Πίσω απ΄ όλα, και όταν η κουρτίνα πέσει εμφανίζεται το ζώο άνθρωπος πιο απαιτητικός , να ζητάει ολοένα και περισσότερα, να πατάει στο λαιμό, να μπηγει τα δόντια του βαθιά, να σκοτώνει και να διαμελίζει το συνάνθρωπο του.Ξεπροβάλει πάντα μέσα από ιδέες και «ισμους» με τα δόντια κοφτερά, όποιος προλάβει και φάει τον άλλο.
Πολλοί αντιδρούν, άλλοι γιατί είναι στο γκρεμό και δεν έχουν άλλη επιλογή, άλλοι γιατί βλέπουν το ανήθικο και δεν μπορούν.
Η μεγάλη όμως μερίδα περιμένει υπομονετικά και ελπίζει στο θαύμα. Όχι για να αλλάξουν με μιας όλα, να διορθωθούν, και το δίκαιο να κερδίσει, αυτό ούτε που τους νοιάζει ούτε που το περιμένουν.
Η μεγάλη μερίδα του κόσμου, η πλειοψηφία των ανθρώπων περιμένει και ελπίζει στο πέρασμα στην άλλη πλευρά του λόφου, στην πλευρά των λίγων και των ισχυρών.
Ονειρεύονται να είναι εκείνοι στη θέση αυτών που σήμερα πατούν και συνθλίβουν, σκοτώνουν με ένα πάτημα κουμπιού όνειρα και ζωές, και εξουσιάζουν ανθρώπους.
Γι΄ αυτό το σύστημα αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ, ούτε θα αμφισβητηθεί στην ουσία του από κανένα, εκτός από μεμονωμένους ανθρώπους, γιατί εκφράζει τους πόθους και τις φιλοδοξίες των ανθρώπων που το αποτελούν.
Είναι η εικόνα τους, γι΄ αυτό μοχθούν, αυτό ονειρεύονται και μ΄ αυτό έχουν γαλουχηθεί, να τους αξιώσει και εκεινους ο θεός μια μέρα να «πατήσουν» .
.
6 σχόλια:
...δίπλα στη μεγάλη μερίδα που περιγράφεις υπάρχει μη ξεχνάς και μια άλλη μερίδα που δεν τα θέλει αυτά και δεν τα θέλει συνειδητά γιατί έχει βαθιά γνώση του τι είναι ζωή και που πρέπει να αποβλέπει.
Γιατί έχει αξίες που δεν τις πουλάει αφόύ γνωρίζει ότι αυτές οι αξίες τον κάνουν ευτυχισμένο άνθρωπο και διαφορετικό από κάθε ζώο.
Έχει τις ποιοτικές σταθερές του και αδιαφορεί για τις ποσοτικές.
Αξίζει να παλαίψουμε μαζί με αυτή τη μερίδα και κάθε μέρα να την κάνουμε μεγαλύτερη, έλα να δεις μια τέτοια μερίδα ανθρώπων στο μπλογκ μου
Πάντα υπάρχουν άτομα, μεμονωμένα άτομα που εκφράζουν τις ανθρώπινες αξίες και μάχονται γι΄ αυτές.
Είναι όμως και ήταν πάντα η πολύ μικρή μειοψηφία. Η μειοψηφία εκείνη που με την στάση της και σε ατομικό επίπεδο δήλωνε την ανάγκη για την δημιουργία ενός κόσμου που δεν θα βασίζεται στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Γι΄ αυτό άλλωστε και ποτέ και σε καμία κοινωνία αυτό δεν ήταν εφικτό, και όλες οι κοινωνίες βασιστήκαν σε αυτή την ανθρώπινη εκμετάλλευση, γιατί η ιδέα αυτή ήταν η κυρίαρχη και στα άτομα που αποτελούσαν και αποτελούν τις κοινωνίες.
Ο μόνος τρόπος να πετύχει κανείς την ουσιαστική αλλαγή της κοινωνίας είναι η συλλογική προσέγγιση μέσα από την ατομική αλλαγή προς το καλύτερο και την συνειδητοποίηση του τι είναι ο καθένας και του τι αναζητεί ως άτομο. Τι αποδέχεται και τι καταδικάζει.
Mediaspotgr, το σχόλιό μου το καταθέτω με ανάρτηση στο δικό μου blog
...πιο όμως είναι το κίνητρο για να επιχειρήσει κάποιος την ατομική του αλλάγή;
Τι είναι αυτό που θα τον κινητοποιήσει;
Πιστεύω πως η αξιοπιστία του απαραίτητου ηγέτη κινητοποιεί τον πολίτη, τον ευαίσθητο πολίτη αν θες πρώτα και μετά και τον πιο δύσπιστο με τα αποτελέσματα μιας δράσης.
Η ατομική βελτίωση δεν είναι κάτι που μπορεί να προέλθει ξαφνικά και χωρίς κάποια αιτία ή κάποιο κίνητρο.
...΄ελα να σχολιάσεις την ανάρτηση μου που αναφέρεται σε χειροπιαστό αποτέλεσμα...
Vagnes, πρέπει να διαφωνήσω.
“Πιστεύω πως η αξιοπιστία του απαραίτητου ηγέτη κινητοποιεί τον πολίτη”
Μην περιμένεις να αλλάξουν «εξωτερικοί παράγοντες» κάποιο άτομο.
Η αλλαγή έχει να κάνει με πράγματα που έχουμε ήδη μέσα μας, κάθε άτομο μπορεί και κρίνει τη είναι «καλό» και τη είναι «κακό».
Ακόμα και ένα παιδί γνωρίζει για παράδειγμα ότι είναι λάθος να χτυπήσει κάποιο άλλο παιδί, συνειδητά θα διαλέξει το ίδιο τι θέλει να κάνει.
Ανεξαρτήτως αν είναι η μάνα του εκείνη την στιγμή εκεί και δεν μπορεί να το κάνει.
Βλέπεις αυτό που μετράει είναι τι έχει μέσα του.
Έτσι καλούμαστε όλοι, κάθε μέρα να πάρουμε συνειδητές αποφάσεις, αυτές δεν κινητοποιούνται από κανέναν παρά μόνο από εμάς τους ίδιους.
Πιστεύω βαθιά στην αξία του ιδίου του ανθρώπου και στην δυνατότητα του ελεύθερος και χωρίς προσταγές να επιδιώκει την αλλαγή προς το καλύτερο.
Πιστεύω επίσης και στην αναζήτηση της ατομικής αληθείας του καθενός, που θα είναι προϊόν της ελεύθερης βούλησης του και της αμφισβήτησης του, που θα τον καθιστά υπέρμαχο της κάθε φορά που θα διακυβεύεται η ύπαρξη της από σκοπιμότητες και συμφέροντα.
Δεν συμφωνώ με την ιδέα του «αρχηγού» όσο χαρισματικός και αν είναι, η απόλυτη άλλωστε δύναμη που οι πολίτες μεταβιβάζουν σ΄ αυτόν τον αρχηγό διαφθείρει απόλυτα.
ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...
Και όπως έλεγε ο Σαντ-Εξιπερί «Γνωρίζω μόνο μία ελευθερία, κι αυτή είναι η ελευθερία της σκέψης.»
Πιστεύω ότι οι ελεύθεροι άνθρωποι μπορούν να κάνουν σκέψεις για ένα κόσμo καλύτερο και διαφορετικό από αυτόν που ζούμε σήμερα.
Δημοσίευση σχολίου