Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Θεατρικά έργα…

Πιστεύετε τελικά αυτά που ακούτε και αυτά που βλέπετε στους τηλεοπτικούς δέκτες και στις δηλώσεις των πολιτικών «αρχηγών»;;;
Πιστεύετε δηλαδή ότι ο ένας επιθυμεί συναίνεση, ο άλλος έκανε μια πρόταση και αφου συζήτησαν είπαν ότι διαφωνούν;;;
Πιστεύετε ότι τώρα που φτάσαμε στην τελική ευθεία του αρχικού σκοπού, τώρα που μετά απ΄ όλο αυτό το τρόμο και τον πανικό που έσπειραν για 18 μήνες, θα πουν οι πολιτικοί «αρχηγοί» ότι διαφωνούν , και η τριμελής επιτροπή των δανειστών θα πει δεν σας δίνω τώρα την δόση του δανείου;;;
Πιστεύει κάνεις πραγματικά όλα αυτά που σερβίρουν τα δελτία ειδήσεων των εργολάβων της ενημέρωσης, που μόνο σαν φτηνά σενάρια περιοδικών αστρολογιας  ακούγονται.
Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι τώρα συζητιούνται οι διαφορές και γίνονται οι προσεγγίσεις;;;
Το παιχνίδι έχει στηθεί από πολύ καιρό πριν, περισσότερο απ΄ότι φαντάζεστε.
Οι ειδικοί  του ψυχολογικού σχεδιασμού της «επιτροπης»  έχουν καταστρώσει και πάλι τα σενάρια, και ομολογώ ότι τα βρίσκω χωρίς φαντασία.
Όλο τα ίδια και τα ίδια, οι σεναριογράφοι στερούνται πρωτοτυπίας,  η δόση που αν δεν πάρουμε χρεοκοπούμε, τα αδιέξοδα, η δύσκολη κατάσταση που βρισκόμαστε, αμάρτησε για το παιδί της, σάλτσες, και όλα τα σχετικά του παλαιου κινηματογράφου.
Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση έχουν ηδη συμφωνήσει πριν ακόμα τεθεί το ζήτημα, απλώς επικοινωνιακά πρέπει να σερβιριστεί κατάλληλα η "συμπραξη". Και αν είναι δυνατό να γίνουν και αμοιβαίες υποχωρήσεις στα νέα «μέτρα».
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρξει συμφωνία, ο λόγος είναι πολύ απλός. Πρέπει να ψηφιστεί η δανειακή σύμβαση , η οποία δεν έχει ψηφιστεί από την βουλή ακόμα, και αναφέρομαι στην αρχική των 110 δισ. Αυτό που έχει ψηφιστεί είναι το μνημόνιο το οποίο αποτελεί μέρος της δανειακής συμβάσεως.
Τώρα λοιπόν θα ψηφιστεί από την βουλή και η νέα πια δανειακή σύμβαση. Γι΄αυτό και να είστε σίγουροι ότι έχουν συμφωνήσει. Βλέπετε τα συμφέροντα που αντιπροσωπεύουν δεν αφήνουν περιθώρια καμιάς άλλης επιλογής.
Το κερασάκι τώρα στην τούρτα καθώς φαίνεται θα είναι η «αποδοχή» από την κυβέρνηση της «πρότασης» της αντιπολίτευσης για ενιαίο φόρο 15%.
Από την αρχή το έργο ήταν γραμμένο και περίμενε τους ηθοποιούς να το παίξουν και το κοινό να το δει.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα συμφωνήσω με τα γραφόμενα σου: από το κόμμα της αξ. αντιπολίτευσης αλλά και του ευρύτερου περιβάλλοντος της κάνουν λόγο για (άδολη) αποτυχία του μνημονίου και απλή ανικανότητα της κυβέρνησης. Για αναζήτηση ευθυνών της κυβέρνησης ούτε κουβέντα, και όσων αφορά την τρόικα... “δεν γνωρίζουμε καμία τρόικα!”. Σε κάποιο βαθμό την ίδια κασέτα παίζουν και τα μικρότερα κόμματα.
Προσπαθούν να κάνουν μια ομαλή μετάβαση εξουσίας από το ένα κόμμα στο άλλο, αντικαθιστώντας το μνημόνιο Ι με το μνημόνιο ΙΙ , το οποίο θα έχει διαπραγματευτεί σκληρά ο Σαμαράς και με το οποίο θα μας σώσουν επιτέλους. Νομίζω ότι σκοπός του εγχειρήματος (εκτός από το να διασώσουν τον Γιωργάκη που είναι μεστά σκατά -που έλεγε και ο Ντομινίκ) είναι να γίνει η τράμπα χωρίς να βάλουν τον κόσμο σε ένα τριπ του τύπου εκλογές με εφ' όλης της ύλης προβληματισμό, αλλά να περιορίσουν πάρα πολύ το αντικείμενο της αντιπαράθεσης, πχ με το βαρετό πλέον “διάσωση η χρεοκοπία”. Παλιά μου τέχνη... ίσως. Το πως θ' αλλάξουν καπετάνιο στον Τιτανικό θέλω να δω.
Σ.

mediaspotgr είπε...

Ο τιτανικός όπως όλοι ξέρουμε βυθίστηκε. Το πρόβλημα δεν είναι η αλλαγή στην «ηγεσία» αυτού που αποκαλούμε κυβέρνηση. Το πρόβλημα είναι τι αποδέχεται ο πολίτης.
Όλα τ΄άλλα απορρέουν απ΄ αυτο . Και ο Έλληνας πολίτης τ΄ αποδέχεται όλα αρκεί να μην κατασκευαστεί στην περιοχή του ένας ΧΥΤΑ, ας κατασκευαστεί σ΄ άλλη περιοχή. Τα δέχεται όλα αρκεί να περνά εκείνος καλα, να παίρνει εκείνος τα φακελάκια, να εχει εκείνος την θέση και την καρέκλα με την «υπογραφή».
Όταν ο καθένας χωριστά αποτελεί σαν άτομο τον ορισμό της διαφθοράς, δεν μπορείς να περιμένεις το άθροισμα αυτών των ατόμων στο σύνολο τους να μας δώσουν κάτι διαφορετικό εκτός από την διαφθορά στο μέγιστο, πόσο μάλλον κατι καλό και διαυγές.
Το πρόβλημα είναι ο αμοραλισμός της ελληνικής κοινωνίας και ατομικά των πολιτών που την συνθέτουν.