Μονοκομματική Δημοκρατία...

Όταν η «δημοκρατία» νοθεύει την βούληση του λαού .


Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρώτα και πάνω απ΄όλα θεσμικό.

Είναι ο πλήρης και συνεχής αποκλεισμός του ελληνικού λαού από κάθε συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας.
Ο λαός δεν έχει λόγο στα ζητήματα που είναι δικά του, δεν μπορεί να εκφράσει την βούληση του, και όταν την εκφράζει αυτή διαστρεβλώνεται.

Ζητούν οι αγρότες οικονομικές ενισχύσεις , επιδοτήσεις, ενώ θα έπρεπε να ζητούν συμμετοχή στη διαμόρφωση της ιδίας της ζωής τους.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με την επιπλέον ενίσχυση μιας μερίδας αγροτών , το πρόβλημα είναι συνολικότερο και αφορά όλους τους Έλληνες πολίτες.
Αφορά το πολιτικό σύστημα που έχουμε ως χώρα, την δημοκρατικότητα του, και τον σεβασμό της λαϊκής βούλησης σαν τη μοναδική και κυρίαρχη εντολή στην διακυβέρνηση της χώρας.
Με άλλα λόγια το τι είδους κράτος θέλει να έχει ο πολίτης, πρέπει να το αποφασίζει μόνος του.

Η πρόταση Παυλοπουλου προς το Πασοκ αναδεικνύει με τον πιο παραστατικό τρόπο πως καταστρατηγείται κάθε θεσμός που εκφράζει την βούληση του λαού, και κάθε ίχνος δημοκρατικότητας σε αυτό τον τόπο.

Πρότεινε λοιπόν ο υπουργός εσωτερικών την ψήφιση νέου εκλογικού νόμου, που θα εφαρμοστεί στις επόμενες εκλογές, με την πριμοδότηση του πρώτου κόμματος με 50 έδρες!!! για να μην μπορεί να εκφραστεί ο λαός μέσα απ΄ οποιαδήποτε ψηφοφορία. Έτσι για να εκφραστεί η δημοκρατικότητα των θεσμών αυτής της χώρας, και για να αναδειχτεί η δημοκρατία.

Καλύτερα όμως θα ήταν με την ανάδειξη το πρώτου κόμματος να καταργούσαν αυτόματα όλα τα άλλα, έτσι το κόμμα που θα έρχεται πρώτο να ασκεί ανεμπόδιστα τα "καθήκοντα" του, και την διακυβέρνηση της χώρας για 4 χρόνια.

Και εδώ θα μπορούσε να γίνει μια επιπλέον τροποποίηση, γιατί 4 μόνο χρόνια, ίσως θα μπορούσε για χάρη της ησυχίας των πολιτών και της απρόσκοπτης σταθερότητας που οι πολίτες ζητούν και οι συνθήκες επιτάσσουν , για χάρη της δημοκρατίας η περίοδος που θα μπορούσε να κυβερνά το πρώτο κόμμα, χωρίς την παρουσία άλλων κομμάτων ή και βουλής, να ήταν μέχρι της ολοκληρώσεως του προγράμματος του, όταν αυτό έκρινε ότι είχε ολοκληρωθεί.

Επιτέλους η δημοκρατία βρίσκει το δρόμο της.

Κυρίαρχε λαέ...