Το μακρύ χέρι της εξουσίας ...πυροβολεί την Δημοκρατία.
Υπάρχει μια συνεχή και αέναη σχέση μεταξύ τρομοκρατίας και λαϊκών διεκδικήσεων.
Αυτή η σχέση δημιουργείται τεχνητά από την εξουσία, που δημιουργεί τις «οργανώσεις», για να ευδοκιμήσουν οι συνθήκες εκείνες που το κράτος ασκώντας τις εξουσίες του για την επιβολή της «νομιμότητας» και της «ασφάλειας»,θα επέμβει και θα συλλάβει τους διαδηλωτές!!!
Πως γίνεται αυτό ;;; Απλό, διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από «εγχειρίδια» και εφημερίδες και θα καταλάβετε τους λογούς που έμμισθοι «δημοσιογράφοι», στις ζούγκλες τους και στους κίτρινους τύπους τους, παίρνουν συνεντεύξεις κατ΄ εντολή των αφεντικών τους, από κρατικά εργαζομένους «τρομοκράτες». Και διαμορφώνουν τις συνθήκες για να δράση το κράτος εναντία σε κάθε λαϊκή διαμαρτυρία και διεκδίκηση για δημοκρατία, αξιοκρατία, δικαιοσύνη...
Από την Ελευθεροτυπία αντιγραφούμε
«..."Κατά τας συναθροίσεις", διαβάζουμε στο κλασικό έργο του ιδρυτή των ΜΑΤ Ηλία Ψυχογιού, "διατίθενται Αστυνομικοί εν πολιτική περιβολή, οίτινες αναμιγνύονται μετά των προσώπων των συγκροτούντων την συνάθροισιν". Προς αποφυγήν δυσάρεστων εκπλήξεων, ο συγγραφέας υπενθυμίζει στο κοινό του πως "η περιβολή θα πρέπει να είναι ανάλογος με την κατηγορίαν των προσώπων των συγκροτούντων την διαδήλωσιν"...»
Και συνεχίζει
«...Οι οδηγίες είναι σαφείς: "Αποστολή των Αστυνομικών τούτων είναι η παρακολούθησις των ομιλητών και του Αρχηγού, και η καταγραφή (εφ' όσον δύνανται) των συνθημάτων και των περικοπών εκείνων ( των ομιλιών), αι οποίαι είναι προκλητικαί και προτρεπτικαί εις αναρχικάς εκδηλώσεις. Κατ' αυτόν τον τρόπον, οσάκις οι συναθροισθέντες παρεκτρέπονται εξ αιτίας εμπρηστικών συνθημάτων, θα είναι δυνατή η καθ' ωρισμένων προσώπων απαγγελία κατηγορίας"...»
("Συναθροίσεις και οχλοκρατικαί εκδηλώσεις. Αντιμετώπισις αυτών", Αθήνα 1966, σ.27).
Από την εφημερίδα Ριζοσπάστης της 19 Ιούλη 2002
«...Ο Κουφοντίντας, ...φέρει επάνω του και τις φήμες ότι «δούλευε στην ΚΥΠ» σύμφωνα με τη μαρτυρία του θείου του, αλλά και άλλων συγχωριανών του, αλλά και δημοσιεύματα των εφημερίδων όλες τις προηγούμενες μέρες...
...Μάλιστα, δημοσιεύτηκαν και (ανώνυμες) μαρτυρίες πρώην υπαλλήλων της ΕΥΠ («Ελεύθερος Τύπος» 17/7/02), σύμφωνα με τις οποίες ο Κουφοντίνας «μπαινόβγαινε στην Κατεχάκη» και μάλιστα είχε και ειδική αποστολή να ¨απλώνει δίχτυα¨...»
Από άρθρο της εφημ. Πριν 3/12/2002
«...Ο ανεκδιήγητος Σάββας Ξηρός, με τη σειρά του, στη νέα εξαιρετικά ύποπτη συνέντευξή του στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, δίνει επιχειρήματα στην Αντιτρομοκρατική για νέες συλλήψεις, με σαφή υπονοούμενα του τύπου "είναι και άλλοι της "17Ν" έξω". Ε! Γιατί δεν τους λες να ησυχάσουμε όλοι και να πάει ο καθένας στη θέση του...»
