Κραύγες στη σιωπή...των αμνών

Αστυνομία, Νοσοκομεία, Πανεπιστήμια, Σχολεία, Δήμοι, Πολεοδομίες. Εφορίες, Υπουργεία και πάει λέγοντας, μια ατελείωτη μηχανή ενός μεγαλύτερου μηχανισμού ανηθικότητας, σύγχρονης καταπίεσης και οικονομικής εκμετάλλευσης.

Ανάλογα με το τι αντιπροσωπεύει η κάθε «αρχή» στην Ελλάδα, ρυθμίζονται και οι «συνέπειες» που η κάθε μια τους επιβάλλει στους πολίτες.

Έτσι οι «αρχές» που διέπουν την λειτουργία των δημοσιών υπηρεσιών στην Ελλάδα είναι πολύ συγκεκριμένες, η αστυνομία έχει τη βία και ασυδοσία, οι Δήμοι την διαφθορά, οι πολεοδομίες το χρήμα, μας τα ρίχνεις και προχωράς, τα νοσοκομεία το φακελάκι, μας τα ρίχνεις και μένεις στην ζωή, βέβαια μπορεί να τους τα ρίξεις και να αποδημήσεις, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, και πάει λέγοντας.

Πόσα «μαγαζάκια» δεν υπάρχουν σε κάθε νοσοκομείο με τα χέρια ανοικτά, πολλά σίγουρα, ο κάθε γιατρός έχει στήσει και το δικό του.
Βλέπεις αστυνομικό έξω στο δρόμο; Δεν νομίζω. Οι μόνοι που έχω δει εγώ, στέκονταν έξω από το τμήματα τους, με τσιγάρο και κινητό.
Στα υπουργεία, στις εφορίες, στις νομαρχίες, καφές, τσιγάρο, κινητό, εφημερίδα και η ζωή κυλάει, σίγουρα καλά αν υπολογίσεις και το «γρηγορόσιμο».

Και έξω, έξω η ζωή συνεχίζεται, αρκεί να μην χρειαστείς να πας εκτάκτως σε κάποιο νοσοκομείο, να μην χρειαστείς την αστυνομία για την προστασία σου, και να μην απευθυνθείς σε καμιά «αρχή» του κράτους για οποιοδήποτε θέμα σου.

Όμως ανεξάρτητα από τις επιδιώξεις της εξουσίας, την συγκάλυψη και την εξώθηση των πραγμάτων από μεριάς του κράτους και προς αυτή την κατεύθυνση της ασυδοσίας, υπάρχει και η ατομική επιλογή, και η ευθύνη του καθενός από εμάς που συνθέτουμε αυτή την διεφθαρμένη κοινωνία, και αποτελούμε άλλοτε μέλη της, και άλλοτε εξαρτήματα και γρανάζια της.

Αν το θέμα της διαφθοράς ήταν θέμα μονό ηγεσίας δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα, αργά ή γρήγορα θα λύνονταν
Ο λαός, οι πολλοί , γιατί πάντα οι πολλοί είναι ο λαός, θα έρχονταν αντιμέτωπος με τη μικρή μειοψηφία της διεφθαρμένης ηγεσίας, που δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα από μονή της αυτή η μειοψηφία, και θα έφευγαν βλέποντας ποσό ανίσχυροι είναι απέναντι στους πολλούς, τους «καλούς » και ενάρετους.
Είδατε τον συμβολισμό, ο καλός και ο κακός...
Πάντα ο συμβολισμός είναι λυτρωτικός για τη μάζα, όπως ο διάβολος στην θρησκεία, τον κατασκευάζουμε και του μεταβιβάζουμε όλα τα «κακά» των δικών μας προθέσεων, της δικής μας σκέψης και ύπαρξης.

Η διαφθορά απαιτεί "πλατιές" συμμαχίες , και προπαντός συναίνεση, αποδοχή από την πλειοψηφία αυτού που συντελείται και διαπράττεται.

Ξέρετε στην χιτλερική Γερμανία, ο Χίτλερ δεν ήταν μόνος του. Δεν ήταν ο τρελός του χωριού που ούρλιαζε, ήταν αυτός που διέχεε την εξουσία σε όλα τα στρώματα και τα επίπεδα. Ήταν η χρυσή ελπίδα του μικροαστού υπαλληλάκου να πατήσει επί πτωμάτων να ξεχωρίσει, ρημάζοντας και σκοτώνοντας.

Οι εποχές όμως δεν αλλάζουν, ούτε οι άνθρωποι, αν πρώτα δεν επέλθει μέσα τους, εσωτερικά, η ανάγκη να γίνουν καλύτεροι, και αυτό συνήθως γίνεται με την παιδεία.
Στην δική μας περίπτωση δυστυχώς όλα τα τραίνα έχουν φύγει προ πολλού.
.