Η σημαία, το σύμβολο μιας πατρίδας που σε σκοτώνει

Τι είναι τελικά η πατρίδα; Ποια είναι η έννοια της;
Είναι οι δρόμοι και τα κτίρια της; τα λιμάνια ή τα αεροδρόμια της; Είναι τα δικαστήρια της και η κυβέρνηση της;
Τι τέλος πάντων συνθέτουν την πατρίδα ;
Μήπως οι πολίτες, τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν στην γεωγραφική τοποθεσία που περικλείεται από σύνορα; Ή μήπως η κοινή βούληση τους να αποφασίζουν κοινά και αναλογικά, πλειοψηφικά και όλοι μαζί για την αυτοδιάθεση τους;
Να αποφασίζουν για το παρόν τους και για το μέλλον τους.
Μήπως οι πολίτες συνθέτουν την πατρίδα. Και αν είναι έτσι γιατί έχουμε μια μερίδα, μειοψηφία πολιτών, που τρώει, πίνει και καταδυναστεύει τους υπόλοιπους ;
Αν οι άνθρωποι συνθέτουν την πατρίδα, και η έννοια της δεν είναι κενό γράμμα, τότε γιατί σε κάθε στιγμή αυτή η πατρίδα , που είναι οι πολίτες της, δεν σέβεται αυτούς που την αποτελούν;

Γιατί σε μια πατρίδα, στην Ελλάδα, ο πολίτης δεν μπορεί να εκφράζει δημόσια, και ανοικτά την διαφωνία του; γιατί δεν μπορεί να ζητά εξηγήσεις από την εξουσία, που τον κλέβει και τον καταπιέζει, του αφαιρεί κάθε δικαίωμα και στο τέλος τον σκοτώνει.
Στις πατρίδες που ο πολίτης έχει δικαίωμα στην διαμόρφωση της ζωής του και στην ζωή των συμπολιτών του, που του δίνεται η δυνατότητα να έχει άποψη και να παίρνει θέση δημόσια για την τύχη της πατρίδας του, σ΄αυτές τις πατρίδες μόνο ο πολίτης δημιουργεί και σέβεται τα σύμβολα αυτής της πατρίδας. Τότε και μόνο έχει νόημα η έννοια της Πατρίδας

Σε μια πατρίδα όμως που τον πετάει στα ράντζα των νοσοκομείων μόνο και αβοήθητο για να πεθάνει, που τον αφαιμαζει «νόμιμα» με τις τράπεζες και τις εφορίες, που του στερεί την μάθηση και τον κάνει κάθε μέρα πιο ηλίθιο, που τον βγάζει στην ανεργία, που τον αποκλείει από κάθε ουσιαστική δυνατότητα πρόσβαση στην διακυβέρνησης της πατρίδας αυτής. Τότε σε αυτή την «πατρίδα», ο «πολίτης» δεν έχει πατρίδα.
Δεν πιστεύει σε σημαίες, τα λάβαρα της αντιθέτως τα θεωρεί σύμβολα της εξουσίας που τον καταπιέζει. Γι’ αυτό και τα καίει!
Να την χαίρεστε λοιπόν , πατριώτες με το αζημίωτο, την σημαία αυτής της πατρίδος σας. Εγώ δεν είμαι πατριώτης και ας ζημιώνω έτσι την τσέπη μου.