Από τον Ριζοσπάστη 27 Ιούλη 2002
«...Ο «Ελεύθερος Τύπος» ισχυρίζεται... οτι πάγωσαν οι έρευνες για σχέσεις «17Ν» - ΕΥΠ. Η εφημερίδα αναφέρει ότι διαθέτει πληροφορίες που «στοιχειοθετούν» στην ελάχιστη περίπτωση δυνατότητα επαφής των αδελφών Χριστόδουλου, Σάββα και Βασίλη Ξηρού με την ΕΥΠ, μέσω στελέχους ή στελεχών του κλιμακίου Φλώρινας...»
Τελικά όλοι έχουν το ρόλο τους στον αγώνα της εξουσίας για περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των πολιτών. Αλλά και πάλι αυτός δεν είναι αυτοσκοπός. Ο καυγάς και το πανηγύρι, το μάντρωμα του λαου, γίνεται για το πάπλωμα. Για να μπορεί η ολιγαρχία, αυτοί που κατέχουν τον πλούτο να βλέπουν τους εργαζομένους από μακριά να δουλεύουν γι΄ αυτούς και τις τσέπες τους.
Για να μπορούν οι τράπεζες να επιβάλουν ληστρικά επιτόκια ασύδοτες, γράφοντας στα παλαιά τους τα παπούτσια κάθε δικαστική απόφαση. Τι τις νοιάζει άλλωστε, το κράτος είναι αυτές. οι άλλοι που διαδηλώνουν είναι οι «τρομοκράτες», έχουν δέσει καλά το «γάιδαρο» τους τα αφεντικά του συστήματος .
Ποιος θα βγει να μιλήσει;;; να υψώσει φωνή όταν σε κλέβουν τα ασφαλιστικά ταμεία με τα δομημένα ομόλογα, όταν σε βγάζουν στην σύνταξη στα 70!!! Όποιος μιλάει είναι «τρομοκράτης».
Παλαιά η συνταγή, όσο παλαιά και η ανάγκη του ανθρώπου να εκμεταλλεύεται τον συνάνθρωπο του.
Στις διαδηλώσεις, στην ελεύθερη έκφραση μέσα από το πανεπιστημιακό άσυλο , σε κάθε ελεύθερη και αδέσμευτη διαμαρτυρία, παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος για μια στοιχειώδη αντίδραση του λαού και της νεολαίας ενάντια σε αυτά που η εξουσία προσπαθεί να επιβάλλει.
Καληνύχτα και καλή τύχη...Κυρίαρχε Λαέ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Na ti exoune pei oi Eurwpaioi sudiritikoi gia to thema auto...
Το περιοδικό « Le point» σε άρθρο του με τον τίτλο «Ελλάδα, ο δρόμος παραδομένος στο χάος» αναφέρεται στην έκταση της εξέγερσης. «Ενδειξη ότι η εξάρθρωση, πριν από μερικά χρόνια, δύο τρομοκρατικών οργανώσεων ("17 Νοέμβρη" και "Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας") δεν απέτρεψε την ικανότητα κινητοποίησης της Ακροαριστεράς και των αναρχικών ομάδων. Σε έκθεσή τους για τα ευρωπαϊκά και γαλλικά ακροαριστερά κινήματα οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες αναφέρονταν, πριν από μερικούς μήνες, στην ύπαρξη ενός "μεσογειακού τρομοκρατικού τόξου" που περιλαμβάνει την Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα».
Η «Figaro» στο άρθρο της «Η κρίση στην Ελλάδα είναι πολιτική» σημειώνει ότι τα επεισόδια τροφοδοτούνται από «μερικές χιλιάδες» στασιαστών που έχουν «οργανωθεί και εκτραφεί από έναν σκληρό πυρήνα αναρχικών και εξτρεμιστικών στοιχείων». Υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα -της οποίας το φοιτητικό κίνημα υπερηφανεύεται ότι έριξε τη δικτατορία των Συνταγματαρχών- έχει την ιδιαιτερότητα της ανοχής ιδιαιτέρως ενεργών ριζοσπαστικών κινημάτων και μιας τρομοκρατίας της άκρας Αριστεράς που ποτέ δεν αφοπλίστηκε».
apo eleutherotupia: http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=le+point&a=&id=50523908
kai fusika min ksexname ton F. Cossiga pou sta xronia tou tautise to olokliro to foititiko kinima me tis Eruthres taxiarxies... En sunexeia opoios enadiwnetai sti politiki tou (neo)fileleutherou kratous tha einai upopsifios tromokratis:
Αν ήμουν εγώ υπουργός Εσωτερικών, το πρώτο που θα έκανα θα ήταν να μην ασχοληθώ «με τους φοιτητές του Λυκείου, γιατί φανταστείτε τι θα γινόταν αν ένα παιδάκι σκοτωνόταν ή τραυματιζόταν...». Στη συνέχεια θα διέταζα να αποσυρθούν «οι αστυνομικές δυνάμεις από τους δρόμους και τα πανεπιστήμια, να διεισδύσουν στο φοιτητικό κίνημα προβοκάτορες, έτοιμοι για τα πάντα, και ας αφήσουμε τους διαδηλωτές για μια δεκαριά μέρες να καταστρέψουν μαγαζιά, να πυρπολήσουν αυτοκίνητα και να ανάψουνε φωτιές σ’ όλες τις πόλεις».
«Μετά αφού θα έχουμε την κοινή γνώμη με το μέρος μας, οι σειρήνες των ασθενοφόρων θα πρέπει να ξεπεράσουν τις σειρήνες της αστυνομίας…». Δηλαδή «οι δυνάμεις κρατικής ασφάλειας δεν θα πρέπει να δείξουν κανένα έλεος και να τους στείλουν όλους στο νοσοκομείο. Να μην συλληφθεί κανείς γιατί έτσι κι αλλιώς τα δικαστήρια θα τους αθωώσουν, μα να τους πλακώσουν στο ξύλο αυτούς και τους καθηγητές που τους υποδαυλίζουν». «Κυρίως τους καθηγητές». «Αυτή είναι η δημοκρατική συνταγή: να σβήσει η σπίθα πριν γίνει πυρκαγιά».
«Δεν υπερβάλλω, ειλικρινά πιστεύω ότι η τρομοκρατία θα επιστρέψει και θα βάψει με αίμα τους δρόμους. Και μην ξεχνάμε ότι οι Ερυθρές Ταξιαρχίες δεν δημιουργήθηκαν στα εργοστάσια αλλά στα πανεπιστήμια και τα συνθήματά τους τα χρησιμοποιούσαν πριν από αυτούς το φοιτητικό κίνημα και αριστερά συνδικάτα».
{Απόσπασμα συνέντευξης του πρώην πρόεδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Φρανσέσκο Κοσίγκα συμβουλεύοντας τον Μπερλουσκόνι στην εφημερίδα «il Giorno» (13/10/2008)}.
Πραγματικά, τραγική η συγκυρία και η ομοιότητα με όσα διαδραματίστηκαν στην Ελλάδα με την δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου. Φυσικά, δεν χρειάζεται κανείς να σκεφτεί συνωμοτικά για να καταλάβει πως οδηγηθήκαμε σ’ αυτό το φρικτό γεγονός και στην τωρινή κατάσταση. Έχει ωστόσο ενδιαφέρον να δούμε πώς γίνεται πράξη η προτροπή του Κοσίγκα για απουσία της αστυνομίας από τους δρόμους (με το επιχείρημα της αποφυγής περισσότερων νεκρών) πώς οι κουκουλοφόροι προβοκάτορες αναλαμβάνουν δράση, καίγοντας μαγαζιά και αυτοκίνητα, και τελικά πώς η στυγνή βία της αστυνομίας ξετυλίγεται ενάντια στους πολίτες. Αυτά τα έχουμε ξαναδεί. Αυτό όμως που μόλις αρχίσαμε να βλέπουμε είναι οι προσπάθειες ταύτισης του φοιτητικού κινήματος με το τρομοκρατικό κίνημα. Απόδειξη είναι οι συλλήψεις και οι δίκες με την εφαρμογή του τρομονόμου. Δίκες που μας θυμίζουν τα τακτικά στρατοδικεία άλλων εποχών.
Ήδη ξένα ΜΜΕ κάνουν αναφορές σε τρομοκρατικές οργανώσεις στην Ελλάδα (17 Νοέμβρη, Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας) και στην επίθεση με ρουκέτα στην αμερικάνικη πρεσβεία ως αποδείξεις της «τρομοκρατικής παράδοσης» στην Ελλάδα. Το ανησυχητικό είναι ότι επιχειρείται ο προσδιορισμός της ιστορικής ταυτότητας του ελληνικού φοιτητικού κινήματος μέσα από τέτοιου είδους αναφορές. Το σενάριο έχει παιχτεί στην Ιταλία βέβαια όπως αποδεικνύει και η συνέντευξη, όπου η ταύτιση του φοιτητικού κινήματος με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες θεωρείται γεγονός παρ’ όλο που ιστορικά έχει αποδειχθεί λάθος. Όμως τώρα έχουμε τον τρομονόμο. Και είναι πραγματικά αφελές να αναρωτιόμαστε πώς φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο και να απορούμε με την κρατική καταστολή. Δηλαδή περιμέναμε όλο αυτό το νομικό πραξικόπημα από το 2001 και μετά να πήγαινε στα σκουπίδια?
Πιστεύουμε ότι υπάρχει στενή συνάφεια μεταξύ του πολέμου κατά της τρομοκρατίας και της προετοιμασίας του κράτους για δυναμική αντιμετώπιση του μαζικού κινήματος. Ο πόλεμος στην τρομοκρατία «δικαιολογεί» τις δίκες με τον τρομονόμο στην Ελλάδα και αλλού, και είναι στο συμφέρον και των άλλων ευρωπαϊκών κρατών ο πόλεμος αυτός να διαρκέσει όσο πιο πολύ γίνεται. Κατά αυτόν τον τρόπο (με αυτή την πρόφαση, ή με την πρόφαση της τρομοκρατίας) μπορεί το φιλελεύθερο κράτος να κρύβει τις αντιφάσεις του και τον ολοκληρωτικό του χαρακτήρα.
Η αποφασιστικότητα των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων να συνεχίσουν την πολιτική διάλυσης του κοινωνικού κράτους διαφαίνεται σε ένα άρθρο στην Guardian (9/4/2007). Λίγο πριν από την παταγώδη αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού με την πρόσφατη οικονομική κρίση, το υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας ονομάτισε τους μελλοντικούς εχθρούς - προκλήσεις του. Ανάμεσα σ’ αυτούς υπέδειξε και την επαναφορά της μαρξιστικής ιδεολογίας. Αυτό γιατί όπως λέει, η ανεργία θα αυξάνεται, οι μεσαίες τάξεις θα προλεταριοποιούνται, γι’ αυτό το κράτος εγγυητής, το κράτος ήρωας (Mαρκούζε) πρέπει να ετοιμάζεται για τη μάχη και την καταστολή. Πέφτουν οι μάσκες και αναδύεται το προσωπείο του ισχυρού κράτους (όπως μας υπενθυμίζει στα διαγγέλματά του ο κ. Καραμανλής), του κράτους ήρωα που εξασφαλίζει την «κοινωνική γαλήνη και τα συμφέροντα των νοικοκυραίων».
Η ιστορική ανάλυση, φωτίζοντας τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού, ιδιαίτερα σε τέτοιες περιόδους κρίσης, καταδεικνύει ότι η κυριαρχία του ισχυρού κράτους οδηγεί μοιραία στον ολοκληρωτισμό αρκεί γι’ αυτό να προετοιμαστεί κατάλληλα η κοινή γνώμη μέσα από τη διαρκή υπενθύμιση της ανασφάλειας και του χάους που προκαλούν όσοι αγωνίζονται για τα κοινωνικά δικαιώματα. Ο άνεργος, ο νέος, ο μαθητής, ο φοιτητής, ο αυριανός επιστήμονας, ο μετανάστης, ο νεόπτωχος, αναπόφευκτα βγαίνει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί. Όλοι αυτοί θα θεωρηθούν βαθμιαία νέοι τρομοκράτες. Ποιο θα είναι άραγε το κοινωνικό Γκουαντάναμο? Ήδη ο τρομονόμος δείχνει τις πραγματικές προθέσεις του σύγχρονου νεοφιλελεύθερου κράτους. Το τέλος της Ιστορίας και των ιδεολογιών δεν ήρθε ποτέ
PS To fovero einai oti o Cossiga itane melos tou Gladio kai tis P2...o orismos tis tromokratias mou thumizei ton orismo tis neurosis
Δημοσίευση σχολίου