Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Ο ποιο κακός εχθρός μας ...

Δεν υπάρχει εξουσία με 5.000, 10.000 ή περισσότερα άτομα, να καταπιέζει όλους τους υπόλοιπους.
Αν υπήρχε μια τέτοια εξουσία, αργά ή γρήγορα, ήταν καταδικασμένη να ηττηθεί και να πέσει, γιατί θα έβαζε τον εαυτό της απέναντι από την κοινωνία.

Και όση καταπίεση και αν ασκούσε, η αντίδραση της κοινωνίας και των ατόμων θα τη νικούσε και θα την έριχνε.

Αυτό που υπάρχει είναι πιο συνολικό, και είναι αντιπροσωπευτικό. Είναι η μεγάλη , η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και των ατόμων που εκφράζονται μέσα απ΄ αυτό το κατεστημένο μοντέλο, το διαμορφώνουν και να το αναπτύσσουν συνεχώς με τις δικές τους συνειδητές επιλογές και τα δικά τους ιδανικά και οράματα.

Κάθε ακραία και φασιστική επιβολή της εξουσίας αντικατοπτρίζει την ιδία ακραία ατομική μας επιθυμία και σκέψη.

Όσο βάρβαρο και αν είναι το σύστημα, όσο αδικία και αν φέρνει, όσο απανθρωπιά και αν εκπέμπει, αντιπροσωπεύει τα ιδεώδη της πλατιάς , της συντριπτικής μάζας της κοινωνίας και του κόσμου που την αποτελεί.

Η επιμέρους αλλαγή, μεμονωμένων καταστάσεων, δεν αλλάζει ούτε το σύνολο ούτε την ουσία, ούτε μπορεί να γίνει εμπόδιο σε αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων.
Το μόνο που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα είναι η ατομική αλλαγή του καθενός.

Η προσωπική αλλαγή, στα άτομα μεμονωμένα, θα φέρει και την συνολική αλλαγή στην κοινωνία, για να εφαρμόζει πλέον άλλα συστήματα και να αποδέχεται άλλες πιο ανθρώπινες αρχές.

Δεν νομίζω ότι μπορεί τίποτα άλλο να αλλάξει τόσο καθοριστικά την κοινωνία και την εξέλιξη της, όσο το άτομο, και το άθροισμα των ατόμων που την απαρτίζουν.
Αλλάζοντας πρώτα αυτοί και υιοθετώντας άλλες αρχές και άλλες αξίες σαν άτομα και σαν άνθρωποι αλλάζει και το σύστημα που αποδέχονται και αναγνωρίζουν .

Δεν είναι η εξουσία απέναντι στο λαό.
Είναι ο λαός απέναντι σ΄ ένα πολύ μικρό κομμάτι του που ακόμα αντιστέκεται.

Η ανατροπή δεν έρχεται από πολιτικές θεωρίες, ούτε από οικονομικές παροχές, έρχεται από την δική μας προσωπική ανατροπή να μην δημιουργούμε, να μην αναζητούμε, και να μην υιοθετούμε ως άτομα, αξίες που οδηγούν στην εκμετάλλευση, στην αδικία και την καταπίεση.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πολυ σωστα. Ο σημερινος μεσος πολιτης ειναι πολιτης - θεατης του Πολιτικου και Κοινωνικου Γιγνεσθαι. Υπαρχει εξηγηση; Μαλλον: συμφωνα με την Βιολογια, δυο ειναι τα στοιχεια που κυριως καθοριζουν την ποιοτητα του ανθρωπου και τα οποια ειναι αλληλοσχετιζομενα και αλληλεπιδρωμενα μεταξυ τους: 1. Η Κληρονομικοτητα, 2. Οι Πληροφοριες απο τον περιβαλλοντα χωρο του ανθρωπου.
Η κληρονομικοτητα καθοριζει την υποσυνειδητη γνωση, και οι πληροφοριες την συνειδητη γνωση.
Οι πληροφοριες που λαμβανει ο ανθρωπος εχουν (εν πολλοις) να κανουν με αυτους που ελεγχουν τις πληροφοριες. Η ιστορια του ανθρωπου ειναι αποτελεσμα της ιστοριας της σκεψης του ανθρωπου.
Ο ανθρωπος κινειται μεσα στον Χωρο και τον Χρονο προσπαθωντας να καλυψει τις αναγκες του. Υπαρχουν αναγκες που επιβαλει η Φυση, και αναγκες που δημιουργουνται η επιβαλλονται τεχνιεντως με στοχο την καταναλωση και το κερδος.
Η καλυψη αμφοτερων ειναι αποτελεσμα της εκαστοτε ασκησης πολιτικης. Η πολιτικη συνηρειται απο τους πολιτες. Ο πολιτης των προσφατων εποχων απο την παιδικη και σχολικη του ηλικια δεχεται καταιγισμο απο πληροφοριες που καθε αλλο παρα στην αναπτυξη της προσωπικοτητας του συντελουν. Τα ΜΜΕ στο ονομα της Ελευθερης Εκφρασης αποχαυνωνουν την ευρυτερη λαικη μαζα με τις εμμετικες εκπομπες τους. Οι ειδησεις μεταδιδονται με τροπο που στοχευει στην συναινεση του πολιτη σε αποφασεις εις βαρος του ιδιου και της κοινωνιας συνολικα. Απο το νηπιαγωγειο μεχρι την Τριτοβαθμια Εκπαιδευση συναμα με τον ρυθμο της πολιτισμικης εξελιξης, ολα συντελουν εναντια στην αποκτηση της Αυτογνωσιας του ανθρωπου. Και οταν καποιος δεν γνωριζει τον εαυτο του δεν μπορει να τον αγαπησει. Και οποιος δεν αγαπα τον εαυτο του, δεν μπορει να αγαπησει τους αλλους. Βασικη βιολογικη και φιλοσοφικη προυποθεση ειναι: για να αγαπησει καποιος κατι, πρεπει πρωτα να το εχει κατανοησει
Ζουμε με βαση την ικανοποιηση ενος υπερτροφικου ΕΓΩ, παραγνωριζοντας οτι η ικανοποιηση του ΕΓΩ περναει μεσα απο την ικανοποιηση του ΕΜΕΙΣ. Το ΕΜΕΙΣ το θυμομαστε μονο οταν προκειται να εισπραξουμε καποιο κερδος ειτε υλικο ειτε συναισθηματικο. Σε αντιθεση με την εντροπια του Συμπαντος, η Ανθρωπια συρρικνωνεται συνεχως. Υποθετω, αν ο Sigmoud Freud και ο Karl Joung ειχαν γεννηθει πριν απο τον Karl Marx ισως ο τελευταιος συμπεριλαμβανοντας τις αποψεις τους, να ειχε περισσοτερα να μας πει για μια δικαιοτερη κοινωνια....
Με σεβασμο σε οσους σκεφτονται,

FreeThinker