ΠΟΤΕ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΤΟΥΣ...

Μόνο όταν δεν επιβάλλονται τα συμφέροντα τους τότε μόνο βγαίνουν στους δρόμους. Αυτοί στηρίζουν το άθλιο κατεστημένο.

Όταν πριν από ένα περίπου μήνα οι νέοι άνθρωποι στις πόλεις βγήκαν στους δρόμους και διαδήλωναν, αντιδρώντας στην πολιτική της φτώχειας, της αναξιοκρατίας και της διαφθοράς, κανένας αγρότης και κανένας εργατοπατέρας δεν πήρε το τρακτέρ του για να κατεβεί στους δρόμους δηλώνοντας την αλληλεγγύη του στον αγώνα αυτό.
Κανένας αγρότης δεν βγήκε από το σπίτι του για να δείξει έμπρακτα την βούληση του για μια καλύτερη κοινωνία πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική, και αξιοκρατική.

Αυτούς δεν τους ενοιαζαν τέτοια πράγματα, αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για τα πριμ και τις επιδοτήσεις, και για την είσπραξη των κοινοτικών επιδοτήσεων που παρουσίαζαν την ελληνική παραγωγή του ελαιόλαδου 10 φορές περισσότερο από αυτό που ήταν. Το ίδιο γινόταν και με όλα τα άλλα αγροτικά προϊόντα.

Κάθονταν τότε όλοι στα καφενεία των χωριών τους και ζούσαν τις ζωές τους, το θέμα δεν τους άγγιζε δεν τους αφορούσε, ήταν « τα τσογλάνια που τα έσπαζαν» τότε, αυτοί δεν ήθελαν να έχουν σχέση με τέτοια.

Αυτοί έχουν σχέση μόνο με το πολιτικό και μικροπολιτικό κατεστημένο των περιοχών τους, διεκδικώντας και στηρίζοντας το σάπιο αυτό σύστημα.

Δεν ήθελαν να έχουν σχέση με την απαίτηση του πιο δυναμικού, του ελπιδοφόρου κομματιού της κοινωνίας, τη νεολαία.
Δεν ακούσαμε τίποτα, καμία δήλωση, κανένα δάκρυ, καμιά συμπαράσταση , τότε ο αγώνας των παιδιών ήταν για όλη την κοινωνία, ήταν για όλους, και αυτούς τους νοιαζουν μόνο οι ίδιοι

Μάχονται μόνο γι΄ αυτούς για την επιδότηση που θα τους δώσει το υπουργείο, η κυβέρνηση ή όποιος τέλος πάντων τους δώσει, για να πάνε στα σπίτια τους ήσυχα ήσυχα, και ευχαριστημένοι να συνεχίσουν τις ζωες τους.

Εμείς όμως δεν συμφωνούμε.

ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Κυρίαρχε λαέ...