Όταν είσαι βουλευτής κάνε ότι σου αρέσει

Η βουλευτική έδρα παρέχει πλήρη ασυλία απ΄ όλα τα αδικήματα.

Από τα 831 αιτήματα άρσης που έχουν υποβληθεί στο Κοινοβούλιο τα τελευταία 32 χρόνια, μόνο τα 17 έγιναν δεκτά.


Άδεια στις παράνομες δραστηριότητες χωρίς να κινδυνεύουν να πιαστούν από κανένα νόμο και χωρίς να δίνουν λόγο σε καμία δικαιοσύνη έχουν οι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου.

Οι Έλληνες βουλευτές μπορούν να μηνύουν οποιονδήποτε πολίτη, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να είναι ήσυχοι ότι δεν θα διωχθούν για όποιο αδίκημα διαπράξουν, χωρίς να φοβούνται τις συνέπειες, μιας και κανείς δεν μπορεί να μηνύσει αυτούς που δεν αίρεται η βουλευτική ασυλία.

Τη στιγμή που ζητούν την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου προφασιζόμενοι έκνομες ενέργειες, δεκάδες βουλευτές γλυτώνουν την φυλακή για αδικήματα που έχουν διαπράξει και που δεν έχουν καμία σχέση με την άσκηση των βουλευτικών τους καθηκόντων.

Έτσι καταντάει η βουλευτική ιδιότητα το ατράνταχτο εργαλείο ατιμωρησίας στα χέρια όποιου θέλει να αποφύγει τις συνέπειες των πράξεων του και του νόμου.

Ατελείωτος ο κατάλογος των βουλευτών που κατηγορήθηκαν για ποινικά αδικήματα και λόγω της ασυλίας δεν λογοδότησαν στην δικαιοσύνη , ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές περιπτώσεις.

Από την Καθημερινή 17-11-06 :
«...Κόλαφο για την πρακτική της συλλήβδην απόρριψης των αιτήσεων άρσης ασυλίας αποτελεί χθεσινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με την οποία καταδικάζεται η Ελλάδα επειδή δεν γίνονται δεκτά τα σχετικά εισαγγελικά αιτήματα, ακόμα και για αδικήματα που δεν σχετίζονται με την πολιτική δράση των βουλευτών.

Η απόφαση ελήφθη κατόπιν προσφυγής Έλληνα πολίτη, ο οποίος είχε καταθέσει μήνυση κατά του βουλευτή της Ν.Δ. κ. Γ. Τασούλα για εκβίαση που φέρεται να είχε τελεσθεί πριν ο μηνυόμενος εκλεγεί.

Η Βουλή είχε απορρίψει δύο φορές το σχετικό αίτημα και το Δικαστήριο έκρινε ότι η άρνησή της συνιστά παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που κατοχυρώνει το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο...»

Ευρυτανικά Νέα 13/4/2005 :
«...Την άρση της ασυλίας του Βουλευτή Ευρυτανίας κ. Τσιαμάκη ζήτησε με έγγραφο του από τη Βουλή ο Εισαγγελέας Καρπενησίου κ. Κωνσταντίνος Κουκούτσης για τη γνωστή υπόθεση των "άσκοπων πυροβολισμών" του Βουλευτή που έγιναν κατά την επίσημη τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας στο Καρπενήσι την 1η Αυγούστου 2004...»


Έχουμε περιπτώσεις βουλευτών που κατηγορούνται ακόμα και για ανθρωποκτονία και δεν αίρεται, ούτε σε αυτή και γι΄ αυτή την κατηγορία η ασυλία, όπως στην περίπτωση του βουλευτή Θ. Κατσιγιάννη :

Από το Α.Π.Ε. 22/11/2002 :

«...μη άρση της ασυλίας του βουλευτή ΝΔ Θανάση Κατσιγιάννη και μάλιστα κατά πλειοψηφία και παρά το γεγονός οτι ο εισαγγελέας του είχε απαγγείλει σοβαρή κατηγορία για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως με ενδεχόμενο δόλο''...»

Δείτε και ένα άλλο παράδειγμα, είναι αυτό της κας Ν. Ράγιου βουλευτή της Ν.Δ. στην εκλογική περιφέρεια της Πάτρας.
Κρυπτόμενη πίσω την βουλευτική της ασυλία δεν μπορεί να εκδικαστεί υπόθεση της, για την οποία πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε 12 μήνες φυλάκιση, όταν η σεναριογράφος κα Νικολαϊδου είχε καταθέσει μήνυση εναντίων της για κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων.
Γιατί δεν ζητά λοιπόν η κα Ράγιου άρση της βουλευτικής της ασυλίας, για να υπερασπιστεί τον εαυτό της ενώπιον της δικαιοσύνης, και να ξεκαθαρίσει το όνομα της από αυτή την κατηγορία;;;

Και ως ποτέ η βουλευτική ασυλία θα δίνει την δυνατότητα και θα παρέχει προστασία σε βουλευτές να φυγοδικούν ακόμα και για αδικήματα που τελέστηκαν πολύ πριν κάποιος γίνει βουλευτής ;
Όταν μάλιστα απαιτούν από τον Έλληνα πολίτη να αποποιηθεί κάθε νομίμου δικαιώματος του.