Όταν ο λαός κοιμάται άλλοι γραφούν ιστορία

...Και όμως ο εχθρός είναι βαθιά μέσα μας, τον κουβαλάμε.

Ο εχθρός είναι και πρέπει να παραμείνει αόρατος. Να ξεπροβάλει μόνο το χέρι του μέσα στο σκοτάδι και να πυροβολεί. Μόνο έτσι ο κόσμος φοβάται, τρέμει, γιατί έτσι του μάθανε να σκέφτεται και εκείνος επειδή δεν ήθελε τα δύσκολα το αποδέχτηκε.

Οι μαγαζάτορες περιφρουρούν την πραμάτεια και τα μαγαζάκια τους από τον αόρατο τον άφαντο εχθρό του κράτους και της κοινωνικής τους γαλήνης.



Τα φασιστοειδή στην Λάρισα, με επικεφαλής τον εκεί δήμαρχο, βγήκαν για πλιάτσικο στο κοπάδι των νεαρών διαδηλωτών. Η εξουσία μιας μάζας καταπιεσμένων "νοικοκυραίων" που το μόνο που θέλει είναι να σκοτώσει και αυτή, να βγάλει από την δική της θήκη το όπλο και να πυροβολήσει, μονό που δεν έχει όπλο. Το αναπληρώνει όμως επάξια το κενό αυτό, βγάζοντας πρότυπα και εικόνες που οι ¨ανθρωποι" της, κουβαλάνε βαθιά μέσα τους. Μόνο οι στολές τους λείπουν για να έχουν και αυτοί την πρόφαση της νομιμότητας, μιας εξουσίας που αυθαιρετεί.

Ένας κόσμος γεμάτος αντιφάσεις και επιλογές, στο χέρι του καθενός η απόφαση, να διαλέξει το δρόμο, μιας και πραγματικά ανοίγονται δρόμοι πολλοί.

Σκεφτόμαστε τα παιδιά που είχαν επιλογή και όμως τώρα βρίσκονται στην φυλακή κρατούμενοι για να δικαστούν σαν τρομοκράτες. Τρομοκράτες ενός κόσμου που τους φτύνει στα πεζοδρόμια για να νιώσει ότι έχει και εκείνος λίγη από την εξουσία του μπάτσου, τους ανακρίνει στο δρόμο, τους περιορίζει την ελευθερία, τους στερεί την αξιοπρέπεια.
Πάντα όμως δημοκρατικά, και στο όνομα της ελευθερίας, που οι φασιστοειδής βλαχοδήμαρχοι μάθανε να επικαλούνται, όταν βγαίνουν παγανιά με ρόπαλα για να ανοίξουν κεφάλια .

Οι μαγαζάτορες περιμένουν τους πελάτες τους .