Και όμως κάτι Κινείτε…

Ένα γράμμα αναγνώστριας που θα ήθελα να το έβλεπαν και να το διάβαζαν όλοι οι Έλληνες. Όλοι αυτοί που σκέπτονται, και αναζητούν λύσεις και τρόπους, για την έξοδο από την αποτελμάτωση του τόπου. Aυτά που γράφει απεικονίζουν μια πραγματικότητα και δίνουν διέξοδο.

Αλκμήνη:
«…τα πράματα είναι πολύ απλά. Η κοινωνία μας είμαστε εμείς. Οι πολιτικοί μας βγαίνουν από μας. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε προς το καλύτερο. Η λύση είναι να αποφασίσουμε τί θέλουμε να κάνουμε με τη ζωή μας, τη ζωή των παιδιών μας και των δικών μας ανθρώπων π.χ. φίλοι, συγγενείς, συνάνθρωποι.

Με ενοχλεί αυτό που γίνεται με τη χώρα που την πουλάνε κομμάτι - κομμάτι.
Είμαι Ελληνίδα του εξωτερικού και αισθάνομαι ότι οι νεοέλληνες βιάζουμε την Ελλάδα. Δεν την αγαπάμε. Δεν κάνουμε τίποτα για να ξεσηκωθούμε εναντίον μιας κάστας πολιτικών, δημοσιογράφων, επιστημόνων, πρακτορίσκων, νενέκων και άλλων παρομοίων.

Όλοι αυτοί είναι καρκινώματα που τα αφήνουμε να διαιωνίζονται και περιμένουμε από τον άλλο να κάνει αυτό που οφείλουμε να κάνουμε εμείς. Έτσι δεν γίνεται τίποτα.
Πρέπει να κάνουμε κάτι με τους νέους ανθρώπους να τους βοηθήσουμε να μην μπουν στο ίδιο λούκι που είμαστε εμείς. Πιστεύω ότι μέσω του blogging μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα.
Πρέπει να τους κάνουμε να σκέφτονται. Όσοι είμαστε ενεργοί πολίτες το οφείλουμε στη χωρα και την ιστορία της. Το οφείλουμε στον εαυτό μας και την προσωπική μας αξιοπρέπεια.

Είμαι πολύ αισιόδοξη με τα παιδιά που τα βλέπω καθημερινά, και που παρόλο που δεν τους μαθαίνουμε πολλά γράμματα, από ένστικτο και αυτοσυντήρηση τα βλέπεις να κάνουν το σωστό.
Πρέπει και μπορούμε να αλλάξουμε έστω και λίγο προς το καλύτερο τη ζωή μας και την καθημερινότητα μας .

ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΠΑΤΡΟΝΕΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΧΑΖΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΩΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΝ ΜΑΥΡΟ ΒΑΘΟΣ.
Βλέπω ότι ο κόσμος ανταποκρίνεται και είναι νέα παιδιά από αυτούς που δεν τους πιάνει το μάτι σου.»