Το παιχνίδι της εξουσίας για τον περιορισμό των λαϊκών ελευθεριών είναι τόσο παλαιό όσο και οι ίδιες οι κοινωνίες. Δημιουργήθηκε για να καταστείλει και να ελέγξει κάθε μορφής λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στη δύναμη που οι λίγοι επιβάλουν στους πολλούς.Το παιχνίδι της τρομοκρατίας πριν γίνει το νέο δόγμα της νέα τάξης ήταν ο μπαμπούλας για πολλούς «ηγέτες» που πατώντας στο φόβο και σπέρνοντας το τρόμο στους πολίτες περιόρισαν και κατέστειλαν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα, ενω παράλληλα βάσισαν την εξουσία τους σε αυτό.
Οι σημερινές εξελίξεις παγκόσμια, δεν είναι άγνωστες, δεν τις βλέπουμε για πρώτη φορά. Οι αντιτρομοκρατικοί τρομονομοι, οι συλλήψεις και οι κρατήσεις χωρίς δίκη, τα γκουανταναμο και τα άλλα ευαγή ιδρύματα δεν είναι πρωτόγνωρα.
Τα ιδία εφάρμοσαν και οι Ναζί το 33 στη γερμάνια. Πρώτο προϊόν τους το Νταχαου και η αναμόρφωση του σε θέρετρο των απανταχού «αντιδραστικών» πολιτών.
Από τα πρώτα μέτρα του Χίτλερ όταν ανέλαβε την εξουσία ήταν και η λεγόμενη «ασφαλή επιτήρηση» όπου η αστυνομία μπορούσε να συλλαβει τον οποιοδήποτε ακόμα και μέσα στο σπίτι του χωρίς ένταλμα και να τον «προωθήσει» σε ένα από τα «θέρετρα» για όσο καιρό «χρειαζόταν» χωρίς δίκη και καμιά άλλη υποχρέωση.
Υπάρχει μια συνεχή και αέναη σχέση μεταξύ τρομοκρατίας και λαϊκών διεκδικήσεων. Αυτή η σχέση δημιουργείται τεχνητά απο την εξουσία, που δημιουργεί τις «οργανώσεις», για να ευδοκιμήσουν οι συνθήκες εκείνες που το κράτος ασκώντας τις εξουσίες του για την επιβολή της «νομιμότητας» και της «ασφάλειας» θα επέμβει και θα συλλαβει τους διαδηλωτές – «τρομοκράτες»!!!
Πως γίνεται αυτό ;;; Απλό, χρειάζονται μόνο τους δικούς τους «τρομοκράτες» και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι έμμισθοι «δημοσιογράφοι» στις ζούγκλες τους και στους κίτρινους τύπους τους που περνούν συνεντεύξεις, κατ΄ εντολή των αφεντικών τους, από κρατικά εργαζομένους «τρομοκράτες». Και διαμορφώνουν τις συνθήκες για να δράση το κράτος εναντία σε κάθε λαϊκή διαμαρτυρία και διεκδίκηση για δημοκρατία, αξιοκρατία...
Τελικά όλοι έχουν το ρόλο τους στον αγώνα της εξουσίας για περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των πολιτών. Αλλά και πάλι αυτός δεν είναι αυτοσκοπός. Ο καυγάς και το πανηγύρι, το μάντρωμα του λαου, γίνεται για το πάπλωμα. Για να μπορεί η ολιγαρχία, αυτοί που κατέχουν τον πλούτο να βλέπουν τους εργαζομένους απο μακριά να δουλεύουν γι΄ αυτούς και τις τσέπες τους.
Για να μπορούν οι τράπεζες να επιβάλουν ληστρικά επιτόκια ασύδοτες, γράφοντας στα παλαιά τους τα παπούτσια κάθε δικαστική απόφαση. Τι τις νοιάζει άλλωστε, το κράτος είναι αυτές. οι άλλοι που διαδηλώνουν είναι οι «τρομοκράτες», έχουν δέσει καλά το «γάιδαρο» τους τα αφεντικά του συστήματος .
Ποιος θα βγει να μιλήσει;;; να υψώσει φωνή όταν σε κλέβουν τα ασφαλιστικά ταμεία με τα δομημένα ομόλογα, όταν σε βγάζουν στην σύνταξη στα 70!!! Όποιος μιλάει είναι «τρομοκράτης».
Παλαιά η συνταγή, όσο παλαιά και η ανάγκη του ανθρώπου να εκμεταλλεύεται τον συνάνθρωπο του.
Στις διαδηλώσεις, στην ελεύθερη έκφραση μέσα από το πανεπιστημιακό άσυλο , σε κάθε ελεύθερη και αδέσμευτη διαμαρτυρία, παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος για μια στοιχειώδη αντίδραση του λαού και της νεολαίας ενάντια σε αυτά που η εξουσία προσπαθεί να επιβάλλει.
Ύποπτοι του μέλλοντος... δημιουργούνται τώρα.
Καληνύχτα και καλή τύχη...Κυρίαρχε Λαέ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου