Το μετέωρο βήμα της Ελλάδας…

Το χορό άνοιξε πριν από λίγους μήνες ο Διευθυντής του ΔΝΤ όταν σε μια συνέντευξη του μίλησε για μια Ελλάδα που είναι χωμένη μέχρι το λαιμό στα σκάτα όπως είπε.

Μετά από λίγο καιρό ο υπουργός οικονομίας της Γερμανίας Σοίμπλε έκανε γνωστό ότι τον Ιούνιο θα κρινόταν η βιωσιμότητα ή όχι του ελληνικού χρέους, και τότε θα πάρουν τις αποφάσεις.

Το πάρτι ειχε ήδη αρχίσει και η δεύτερη φάση του σχεδίου ήταν ήδη σε εξέλιξη. Η ΕΚΤ σταμάτησε να αγοράζει ελληνικά ομόλογα στην δευτερογενή αγορά εκτοξεύοντας τα spreads των ομολόγων ακόμα και στις 1350 μονάδες βάσης.

Οι «κερδοσκόποι» ήταν ήδη σε πολεμικό σχηματισμό και δεν πήρε πολύ να πάρουν την σκυτάλη, Τα cds που έληγαν έδιναν μοναδική ευκαιρία για μεγάλη κέρδη.

Αλλά και πάλι όπως και στη προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ , οι «κερδοσκόποι» ήταν τα εκτελεστικά όργανα, το μέσο για την επίτευξη του σκοπού. Ο πανικός και ο φόβος έπρεπε να διοχετευτούν σε υπέρμετρες δόσεις.

Το σκηνικό ήταν στημένο, με καταιγιστικούς ρυθμούς το ένα μετά το άλλο τα ξένα ΜΜΕ μιλούσαν ξαφνικά για άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

 Μάλιστα μερικοί αναφέρονται  και σε αναδιάρθρωση με «κούρεμα» της τάξεως του 80%, πράγμα που αν το μεταφράσουμε σε πολιτικούς και οικονομικούς όρους ουσιαστικά σημαίνει και έξοδο της Ελλάδας από την ζώνη του ευρω.

"Σύμβουλοι" της Γερμανικής καγκελαρίας μιλούν ανοικτά πλέον για αναδιάρθρωση και «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, πράγμα απαγορευμένο μέχρι πρότινος.

Ήταν πλέον σαφέστατο ότι ήρθε η ώρα για να προχωρήσουμε στο «επόμενο» βήμα.

Το επόμενο αυτό βήμα προϋποθέτει περαιτέρω επέκταση των δανείων της τριμελής επιτροπής και ουσιαστικά της μετατροπής των ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες σε κρατικά ενυπόθηκα δάνεια .

Το 2013 είναι το ορόσημο γιατί τίθεται σε λειτουργία ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης της Ε.Ε. και μέχρι τότε θα έχει αναθεωρηθεί και η συμφωνία της Λισαβόνας, θα υπάρχει λοιπόν όλο το οπλοστάσιο για την ελεγχόμενη "χρεωκοπία" της χώρας, που όμως τώρα στην περίπτωση μας θα είναι πτώχευση.

Η Ελλάδα   όμως  πρέπει να μείνει στην «εντατική», να κρατηθεί στη ζωή πάση θυσία μέχρι το 2013 ,   και αυτό προϋποθέτει επιμήκυνση του συνολικού πακέτου του χρέους της με μείωση του επιτοκίου, και μερική επαναγορά του χρέους της στην τιμή κτήσης.

 Αυτό μπορεί να την κρατήσει όρθια μέχρι να υιοθετηθεί από όλους η αναθεώρηση της συμφωνίας της Λισαβόνας , η οποία δίνει την δυνατότητα να προχωρήσουν οι δανειστές στην ελεγχόμενη χρεωκοπία μιας χώρας μέλους της ΟΝΕ , μόνο με την σύμφωνη γνώμη της ΑΠΛΗΣ πλειοψηφίας των δανειστών .

Ο Έλληνας πρωθυπουργούς πανηγύρισε γι΄αυτό στις 11 και στις 25 Μαρτίου , άνοιξε λοιπόν διάπλατα τις πόρτες για το επόμενο κύκλο της ελληνικής  «κρίσης» .

Μόνο που αυτή τη φορά το σενάριο και από νομικής πλευράς υπάρχει για την πτώχευση της χώρας μετά την αναθεώρηση της Λισαβόνας.

Από κει και πέρα τα πράγματα και η προπαγάνδα πρέπει να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα όλων αυτών και είναι πλέον θέμα μηχανισμών αλλά και επικοινωνιακής διαχείρισης  πως θα μεθοδεύσουν τις εξελίξεις για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αποτέλεσμα που δεν είναι άλλο από την «ελεγχόμενη» πτώχευση της χώρας. Και δεν  μιλάμε για ελεγχόμενη χρεωκοπία αλλά για ελεγχόμενη πτώχευση, αφού ως χώρα έχουμε παραιτηθεί της εθνικής μας κυριαρχίας αμετάκλητα και άνευ όρων .