Αν ποτέ υπήρξε κοινωνία, και κατ΄ επέκταση εξουσία, που η δομή της να στόχευε στην εξυπηρέτηση των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων της κοινωνίας αυτής, και στην προώθηση της ευτυχίας τους. Ή μήπως όλες ήταν βασισμένες στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Παράγωγο της οποίας είναι και η δυστυχία.
Βασανιστικό το ερώτημα, όχι γιατί η απάντηση του είναι δύσκολη, αλλά για τις συνέπειες που θα έχει αυτή η απάντηση, γιατί μετά πρέπει να πάρεις και κάποιες άλλες αποφάσεις.
Αν φυσικά αυτό που αποζητάς είναι η ανθρώπινη ευτυχία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Οι κοινωνιες των οποιων οι νομοι ηταν δημιουργημα των πολιτων και οχι καποιας "πεφωτισμενης" παρεας.
Mediaspotgr, ίσως το βασικότερο ένστικτο στον άνθρωπο, μετά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, είναι το κυριαρχικό (κατά μία ορολογία) ένστικτο. Δηλαδή η έμφυτη ορμή του ανθρώπου να απλώνεται στο χώρο και στο χρόνο, να επιβάλλεται, να εξουσιάζει, να μεγιστοποιεί την κυριαρχία του. Αυτό το ένστικτο όμως, κακά τα ψέματα, είναι και η κινητήρια δύναμη της ιστορίας και η ικανοποίησή του είναι ο ορισμός της ευτυχίας.
Η επεκτατικότητα του ανθρώπου δεν έχει όρια και περιορίζεται αναγκαστικά όταν προσκρούει στην επεκτατικότητα των άλλων την οποία προσπαθεί να παρακάμψει. Είναι σαν το υγρό ή το αέριο που τείνει να καταλάβει όλους τους δυνατούς χώρους που μπορεί να πάει.
Εδώ υποτίθεται έρχεται ο νόμος και βάζει περιορισμούς σ' αυτή την αχαλίνωτη επεκτατικότητα, για χάρη της κοινωνικής συμβίωσης και κυρίως για την προστασία των αδυνάτων από τους ισχυρούς. Αν ο νόμος επιδιώκει την ισότητα και τις ίσες δυνατότητες, τότε μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι, αν όμως ο νόμος περιορίζει δυσανάλογα κάποιους ενώ δίνει δυσανάλογες δυνατότητες σε άλλους, τότε φυσικά κάνει κάποιους ευτυχέστερους, αφού τους ικανοποιεί το εξουσιαστικό ένστικτο και κάποιους δυστυχέστερους, αφού τους ευνουχίζει.
Επομένως η ευτυχία μιας κοινωνίας ανθρώπων έχει σχέση και με τη δημοκρατική ή μη οργάνωσή της.
Και πάντα καταλήγουμε στο παράγοντα άνθρωπο. Τελικά αυτό που μας διαφοροποιεί σαν άτομα είναι η πρόθεση.
Οι εξωτερικές συνθήκες είναι βεβαία αυτές που διαμορφώνουν και την ατομική συνείδηση, πάντα όμως σε κάθε έκφραση της υπάρχει και η ατομική επιλογή .
Δημοσίευση σχολίου