Και όμως όταν την βιώνουμε όταν δεχόμαστε καθημερινά τόνους παραπληροφόρησης και προπαγάνδας αρχίζουμε να την αποδεχόμαστε. Αποδεχόμαστε αυτό που έναν ελεύθερο και σκεπτόμενο άνθρωπο θα τον εξόργιζε.
Και όμως εμείς βολευόμαστε σε σημείο και βαθμό που η καταπάτηση των πιο στοιχειωδών ατομικών μας και συνταγματικών δικαιωμάτων μας φαίνονται σαν μια φυσική συνέπεια της κυβερνητικής ασυδοσίας.
Μάθαμε δεκαετίες τώρα να συμβιβαζόμαστε, να κάνουμε στροφή και να φεύγουμε, και το χειρότερο μάθαμε να ζούμε χωρίς να νοιώθουμε την ανάγκη να φωνάξουμε πραγματικά, να σπάσουμε και να διαλύσουμε αυτό που χρόνια τώρα μας κρατάει δέσμιους. Σαν τα ζώα σε κλουβί του ζωολογικού κήπου, αποδεχόμαστε την μοίρα μας για ένα κομμάτι κρέας, και περιμένουμε την μόνη λύτρωση μας.
Μάθαμε επίσης να ζούμε σ΄ αυτό το πλαίσιο και να επιβιώνουμε χωρίς ποτέ να αμφισβητούμε ότι η εξουσία μπορεί να μας φιμώνει, να μας κλείνει το στόμα , να μας καθίζει στο σκαμνί, όταν δεν της κάνουμε την χάρη, όταν έχουμε αντίθετη άποψη και θέση απ΄ αυτή. Όταν παλεύομε για το δίκαιο και για την αλλαγή.
Μάθαμε επίσης ότι αυτό μπορεί να γίνει και όταν δεν κάνουμε τίποτα απο τα παραπάνω, όπως θα έπρεπε σαν ενεργή πολίτες, αλλά απλώς έτυχε να βρεθούμε στην λάθος στιγμή την λάθος ώρα. Και αυτή η στιγμή και η ώρα είναι όταν ο οποιοσδήποτε πολίτης τυχαίνει να συναντήσει ένα από τα όργανα αυτής της εξουσίας, που τον αφήνει ελεύθερο και ασύδοτο η εξουσία αυτή, γιατί την προστατεύει.
Ανάλογα με τις διαθέσεις του ασύδοτου οργάνου καθορίζετε και η τύχη του άμοιρου πολίτη.
Μην περιμένετε να πάτε σε διαδηλώσεις, να πετάξετε πέτρες και μολότοφ, να βρίσετε και να δείρετε για να σας πιάσουν .
Όλα γίνονται πλέον από πριν, προληπτικά και προκαταβολικά. Έχει φροντίσει η εξουσία γι΄ αυτό.
3 σχόλια:
Κι όμως όπως έδειξαν οι τελευταίες βδομάδες υπάρχει μια νέα γενιά που δεν τους κάνει το χατήρι, τόσο εύκολα.
Μια νέα γενιά, που όταν την στρίμωξαν με τη πλάτη στο τοίχο, χωρίς παιδεία, χωρίς δουλειά, χωρίς διασκέδαση, χωρίς ελευθερία, χωρίς μέλλον όχι απλά κινητοποιήθηκε, όχι απλά διαμαρτυρήθηκε, αλλά ΕΞΕΓΕΡΘΗΚΕ.
Δίπλα σ' αυτά τα παιδιά, κι όταν λέω δίπλα εννοώ μαζί τους στον αγώνα (κι όχι συγκαταβατικά από το σπίτι μας) μπορούν και οι μεγαλύτεροι.
Και μπορούν, και χρειάζεται, και είναι ανάγκη.
Αυτό που περιγράφεις ως εξουσία που μας πνίγει, δεν είναι ανίκητο.
"Μας φαίνονται μεγάλοι γιατί είμαστε σκυφτοί.
Σηκώστε το κεφάλι να σκύψουνε αυτοί"
Η Νέα Γενιά κινήθηκε επειδή της παρέχει την υποδομή και την ιδεολογική κατεύθυνση το ίδρυμα Σόρος μέσω των εδώ πρακτόρων του. Τρικυμία στο κρανίο και πολιτική αγραμματοσύνη μετατρέπουν τα παιδιά σε επικίνδυνα χειραγωγούμενη μάζα. Αυτό ξέσπασε τώρα μετά από προετοιμασίες χρόνων και προπαγανδιστική ζύμωση-μετάλλαξη της αριστεράς. Ετσι είδαμε μοναδικά φαινόμενα διάλυσης του κράτους μας, που φαίνεται να είναι ο στόχος των αγγλοαμερικάνων που κινούν τα νήματα. Βλέπουμε αλυσιδωτές προβοκάτσιες, από καταδρομικές επιχειρήσεις σε αστυνομικά τμήματα μέχρι στόχευση με σφαίρες της ίδιας της αστυνομίας που τά 'χει χαμένα, ενώ πλακώνονται στους δρόμους μεταξύ τους οι νέοι των 700 ευρώ . Είδαμε να καταστρέφεται μικρομεσαία αστική ιδιοκτησία, ακριβώς όπως συνέβει με τις κοιτίδες του παραδοσιακού πολιτισμού μας σε πελοπόννησο και Εύβοια. Να καίγεται κατ' επανάληψη η Ρόδος, που ο γιωργάκης ζητά την αποστρατιωτικοποίησή της, ακόμη και τον Δεκέμβρη. Είδαμε πολλά, ακόμα και προαναγγελία του κοινωνικού αυτού τσουνάμι δια στόματος της αννούλας μπίλντεμπεργκ...
Τόσα μεγαλοκαταστήματα και εμπορικά συγκροτήμα των "νταβάδων", τόσα κανάλια, βρίσκονται έξω από στάσεις του μετρό. Εμειναν ανέπαφα να κερδίσουν τους πελάτες απ' τα μικρομάγαζα του κέντρου..
Οι πολίτες αυτοί ταυτίζουν την απώλεια αυτής της νεανικής ζωής, με την απώλεια των δικαιωμάτων που υφίστανται καθημερινά, στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία, προκειμένου να υποταγεί κάθε πλευρά της ανθρώπινης ζωής στην παραγωγή κέρδους εταιριών και επιχειρήσεων.
Την στιγμή που η κυβέρνηση καλεί σε εθνική ενότητα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης μέσω της προσφοράς εκατομμυρίων στις τράπεζες, οι πολίτες, εφαρμόζοντας το άρθρο 120 του Συντάγματος, καλούν σε κοινωνική ενότητα των πληττόμενων εργαζομένων και νέων, διεκδικώντας το σύνολο των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που τους αναλογούν, μια που οι ίδιοι είναι οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου.
Δημοσίευση σχολίου