Αστυνομική βία και ΜΜΕ

Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή πώς παρουσιάστηκαν (και σε τι εστίασαν) δυο ρεπορτάζ για την αστυνομική βία.

Το πρώτο από την εκπομπή «κίτρινος τύπος», στην οποία προβλήθηκαν ποικίλες περιπτώσεις αστυνομικής βίας, μια από αυτές «φώναζε» τόσο δυνατά που την σκεφτόμουνα όλη την νύχτα.

Εν συντομία, αφορούσε έναν άντρα εμφανή ψυχικά διαταραγμένο, ο οποίος παραμιλούσε σε μια καφετέρια. Μερικοί θαμώνες ένοιωσαν ενοχλημένοι και έτσι, ένας μαγαζάτορας κάλεσε το 100. Τα όργανά ήρθαν, του βάλανε χειροπέδες και τον πήγαν στο τμήμα. Μετά από λίγες ώρες, τον «παρέλαβε» το ΕΚΑΒ και τον πήγε κατευθείαν στην εντατική!!!, με μώλωπες, κρανιακές κακώσεις κλπ.

Στην συνέχεια είδα τον βουλευτή Άδωνη Γεωργιάδη να χαμογελάει, ήρεμος όσο ποτέ, και τον συνδικαλιστή τον αστυνομικών να λέει ασυναρτησίες τύπου

«εεε...δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς έγινε...ξέρω μόνο ότι δεν ξέρω τίποτα...και να ρωτά βεβαίως, βεβαίως εάν υπάρχουν μάρτυρές;;;»

Για να δούμε λοιπόν λογικά τα γεγονότα, ένας άνθρωπος μπαίνει σε ένα τμήμα με χειροπέδες (γι’ αυτό υπάρχουν μάρτυρες) και μετά από λίγο βγαίνει με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που θα τον ακολουθούν για όλη του την ζωή.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΈΓΙΝΕ ;;;

Δεν βρέθηκε κανένας να πει το αυτονόητο,ΝΑΙ, αυτά τα περιστατικά υπάρχουνε, αλλά δεν τα δεχόμαστε ! Θα πέσει πέλεκις, οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούνε παραδειγματικά, γιατί ΔΕΝ δεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές !
Αχ ναι, στο «πάνελ» υπήρχαν και 2-3 μανεκέν από την χώρα των θαυμάτων που κατά διαστήματα απορούσαν σοκαρισμένες για το τι συμβαίνει στην χώρα μας.

Την επόμενη μέρα, είδα στις ειδήσεις του ΑΝΤ1, τα μέλη μιας ολόκληρης οικογένειας από την Χαλκίδα, να φοβούνται ακόμα και για την ζωή τους, επειδή ένας άντρας του λιμενικού τράκαρε τον γιό τους. Αφού προκάλεσε το ατύχημα, αυτός και η παρέα του, κακοποίησαν τα δυο μέλη, πατέρα και γιό.

Τώρα τους τρομοκρατούν «άγνωστοι», με απειλητικά τηλεφωνήματα και όχι μόνο, χαρακτηριστική, ήτανε η εικόνα του πατέρα που έδειχνε έντρομος (και με το δίκιο του) να κλειδαμπαρώνει τις πόρτες του σπιτιού του...

Επειδή στην Ελλάδα ισχύει ο άγραφος, αλλά ιερός νόμος της ατιμωρησίας, ο οποίος προστατεύεται από ένα ολόκληρο σύστημα, όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα συμβεί τίποτα.

Εμένα πάντως και τα δυο ρεπορτάζ μου προκάλεσαν μόνο τρόμο. Είδα, πόσο αβοήθητος είναι ο πολίτης, έρμαιο μπροστά στην εξουσία.

Έχοντας όμως αυτές τις εικόνες, αν, λέμε τώρα, αν, έρθω σε αντιπαράθεση με αστυνομικό, τι νομίζεται ότι θα κάνω;

Καταρχήν, θα έρθω σε αντιπαράθεση με οποιαδήποτε ένστολη εξουσία, γνωρίζοντας ότι το κάθε όργανο, έχει τόση εξουσία που μπορεί να κάνει ότι θέλει, χωρίς ποτέ να τιμωρηθεί για οτιδήποτε κάνει ;;;

Το ρεπορτάζ κατά τη γνώμη μας δεν θα έπρεπε να εστιάζει στις περιπτώσεις που επιλεκτικά πρόβαλαν, αλλά θα πρέπει να αναζητά και να ερευνά σε βάθος τους λόγους της ατιμωρησίας εκείνων που παράβηκαν τον νόμο και ΕΚΕΙ να ζητά ευθύνες!!!

Να δείχνει τα πρόσωπα και τα ονόματα των θυτών και όχι τον θυμάτων.

Και όταν εκείνοι αφηγηθούν την δική τους ιστορία ΤΟΤΕ και μόνο τότε να τους ρωτάνε με το γνωστό υφάκι, εάν υπάρχουν μάρτυρες για τα λεκτά τους...

Ηλέκτρα