Χρειάστηκαν ἀρκετοὶ αἰῶνες γιὰ νὰ περάσουμε ἀπὸ τὸ σκοταδιστικό· «πάντων μέτρον ἄνθρωπος» σὲ μιὰ πιὸ μετρημένη, δημιουργοκεντρικὴ προσέγγιση τοῦ κόσμου. Ἐπ' ἑσχάτων, ἡ μικρὴ ἀθλιότητα ποὺ ἔχει τὸ θράσος νὰ αὐτοαποκαλεῖται ἄνθρωπος, ξανακυλᾷ στὴν ἀντίληψη ὅτι τὰ πᾶντα περιστρέφονται γύρω του.Ἀφορμὴ γιὰ τὸ παρὸν μοῦ ἔδωσε ἡ φρικιαστικὴ εἰκόνα ἑνὸς κακόμοιρου μικροῦ ζῴου πού, ἕρμαιο τῶν ὀρέξεων ἑνὸς «ἀνθρωπίνου» ὄντος, ἀναγκάστηκε νὰ ταξιδέψῃ μὲ τὸ Μετρό, κλεισμένο σὲ ἕνα πολὺ πρακτικό, γιὰ τὸν ἰδιοκτήτη του, βαλιτσάκι.
Κ' ἄλλα σημεῖα καιρικὰ μαρτυροῦν τὴν μεγέθυνση αὐτῆς τῆς τάσεως. "One ideal totality: YOU", διακηρύσσει στεντορείως διαφημιστικὴ ἐκστρατεία τῶν ἡμερῶν. Ἐπίσης, χρόνια τώρα οἱ διάφορες προτεσταντικὲς σέκτες παροτρύνουν κάθε ἄνθρωπο νὰ ἀναπτύξῃ μιὰ καθαρῶς ἀτομικὴ σχέση μὲ τὸν Σωτῆρά του. Στὸν ἐμπορικὸ τομέα, ἡ ἐξατομίκευση τοῦ προϊόντος προωθεῖται ἀπὸ τὸ μάρκετινγκ ὡς τὸ ἀντίδοτο στὴν μαζικοποίηση.
Ὅλ' αὐτὰ σημαίνουν ὅτι κᾄπου στὴν πορεία ἀνάπτυξης τῶν κοινωνιῶν μας χάθηκε μιὰ πολὺ βασικὴ ἔννοια, ὀντότητα, ἑνότητα κοινωνική: ἡ ὁμάδα.
Ἡ ἀβάσταχτη ἠλιθιότητα τοῦ οἴεσθαι έχει σημειοδοτήσει τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς συμπεριφορᾶς τοῦ σύγχρονου (αλλὰ καὶ τοῦ παλαιότερου) ἀνθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου