Το Σύμβολο

Πριν από 60 χρόνια περίπου, το σύμβολο μίας θηριώδους και απάνθρωπης ιδεολογίας υποστάλει από δυο γενναίους Ελληνες.
Κατέβασαν την σημαία του ναζισμού ενώ κυμάτιζε στην Ακρόπολη. Εκείνη την στιγμή κατέβασαν το σύμβολο της κατοχής.
Δυο νέα παιδιά τότε, στην ηλικία των σημερινών εξεγερμένων παιδιών, κατέβασαν το ΣΥΜΒΟΛΟ ενός τρόπου ζωής και μιας ιδεολογίας που βασιζόταν στην βία, στην υποταγή, στην καταπίεση και στο άδικο, που σκότωνε και δολοφονούσε ασύδοτα.
Και βρεθήκαν, πάλι και τότε, οι νέοι, μη δεχόμενοι την κτηνωδία που οι αρχές και τα οράματα των τότε κατακτητών εκπροσωπούσαν, και με μια κίνηση τους, έδωσαν ελπίδα.
Κατέβασαν το σύμβολο της υποταγής δείχνοντας ότι η ψυχή δεν μπορεί να φυλακιστεί. Ότι τα μόνα πραγματικά σύμβολα είναι αυτά που κουβαλάμε μέσα μας.

Όποιος νοιώθει ελεύθερος, δεν δέχεται την καταπίεση, δεν δέχεται την υποταγή σ’ αυτά που επιβάλουν τα αφεντικά και οι κατακτητές, τον τρόπο ζωής και τις αρχές που του υπαγορεύουν ότι πρέπει να αποδεχτεί.

Σήμερα ένα νέο σύμβολο έχει υψωθεί, όχι στην Ακρόπολη, αλλά στην πλατεία Συντάγματος. Είναι το σύμβολο της ανθρώπινης αναισθησίας, «του δικού μου τομαριού», το σύμβολο της ανθρώπινης κρεατομηχανής που στερούμενη εγκεφάλου μηρυκάζει πνευματικά, ιδεολογικά και ψυχικά.

Το νέο δόγμα, «δούλευε και κατανάλωνε», συμπυκνώνεται στο ύψος, στα κλαδιά και στα φώτα ενός δένδρου που έστησαν, μετά από ένα αιματοκύλισμα στο κέντρο της πόλης. Μιας πόλης που πάλετε, από τις φωνές νέων ανθρώπων με ιδανικά, για μια δίκαιη κοινωνία. Η νέα φιλοσοφία του μηρυκαστικού είναι τα «ψώνια», οι αγορές και οι πωλήσεις.

Βγείτε και ψωνίστε, μην βλέπετε τα πτώματα, τους πεινασμένους, μην σας νοιάζει η αδικία, η λαϊκή οργή, μπορείτε να κάνετε τα ψώνια σας ήσυχοι … άλλωστε η αστυνομία θα σας προστατέψει.

Χρόνια πολλά...