Η βία δεν είναι ενδογενής, δεν υπάρχει στα γονίδια του ατόμου, όπως τα φασιστακια του νέου δόγματος και της νέας τάξης θέλουν να μας το επιβάλουν.
Η βία, όπως και όλα τα αλλά που την ακολουθούν, είναι παράγωγο από κοινού εξωτερικών και κοινωνικών συνθηκών. Οι κοινωνικές συνθήκες της ανθρωπότητας, της κοινότητας κλπ, είναι εκείνες που καθορίζουν τόσο την ατομική όσο και την κοινωνική συνείδηση και ΟΧΙ αντίστροφα.
Από την στιγμή όμως που δεν αποδεχόμαστε ότι οι εξωτερικές και κοινωνικές συνθήκες διαμορφώνουν την συνείδηση μας, τότε το μόνο που κάνουμε είναι να γινόμαστε εκφραστές της αποδοχής της κοινωνίας ως έχει, με συνέπεια να αποκλείουμε την πιθανότητα διαμόρφωσης πραγματικών λύσεων για τα προβλήματα που διερευνώνται.
Η ηθική, το καλό και το κακό, είναι προϊόν και παράγωγο της καταπίεσης πάνω στις μάζα, και όχι απόρροια κληρονομικών και γονιδιακων καταβολών.
Η αστική ηθική θέλει όλα να είναι απόρροια της ατομικής πρωτοβουλίας και όχι των συνθηκών που την δημιουργήσανε.
Η πραγματικότητα μέσα στην οποία τα άτομα βιώνουν την καθημερινότητα τους, σύμφωνα με αυτη την ηθική, δικαιολογείται από την ατομικότητα του καθενός και ποτέ από το γεγονός ότι τα άτομα είναι υποκείμενα της κατάστασης, που η θέση του καθενός στην κοινωνική ιεραρχία επιφέρει και τις ανάλογες συνέπειες. Αποφεύγετε ετσι επιμελώς η κοινωνική κριτική.
Αγνοώντας επίσης και μη δίνοντας απάντηση, με αυτόν τον τρόπο, στο αν ποτέ υπήρχε κοινωνία και κατ΄ επέκταση εξουσία, που η δομή της να στόχευε στην εξυπηρέτηση των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων της κοινωνίας αυτής, και στην προώθηση της ευτυχίας τους. Ή μήπως όλες ήταν βασισμένες στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Παράγωγο της οποίας είναι και η δυστυχία, όπως και η βία, σαν αντιστάθμισμα και αντίδραση στη δράση της εξουσίας .
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου