνει χώρα στις πλατείες αυτή τη στιγμή και ότι είναι πιθανόν να γεννηθεί απο αυτές στο μέλλον.
Ο «κόσμος» οδηγείται προς τα εκεί, προς την πλατεία. Και οδηγείται με μοναδικό στόχο την κατάσταση στην πρότερη μορφή της, να «ξαναπάρει» πίσω αυτό που είχε .
Δεν αμφισβητεί, δεν ανατρέπει δεν διεκδικεί την κατάρρευση αυτού του μοντέλου, ισα ισα που υποτίθεται ότι παλεύει για την διατήρηση του.
Ετσι έχουμε ένα περιορισμένο πεδίο μέσα στο οποίο του επιβάλουν να κινείται, όπως κάνουν και τα δελτία ειδήσεων με τους «σχολιαστές».
Ορίζουν δηλαδή οι «σχολιαστές» των δελτίων τις αμφισβητήσεις και τα όρια που πρέπει να κινηθούν οι πολίτες.
Η πραγματική λαϊκή αγανάκτηση εχει πάντα το στοιχείο της οργής και στο πέρασμα της πυρπολεί γιατί βιώνει την απόγνωση, αυτή άλλωστε δημιουργεί την οργή .
@ mediaspotgr
Δεν διαφωνώ μαζί σου , απλώς νομίζω πως όπως είναι λάθος εκείνος που θεωρεί πως αυτό που γίνεται στις πλατείες είναι "επανάσταση" , δεν είναι και σωστό να είμαστε 100% απορριπτικοί απέναντί του.
Αν οι άνθρωποι δεν έρθουν σε επαφή άμεσα και χωρίς μεσάζοντες, ώστε να συγκεκριμενοποιήσουν ποια είναι τα κοινά τους αιτήματα, είναι ακόμα πιο δύσκολη η διαμόρφωση μιας συγκεκριμένης τάσης αλλαγής.
Έχεις επίσης απόλυτο δίκιο όταν λές "Ο «κόσμος» οδηγείται προς τα εκεί, προς την πλατεία. Και οδηγείται με μοναδικό στόχο την κατάσταση στην πρότερη μορφή της, να «ξαναπάρει» πίσω αυτό που είχε ."
Όντως, το μότο είναι "θέλουμε πίσω την παλιά ζωή μας - θέλουμε πίσω την παλιά μας χώρα" και αυτό δεν είναι σωστό , είναι όμως αναμενόμενο.Η γνώμη μου είναι πως (δυστυχώς) σπάνιες είναι οι αλλαγές και οι επαναστάσεις που εμφανίζονται για λόγους αρχής και ιδεολογίας. Οι επαναστάσεις ανακύπτουν για λόγους επιβίωσης , οι οποίοι γεννούν και την απελπισία και την οργή που είναι απαραίτητες για την ανατροπή. Και όσο και αν δικαιολογημένα είμαστε θυμωμένοι , η αλήθεια είναι πως για ένα μεγάλο μέρος των ελλήνων , θέμα επιβίωσης δεν τίθεται (ακόμα). Άρα, επανάσταση και πραγματική αλλαγή και δημοκρατία , δεν θα έχουμε ακόμα.
Το σημαντικό στοιχείο αυτών των εκδηλώσεων είναι ο διάλογος που πραγματοποιείται στα πλαίσιά τους και όχι η διαμαρτυρία (της οποίας τα αδύνατα σημεία ανέφερα παραπάνω). Όταν και αν όμως έρθει η ώρα της ουσιαστικής διαμαρτυρίας , ευελπιστώ πως η ανταλλαγή απόψεων και οι ζυμώσεις που γίνονται αυτή την στιγμή , θα βοηθήσουν αυτή να στραφεί προς μια κατέυθυνση επωφελέστερη και όσο το δυνατόν πιο δημιουργική.
Ίσως απλώς προτιμω να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο , αλλά αυτή είναι η άποψή μου.
Συναισθηματική η προσέγγιση σου που περιέχει ιδεαλισμό.
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα διακρίνεται από ωμότητα. Ωμότητα και συμφέρον, άσχετα αν ο άλλος πεθαίνει στο βωμό αυτών των συμφερόντων.
Κανένας πολίτης απ΄αυτους που πηγαίνουν με τις Harley μηχανές τους, και με τις κοπελιές τους στο πίσω μέρος της σέλας να καταγράφουν στο κινητό το χαπενιγκ, δεν θα κατέβει να ανατρέψει και να διεκδικήσει την κατάρρευση αυτού που είναι σάπιο.
Το «σάπιο» είναι το πεδίο αναφοράς τους , αυτό που εκφράζουν , και αυτό που θέλουν να διατηρήσουν.
Το «σύστημα», δηλαδή αυτό που αποδεχόμαστε, είναι πολύ έξυπνο και δημιουργικό και έτσι του επιτρέπει να διατηρείται.
Διαχέει την απόλυτη εξουσία του σε μικροεξουσιες «κλαδών» της κοινωνίας με προνόμια .
Αυτοί οι «κλάδοι» είναι που «αγανακτούν» τώρα. Όχι γιατί έρχονται σε ρήξη με την εξουσία , αλλά γιατί τους αφαιρούν μέρος της μικροεξουσιας που τους έδωσε το ίδιο το σύστημα.
Και τους την έδωσε το σύστημα βέβαια όχι από καλοσύνη αλλά για να κάνει πιο εύκολα την δουλειά του.
Ποτέ οι «αγανακτισμένοι» δεν θα εξελιχθουν σε κάτι διεκδικητικό, εκτός του να πάρουν πίσω εκείνα που έχασαν.
Ποτέ οι «αγανακτισμένοι» δεν θα γίνουν ανατρεπτικοί. Αυτό που θέλουν , γι΄αυτό άλλωστε τους πριμοδοτούν και τους προβάλουν, είναι η διατήρηση.
Ηλέκτρα
«Ποτέ οι «αγανακτισμένοι» δεν θα εξελιχθουν σε κάτι διεκδικητικό, εκτός του να πάρουν πίσω εκείνα που έχασαν.»
Εδώ διαφωνώ, οι συνθήκες που βιώνει κάνεις, είναι αυτές που συν-διαμορφώνουν την πρόθεση και τις πράξεις μας.
Αν λοιπόν ο κάθε τύπος με την Harley από ας πούμε υπάλληλος της εφορίας με «δεύτερο μισθό», σύζυγο, δυο παιδιά, φροντιστήρια και δόσεις για το σπιτάκι (Greek nuclear family), γίνει άνεργος που του βγάζουν το σπίτι στο σφυρί με όλα τα παρελκόμενα… τότε υπάρχει ακόμα και για αυτόν η πιθανότητα να εξελιχτεί σε κάτι διεκδικητικό.
Όταν συμβεί αυτό Ηλέκτρα τότε θα δεις ένα άλλο είδος «αγανακτισμένων» πολιτών που δεν θα πηγαίνουν στην πλατεία με τον καφέ τους και τις μηχανές τους.
Τότε τα πράγματα θα είναι «αυθεντικά» και ανατρεπτικά, αλλά τότε δεν θα τους θέλει η εξουσία που τώρα τους παρακινεί. Τότε θα αποτελούν κίνδυνο για την εξουσία.
Και με τον ορο εξουσία εννοώ αυτούς που επιβάλουν, αδιαφορώντας για την βούληση της πλειοψηφίας.
Ίσως να τα βλέπω ιδεαλιστικά τα πράγματα, ίσως έχεις δίκιο , αν και νομίζω πως δεν διαφωνούμε. Η αλήθεια όμως είναι οτι σε αυτό το στάδιο , μόνο εκτιμήσεις μπορεί να κάνει κανείς, και δεν δικαιούται να είναι απόλυτος.
Με όλη την εκτίμηση που σου τρέφω όλο αυτό τον καιρό που σε παρακολουθώ , θα σου πρότεινα τουλάχιστον να κάνεις μια δοκιμή να συζητήσεις όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα που γράφεις σ'αυτό το μπλόγκ , με κάποιον στην πλατεία της πόλης σου. Ίσως έτσι έχουν μεγαλύτερη απήχηση , που αναμφίβολλα αξίζουν.
Δημοσίευση σχολίου