Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΟΥ... ίσως όμως και για το κακό σου

Κάποτε σε αυτό τον τόπο λέγαμε και ένα « ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» σήμερα αυτό έχει τροποποιηθεί σε cash and carry και σε mall by night. Οπαδοί της κάθε μορφής συναίνεσης και του κάθε είδους συμβιβασμού δηλαδή «της υποχώρησης για το καλό μας», Μακεδονία θέλετε, Μακεδονία λοιπόν...για το καλό μας.
Δεν πειράζει έρχεται ξανά το ευρωπαϊκό του ποδοσφαίρου και θα το ξεχάσουμε και αυτό, όπως όταν πίνω για να ξεχάσω, και ονόματα και επώνυμα όλα θα τα σβήσουμε από το μυαλό μας.
Το καλοκαίρι θα αισθανθούμε ξανά Έλληνες, Έλληνες ρεεε Ελληνάρες μου με κεφαλαίο Έψιλον ξανά...Αρχίσει το ματς, όλοι μπροστά στις τηλεοράσεις.

Η εθνική μας υπερηφάνεια εκδηλώνεται αρχίζει και τελειώνει όταν τυλίγουμε το «Ζαγοράκη» με την ελληνική σημαία, και νιώθουμε εθνικά υπερήφανοι για την κεφαλιά - γκολ του Χαριστέα. Τα δελτία θα πλημμυρίσουν με εικόνες και συνεντεύξεις. Το σύστημα του προπονητή, το τάμα του ποδοσφαιριστή, ο θρίαμβος της επιστροφής. Η μάνα στο χωριό περήφανη για το γιό της που σκοράρισε. Η τηλεόραση γράφει τις ένδοξες σελίδες της, το κοινό πρέπει να ενημερωθεί, ζούμε στιγμές ιστορικές ...
Η πραγματική τηλεόραση όμως δεν βρίσκεται σε ότι σου δείχνει και σε ότι φαίνεται, αλλά σε ότι σου κρύβεται.
2 δις ευρω χαμένα για υποβρύχια που γέρνουν, 2 δις!!! 32 εκατομμύρια ευρω για πρόστιμο στον εθνικό Νταβατζή για παράδοση ελαττωματικών συστημάτων, μετά από 4 χρονιά καθυστέρηση του συστήματος διαχείρισης κυκλοφορίας πλοίων. Καρτελ και ολιγοπώλια κρατούν τις τιμές των προϊόντων στα ύψη και ενώ οι μιντεαδες μας παίζουν τις λαϊκές αγορές με τις μελιτζάνες. Τα supermarket είναι εκτός, εκεί δε πάνε.
Το καραγκιοζιλίκι των σκοπίων, και του “ονόματος”, που μια χώρα με ιστορία χιλιάδων ετών τρέχει πίσω από τα οπίσθια του κάθε «δια-πραματευτή».
Και δεχτήκαν τα σκόπια, αλλά μετά ξεδεχτήκαν και άντε πάλι από την αρχή, έτσι πρέπει, να σέβεσαι την γείτονα χώρα. Πάνελς και δελτία ειδήσεων, παράθυρα και πόρτες, για να το χωνέψουμε δεν μπορούμε μόνο με σόδα, ίσως χρειαστεί και λίγο coca-cola.
Κάθε ανάμνηση όμως θλιβερή πρέπει να διαγραφεί από τις μνήμες των υπηκόων. Όπως ο βιασμός που δεν έφερες καμιά αντίσταση όταν έγινε, και αυτό είναι το σημαντικότερο που το θύμα έχει χαραγμένο στο μυαλό του μετά το έγκλημα, ότι δεν πάλεψε, δεν χτύπησε, δε μάτωσε μαχόμενο, με αυτό πρέπει να ζήση, και αυτό πρέπει να ξεχάσει.
Πως διαγράφεις λοιπόν από τις μνήμες των υπηκόων τους καθημερινούς «βιασμούς τους» ;
Πως ; μα τώρα έχουμε τη Eurovision. Τι πιστεύεται , η Καλομοίρα θα έρθει πρώτη; τι βρακί θα φορέσει για να τραγουδήσει; και αν τραγουδήσει και έρθει πρώτη ποιος θα της ξεσκίσει το βρακί που θα φορεί, μετά...;
Σέντρα από τα δεξιά ο Γιαννακόπουλος , κεφαλιά ο Χαριστέας και ... γκολλλλ 1-0 , Σείεται το γήπεδο , πάλετε όλη η χώρα από ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ξανά.

Επιτελούς ξεχάσαμε... ουφφφφ πάει κι’ αυτό.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο άρθρο